Λύσην τωρά!

Λύσην τωρά!

1. Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Αρμένηες, Μαρωνίτες, ξένοι τζ̆αι ντόπιοι, που κατοικούμεν τζ̆αι αγαπούμεν τούτον τον τόπον, δηλώννουμεν ότι δεν θέλουμεν να ενωθεί με κανέναν κράτος, ούτε να μείνει μοιρασμένος. Καλούμεν τα ελληνοκυπριακά τζ̆αι τουρκοκυπριακά πολιτικά κόμματα που στηρίζουν την λύση να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να το κάμουν γνωστόν τζ̆αι ξεκάθαρον προς τους ξένους τζ̆αι προς τους Κυπραίους ούλλους, ότι τούτον εν η πεποίθηση αλλά τζ̆αι ο στρατηγικός στόχος της πλειοψηφίας του λαού. Είναι η κυριόττερη σύγκλιση για την ασφάλειαν που χρειαζούμαστιν σήμμερα για να ξεπεραστεί το αδιέξοδον, να γνωρίζει τζ̆αι να εμπιστεύεται η μια κοινότητα τους πραγματικούς στόχους της άλλης. Καλούμεν τες πολιτικές δυνάμεις να στηρίξουν την προσπάθειαν των ηγετών για λύσην, δείχνοντας τους έμπρακτα το πολιτικόν υπόβαθρον πάνω στο οποίον θα χτιστεί η ομοσπονδία.

2. Εμάς που υπογράφουμεν την δήλωσην τούτην, δεν επηρεάζεται η σκέψη μας που γόητρα παλιών πολέμων. Δρούμεν μαζίν ορθολογικά για την ειρήνην τζ̆αι το κοινόν μας μέλλον. Καλούμεν τους ηγέτες να απελευθερωθούν που τα όποια γόητρα τζ̆αι να επικεντρωθούν στην δουλειάν να ξεπεραστούν οι δυσκολίες. Καλούμεν τους να σταματήσουν να σπαταλούν ενέργειαν να ρίξει ο ένας τον άλλον που το γόητρον του τζ̆αι να χάννουν τον χρόνον ποιού εν τα φταισίματα, Ο κόσμος χρειάζεται να του δείξουν στην πράξην πως θα λειτουργήσει αρμονικά η αυριανή μας ομοσπονδία.

3. Εμείς μελετούμεν τα γεγονότα για να δημιουργήσουμεν άποψην για το παρελθόν τζ̆αι να εμπνευστούμεν για έναν όμορφον τζ̆αι ειρηνικόν μέλλον. Οι ηγέτες να καλέσουν τους θεσμούς παιδείας των θκυ̮ο κοινοτήτων  να δηλώσουν ότι εν προσηλωμένοι σε μιαν εκπαίδευσην που σέβεται την ιστορίαν σαν επιστήμην τζ̆αι όχι πολιτικόν εργαλείον,  τζ̆αι που σέβεται τους μαθητές σαν αθρώπους ελεύθερους, να έχουν δικήν τους κρίσην για τα γενονότα.

4. Καλούμεν τα κόμματα που λαλούν ότι θέλουν λύσην να δηλώσουν ότι απέχουν που οποιανδήποτε προεκλογικήν δραστηριότηταν μέχρι τζ̆αι 4 μήνες πριν τες εκλογές για να δώσουν χώρον τζ̆αι χρόνον στους ηγέτες να καταλήξει η τρέχουσα προσπάθεια τους, ή να προχωρήσει σε σημείον μη επιστροφής, έτσι που να την συνεχίσει όποιος τζ̆αι να εκλεγεί αν δεν προλάβουν. Καλούμεν τους ηγέτες να προσηλωθούν πάνω στα σημαντικά προβλήματα για να έχουμεν σύντομα τες τελικές συγκλίσεις που θα ορίσουν την λύσην. Επιθυμούμεν οι επόμενες εκλογές να είναι ομοσπονδιακές τζ̆αι να ψηφίσουμεν ούλλοι οι Κυπραίοι τους άρχοντες πον να εφαρμόσουν την λύσην τζ̆αι θα θεμελιώσουν την ομοσπονδιακήν ειρήνην στον τόπον.

