28 Μαΐου 2009

Κριτήρια ψήφου στις Ευρωεκλογές

Τα κόμματα προσπαθούν να αποσπάσουν την ψήφο των πολιτών στις Ευρωεκλογές με το να δημιουργούν διλήμματα σε σχέση με τη κυπριακή πραγματικότητα και ειδικότερα με το κυπριακό. Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι ο βίος και η πολιτεία των κομμάτων στη Κύπρο δεν θα είναι το κύριο κριτήριο των ψηφοφόρων, πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα έχει από λίγο ως ελάχιστο αντίκτυπο στα ντόπια πολιτικά δρώμενα.


Κατ’ αρχήν πιστεύω ότι ο βαθμός στον οποίο οι Ευρωεκλογές θα επηρεάσουν το μίζερο πολιτικό σκηνικό μας βρίσκεται σε πλήρη συνάρτηση με το ενδιαφέρον των πολιτών για αυτές. Και στη περίπτωση μας, η αδιαφορία και η περιφρόνηση είναι φανερή με γυμνό μάτι. Ελάχιστοι ασχολούνται, και αυτοί χωρίς το πάθος που συχνά μας βγαίνει στις βουλευτικές. Το ότι πιθανόν να έχουμε ακόμα και το πιο ψηλό ποσοστό συμμετοχής από όλη την Ευρώπη, οφείλεται κυρίως στο ότι ο Κύπριος αποδίδει στη ψήφο του μια σχεδόν ιερή υπόσταση. Είναι ακόμα για πολλούς το άλλοθι για τη συμμετοχή τους στα κοινά.

Τα κόμματα χωρίς να έχουν ποτέ ενδιατρίψει σοβαρά στα κεφαλαιώδη ζητήματα που αφορούν την πορεία προς την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, συναγωνίζονται να μας πείσουν ότι το καθένα από αυτά θα είναι πιο αγωνιστικό στη προάσπιση των συμφερόντων της Κύπρου μέσα στην Ευρώπη. Λες και η «αγωνιστικότητα» τους είναι κάτι που θα το βάλουν στις βαλίτσες και θα το μετακομίσουν στις Βρυξέλλες. Λες και δεν γνωρίζουν ότι εκεί, η πολιτική δεν γίνεται από τον κάθε Ρίκκο τον κάθε Περδίκη και τον κάθε πολιτικάντη μέσα από τα μικρόφωνα των ραδιοφώνων και τις οθόνες των τηλεοράσεων και ότι οι ντόπιες σκοπιμότητες με βάση τις οποίες οι περισσότεροι πολιτικάντηδες μας, «παράγουν» πολιτική και συντηρούν τα μικρομάγαζα τους, δεν έχουν πέραση στις Βρυξέλλες.

Στο τέλος της ημέρας οι Κύπριοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία θα ψηφίσουν το κόμμα που ψηφίζουν παραδοσιακά χωρίς όμως τη φόρτιση από τον κομματικό πατριωτισμό που παρατηρείται στις εγχώριες εκλογές. Εκείνοι που θα βασίσουν τη ψήφο τους σε καθαρά Ευρωπαϊκά κριτήρια ή τέλος πάντων στην πολιτική των κομμάτων σε σχέση με την Ευρώπη θα είναι μια μικρή μειοψηφία. Κρίμα πάντως, γιατί για μένα ούτε το πόσα συνθήματα για εγχώρια κατανάλωση έχει αναφωνήσει κανείς ούτε το πόσες φουστανέλες έχει διπλωμένες στο ντουλάπι του έτοιμες για κάθε χρήση θα έπρεπε να είναι κριτήρια.

Κριτήριο θα πρέπει να είναι η σύγχρονη αντίληψη του υποψηφίου και η ικανότητα του να λειτουργήσει σε ένα περιβάλλον όπου το πολιτικό παιγνίδι παίζεται σε πολύ πιο αναβαθμισμένο επίπεδο. Όπου λαϊκίστικες (ματσακικές ή παρόμοιες) συμπεριφορές αντιμετωπίζουν την περιφρόνηση και τον χλευασμό.