5. Προσκαλούμεν τα κόμματα, τες οργανώσεις, την κοινωνίαν των πολιτών να αναλάβουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης του λαού. Όπως φτάννουμεν στα δύσκολα με το θέμαν της ασφάλειας, να οργανωθούν δικοινοτικές συγκεντρώσεις όπου ΤΚ πολιτικοί της λύσης να εκθέσουν στο ελληνοκυπριακόν ακροατήριον την αντίληψην τους για την ασφάλειαν τζ̆αι  ΕΚ πολιτικοί της λύσης, να εξηγήσουν σε τουρκοκυπριακά ακροατήρια τους φόβους των ΕΚ για την ασφάλειαν. Καλούμεν πρωτοποριακές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, πολιτιστικές οργανώσεις, συνδέσμους καλιτεχνών, επαγγελματιών, να τολμήσουν να κάμουν το βήμαν για την πιο ειρηνικήν ένωσην, δημιουργώντας δικοινοτικές ομοσπονδίες, διόντας στες οργανώσεις τζ̆αινούρκαν δυνάμικήν απευθυνόμενοι σε ούλλους τους Κυπραίους.

6. Η σημμερινή κρίση δείχνει ότι τα αδιέξοδα μας στην Κύπρον δεν μπορούν να ξεπεραστούν ούτε με επιβολήν της άποψης μιας αριθμητικής πλειοψηφίας που μιαν κοινότηταν πας την άλλην, ούτε με το βέτο μιας μειοψηφίας που μπλοκκάρει, ούτε με την προσφυγήν στην βίαν από τρίτα κράτη που διαθέτουν στρατιωτικήν ισχύν, ούτε με τον αποκλεισμόν ή με αποχώρησην της μιας κοινότητας που τες πολιτικές αποφάσεις. Καλούμεν τους ηγέτες να γινούν πιο σοφοί τζ̆αι πολιτικά πιο δυνατοί που τα διδάγματα της κρίσης.

Κυνο-διηγησεις

Γεια χαρά,

είμαι ο Πραξιτέλης, οι φίλοι με φωνάζουν Τέλη, και που και που θα σας διηγούμαι τις ιστορίες μου. Οι ώρες της μοναξιάς μέσα στο κλουβί είναι ατέλειωτες και έπρεπε να βρω μια απασχόληση για να μην τρελαθώ. Αποφάσισα λοιπόν να γράφω. Ίσως κάποιος άνθρωπος να τα βρει ενδιαφέροντα και να τα διαβάσει. Έχω την εντύπωση ότι εμείς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους περισσότερο από ότι αυτοί εμάς. Αν με διαβάσετε λοιπόν ίσως μας καταλάβετε καλύτερα.

Τελευταία με τις βροχές σκεφτόμουν ότι είμαι πολύ τυχερός. Όταν βρέχει οι τσίγκοι πάνω από το κλουβί μου κόβουν τα πιο πολλά νερά και μπορώ να χαζεύω τη βροχή χωρίς να μπαίνω στην ξύλινη κούτα μου. Όταν όμως φυσά, αναγκαστικά μπαίνω επειδή τα νερά πέφτουν λοξά και όταν γίνω μούσκεμα κρυώνω. Μπαίνω λοιπόν μέσα στη κούτα και ας μυρίζει άσχημα. Ψεκάζει το αφεντικό μου για τους ψύλλους και τα τσιμπούρια και η μυρουδιά από το φάρμακο μου φέρνει φτάρνισμα και αναγούλα. Έλα όμως που άμα σκέφτομαι εκείνο το πούντολ από την πάνω γειτονιά που τα αυτιά είναι γεμάτα τσιμπούρια και έχει αφόρητες φαγούρες νιώθω δυο φορές τυχερός. Κρίμα το πούντολ, είναι καλό παιδί αλλά από τότε που πέθανε η κυρά του ζει στους δρόμους τρώγοντας ξεροκόμματα από μια γειτόνισσα της κυράς του και από τα σκουπίδια. Το αγαπούσε η γριούλα και όταν έκανε πολύ κρύο ή πολλή ζέστη το άφηνε να μπαίνει στο σπίτι και να κοιμάται στο χαλάκι. Τώρα ψάχνει γωνιές να προστατευτεί από το κρύο και τη βροχή. Έρχεται καμιά φορά έξω από το κλουβί και κουβεντιάζουμε αλλά μόνο όταν λείπει το αφεντικό μου, επειδή τον κυνηγάει γιατί λέει μπορεί να με κολλήσει καμιά αρρώστια. Κάποτε τον ζηλεύω επειδή κυκλοφορεί ελεύθερος αλλά μου λέει ότι έξω είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα και μου διηγείται ιστορίες λίγο φοβιτσιάρικες. Κάποιες θα σας τις διηγηθώ εδώ σύντομα.

Η μεγαλύτερη μου στενοχώρια είναι που δεν μπορώ να βλέπω συχνά τη Μελανή. Μου λείπει η γλυκειά μου. Είναι η πρώτη μου αγάπη και η παντοτινή. Είναι μια πανέμορφη κόλι και μου λέει ότι και αυτή το ίδιο νιώθει για μένα. Από τότε που ο αδελφός του αφεντικού μου, που είναι το δικό της αφεντικό, μετακόμισε σε καινούριο σπίτι έξω από το χωριό, τη βλέπω μόνο μια φορά στις δέκα δεκαπέντε μέρες. Τη φέρνει το αφεντικό της όταν έρχεται να δει τον αδελφό του. Όταν έρθει με βγάζουν και μένα στην αυλή και παίζουμε σαν τρελόπαιδα. Μου λέει τα νέα της. Πιο πολύ μου λέει για τη γάτα που ζει μαζί της στο σπίτι και επιμένει ότι είναι καλό ζωάκι. Τη βρίσκω λίγο περίεργη επειδή η μάνα μου αλλά και όλοι οι φίλοι μου ξέρουμε ότι οι γάτες είναι εχθροί μας. Το καλοκαίρι μου έκανε παράπονα για τη ζέστη. Είναι που το τρίχωμα της είναι χοντρό και ζεσταίνεται. Δεν βλέπει την ώρα να γυρίσουν τα αφεντικά της από τη δουλειά να ανάψουν τον κλιματισμό. Είναι το πιο τυχερό από όλα τα σκυλιά που έχω γνωρίσει. Κάποιοι άλλοι φίλοι την λένε αριστοκράτισσα. Μόνο αυτή και ένα μικρούτσικο μίνι ντόμπερμαν από όλα τα σκυλιά του χωριού ζουν μέσα στο σπίτι. Δεν μεγαλοπιάνεται όμως. Έτσι είναι τα σκυλιά. Μια κυρία μπορεί να κάνει παρέα και με ένα αλητόσκυλο. Είμαι τρελά ερωτευμένος μαζί της και θέλω να γίνουμε ζευγάρι και να κάνουμε παιδάκια. Μου είπε όμως ότι αυτό αποκλείεται επειδή είναι στειρωμένη. Είναι μεγάλο ζήτημα η στείρωση για μας τα σκυλιά. Κάπου έχω γράψει κάτι γι' αυτό. Θα το βρω να σας το βάλω εδώ μια άλλη φορά. Στενοχωρήθηκα πολύ αλλά συνήθισα πια και χαίρομαι που είμαστε κολλητοί ας είναι και πλατωνικά.

Η ζωή μου είναι συνήθως πολύ ανιαρή. Περιμένω πως και πως να έρθει η περίοδος του κυνηγίου για να βγω στα χωράφια, να τρέξω να ξεμουδιάσουν τα πόδια μου και όλο μου το κορμί,  να μυριστώ τις μυρωδιές της γης, να δω άλλους τόπους και άλλους ανθρώπους, να κυνηγήσω σαύρες, πουλάκια, λαγούς. Οι μέρες του κυνηγιού είναι οι καλύτερες μου. Το αφεντικό μου δίνει περισσότερη σημασία, δείχνει να νοιάζεται για μένα. Θα μου άρεσε όμως ακόμα περισσότερο αν δεν με έβαζε στη κάσια του διπλοκάμπινου. Τρέμει η ψυχή μου κάθε φορά που στρίβει ή φρενάρει. Νομίζω θα βρεθώ στο χαντάκι. Κάποια σκυλιά λέγαν την άλλη μέρα ότι φέτος δύο σκυλιά από το χωριό σκοτώθηκαν πέφτοντας από τα φορτηγάκια των αφεντικών τους. Επίσης θα προτιμούσα το αφεντικό μου και οι φίλοι του να μην πυροβολούν τους λαγούς. Οι ντουφεκιές με τρομάζουν και έτυχε δυο τρεις φορές εκεί που παίζαμε κυνηγητό με τον λαγό να τον σκοτώσουν και το παιγνίδι τέλειωσε. Έχω δει και άλλα κακά όταν βγαίνουμε στο κυνήγι. Γνώρισα σκυλιά που τα παράτησαν τα αφεντικά τους στα βουνά επειδή δεν τους άρεσε και τόσο πολύ να κυνηγούν. Είδα και ένα που το σκότωσαν επειδή δεν μυρίστηκε τον λαγό. Έχω όμως γνωρίσει και πολλά σκυλιά από άλλα μέρη. Είναι δυο τρία φιλαράκια που τα αφεντικά μας είναι φίλοι και βρισκόμαστε κάθε χρόνο. Τελικά με τα καλά του και τα κακά του, το κυνήγι είναι η αγαπημένη μου εποχή!

Θα μείνω ως εδώ σήμερα. Σε λίγο θα έρθει η κυρά μου να μου φέρει φαγητό και μπορεί σήμερα να καθαρίσει και το κλουβί. Ποστάρω λοιπόν, μαζεύω λάπτοπ και περιμένω τα σχόλια σας. Αα εδώ μια πιο παλιά μου φωτογραφία.

Η επιστροφή του μπλόγκερ

Μπλόγκερ - Περίοδος δεύτερη.

Λοιπόν,  φίλοι μου ταξιδιώτες της μπλογκόσφαιρας κλείνουν σε λίγες μέρες έξι χρόνια από τότε που σταμάτησα να γράφω στο μπλογκ. Είναι τώρα λίγος καιρός που διαβάζοντας λίγο τον Ασέρα, λίγο την Εύα, λίγο τον Μιχάλη, τον Στροβολιώτη και περιστασιακά άλλους μπλόγκερς, ζήλεψα. Κουράστηκα να αναλώνω το συγγραφικό μου ταλέντο (sic) στο φατσοβιβλίο με ένα σωρό μονοστέφανους (ες) να λέει ένας το μακρύ του και άλλος το κοντό του, και που για να βρεις κάτι ενδιαφέρον πρέπει να περάσεις πάνω από σωρούς σκουπίδια. Το μπλογκ λοιπόν θα ανακαινιστεί και θα προσπαθήσω να το λειτουργώ με νέο εμπλουτισμένο μενού ποικίλης ύλης. 

Στόχος μου αρχικά η επανασύνδεση με όλους τους παλιόφιλους μπλόγκερς, όσους συνεχίζουν αλλά και η δημιουργία νέων μπλογκόφιλων. Για όσους θυμούνται στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας πολλοί μπλόγερς είχαμε γνωριστεί και οργανώσαμε μέχρι και συναντήσεις. Πέρασαν λίγα χρόνια από τότε αλλά άλλαξαν πάρα πολλά. Κουρέματα, ξυρίσματα, γκρέξιτ, μπρέξιτ, Συρία και λοιπός αραβικός χειμώνας, μετανάστες, ρατσισμός, πρώτη φορά αριστερά, ο ακατάσχετος βιασμός του πλανήτη από τον άνθρωπο, η εκλογή Τραμπ και τόσα άλλα. Από τα θέματα που μου βγήκαν αβίαστα μπορείς να κρίνεις φίλε αναγνώστη περίπου και τη πορεία πλεύσης μου. Συνέβη στο μεταξύ και ο καρκίνος να έρθει και να αλλάξει και τη δική μου ζωή αλλά και σε ένα βαθμό τον τρόπο σκέψης μου. Περισσότερο μπορώ να πω άλλαξε τον τρόπο αντίδρασης μου στα καθημερινά ερεθίσματα. 

Τις αντιδράσεις μου λοιπόν στη καθημερινότητα, τις σκέψεις μου για μικρά και μεγάλα πράγματα και γεγονότα, τις αμπελοφιλοσοφίες μου φιλοδοξώ να παρουσιάζω από το μπλογκ. Με ανυπομονησία προσδοκώ τη διάδραση μαζί σας μέσω των σχολίων. 

Πιστεύω ότι όπως λέει και ο κύριος McCullough το δύσκολο κομμάτι είναι να μπορείς να σκέφτεσαι καθαρά. Να ταξινομείς τις σκέψεις σου. Νομίζω ότι οι αλλαγές στη δική μου ζωή αλλά και τα επιπρόσθετα έξι χρονάκια στη πλάτη μου, συνέβαλαν και σε αυτό. Μπορώ να τακτοποιώ καλύτερα τις σκέψεις μου. Βέβαια, αυτό και γενικά το πόσο ενδιαφέρον θα είναι το μπλογκ μου θα κριθεί μόνο από εσάς αγαπητοί αναγνώστες. Νάμαι λοιπόν. Καλώς σας ξαναβρίσκω.

Κάποιοι τους λένε αφελείς

Είναι τώρα κανένας μήνας που πάρκαρε ανοικτά του μόλου της Λεμεσού η πλωτή πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου. Ο αρχικός ενθουσιασμός των λεμεσιανών που ετοίμαζαν τους γκαζοντενεκέδες τους για να τους γεμίσουν με το πολύτιμο υγρό, κόπασε μόλις έγινε γνωστό ότι η πλατφόρμα ανήκει στους γείτονες μας τους Εβραίους. Τέλος πάντων κατάντησε και αυτή ένα προσωρινό αξιοθέατο όπως είχαμε πριν δυόμισυ χρόνια τα τάνκερ που μας κουβαλούσαν το νερό από την μήτηρ πατρίς! Στη φωτογραφία του γκούγκολα φαίνεται η παραλία και με μπλε χρώμα κατα προσέγγιση το σημείο που βρίσκεται η πλατφόρμα (περίπου στα 2 χλμ). Αν πατήσετε στην εικόνα την βλέπετε σε μεγέθυνση.

Για να μην σας κουράζω περισσότερο μπαίνω αμέσως στο θέμα. Η πλατφόρμα αυτή έχει μια μοναδική ιδιότητα. Όπως περπατάς κατά μήκος του μόλου την βλέπεις συνέχεια απέναντι σου. Μυστηριωδώς λες και γυρίζει συνεχώς και σε κοιτάζει κατάματα. Σε όποιο σημείο της παραλίας βρεθείς την βλέπεις απέναντί σου. Το μυστήριο έγινε γνωστό από συμπολίτες μας, καθημερινούς περιπατητές της πέραν των τριών χιλιομέτρων παραλίας από το παλιό λιμάνι μέχρι το ξενοδοχείο Holiday Inn. Η πρώτη συμπολίτισσα λοιπόν βγήκε στο κανάλι 6 της πόλης μας και με ύφος λίγο φοβισμένο, σίγουρα παραξενεμένο και ολίγον τι καταγγελτικό, ανέφερε με πλήρη πάντως σοβαρότητα ότι η πλατφόρμα προσαρμόζει την στάση της έτσι ώστε να την έχεις (ή να σε έχει) ακριβώς απέναντι της. Ο καημένος ο Μιχάλης ο Παπαευαγόρου κατάφερε μετά που αντιλήφθηκε ότι είχε να κάμει με περίπτωση αφασία, και την σταμάτησε με μπόλικη προσπάθεια να κρατήσει τη ψυχραιμία του.

Δεν προλαβαίνει που λες ο άνθρωπος να κλείσει τη γραμμή και τσούπ, άλλη αφασιόπληκτη συμπολίτιδα μου να επιβεβαιώνει και να υπερθεματίζει τα όσα φαιδρά υποστήριξε η πρώτη. Πραγματικά ώρες ώρες απορώ που μπορεί να φτάσει η αφέλεια του κόσμου. Κάποτε περηφανευόμαστε ότι είμασταν σκεφτόμενοι και προβληματισμένοι και όποιος επέδειχνε έστω λιγη αφέλεια τον ονομάζαμε αμερικανάκι. Έμεινε μάλιστα και η παροιμιώδης φράση "μας πήραν για αμερικανάκια;".

Φαίνεται ότι η εξυπνάδα μας μας εγκατέλειψε και τα κυπραιάκια κατάντησαν χειρότερα από αμερικανάκια.

Α ναι, ξέχασα να σας πληροφορήσω ότι τα εγγλεζάκια σταμάτησαν τους βομβαρδισμούς των νεφών και τις τελευταίες δυο βδομάδες είχαμε μπόλικες ευεργετικές βροχές :) Δυστυχώς αρωγοί στην επιταχυνόμενη αφασιοποίηση του ντόπιου πληθυσμού γίνονται και τα διάφορα περδικόπουλα, άλλως λαϊκιστές πολιτικοί. Αγαπητέ αναγνώστη, αντιλαμβάνεσαι πιστεύω το μέγεθος του προβλήματος.