Κριτήριο θα πρέπει να είναι η εμπειρία και γνώση της Ε.Ε. μέσα από προηγούμενη επιτυχή ενασχόληση με τους θεσμούς της.

Κριτήριο θα πρέπει να είναι ο σεβασμός που ο υποψήφιος έχει να επιδείξει διαχρονικά στη διαφορετικότητα, την ανοχή, τα δικαιώματα των μειονοτήτων, τη προστασία του περιβάλλοντος.

Κριτήριο θα πρέπει να είναι η αποχή του υποψηφίου διαχρονικά από ύποπτες πολιτικές και οικονομικές συναλλαγές και η αποδεδειγμένη αποστασιοποίηση και εναντίωση του σε διαπλοκές παντός είδους.

Κριτήριο θα πρέπει να είναι η ικανότητα του υποψηφίου να αντιλαμβάνεται την ιδιότητα του Ευρωπαίου και του Παγκόσμιου Πολίτη πάνω και έξω από στενόμυαλες εθνικιστικές αντιλήψεις.

Με όλα τα πιο πάνω υπόψιν, πάω στη κάλπη απαλλαγμένος από οποιαδήποτε άγχη και αγωνίες. Το μόνο που με στενοχωρεί είναι που οι τρεις τέσσερις υποψήφιοι που πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό πληρούν τα πιο πάνω κριτήρια που θέτω ανήκουν σε περισσότερα από ένα κόμμα. Διερωτώμαι γιατί δεν έχει επιτραπεί η οριζόντια ψηφοφορία στις Ευρωεκλογές αφού δεν μπαίνει θέμα μέτρησης της κομματικής δύναμης. Αλλά ξέχασα... κόμματα uber ales!

22 Μαΐου 2009

Αίμα, δάκρυα και δούλεμα

Τελικά πόσες εικόνες της Παναγίας σε τούτον το νησί εμείναν να κλάψουν ακόμα;

Έκαμα λλίην αναζήτηση στον Γκούγκολα τζιαι ήβρα ότι η Παναγία εν κλαμούρα παγκοσμίως. Φιλιππίνες, Μπαγκλαντές, Μεξικό, ΗΠΑ, Ρωσία, Ρουμανία, Σερβία, Παλαιστίνη τζιαι αλλού. Αλλά τα πρωτεία έσιει τα με διαφοράν η Ελλάδα. Η Κύπρος παραδόξως εν δυσεύρετη. Οι δικοί μας φαίνεται ενι φροντίζουν να προβάλλουν τα ντόπια θαύματα.

Ας κάμουμεν για μια στιγμην την υπόθεση ότι η Παναγία εν παντοδύναμη όπως την παρουσιάζει η θρησκεία. Τζιαι ότι έσιει τη δύναμη να κάμνει τες εικόνες να κλαίουν. Οκ, εεε ήνταν που θέλει να μας πει με τούτον; Ήντα μήνυμα μας δίνει; Μα την Παναγία, εν καταλαβαίνω!

Αν έθελεν να δόκει κάποιο μήνυμα εν έπρεπε να ξεκινήσει που τους πρεσβευτές της δακάτω τζιαι να πιάει ένα ξύλο τζιαι όποιος διεφθαρμένος παπάς ή άλλος υποκριτής κοντέψει την εικόνα να του την βουννά πας τη κκελλέ; Αντί να πέμπει τους αφελείς ανθρωπάκους να τα ακουμπούν στο παγκάρι;

Αμμά βίτσιο με το κλάμα σιόρ! Ας πέψει ένα μήνυμα να μας πει ήντα που πρέπει να κάμουμεν να παραιτήσει να κλαίει. Εν κρίμα τζιαι οι κοτζιάκαρες κάθε λλίον να βουρούν που την μιαν άκρα της Κύπρου στην άλλη να προσκυνούν τες δακρύζουσες εικόνες. Βέβαια υπάρχει τζιαι μια εξήγηση που λέει ότι η Παναγία προσπαθεί να διαψεύσει τον Ττομη Ββου που είπεν ότι οι εικόνες εν κλαίουν τζιαι ότι τούτα ούλλα εν πελλάρες.

Παναγιά μου συχχώρα με αλλά εν πιστεύκω ότι είσαι εσού που κάμνεις τουν' την δουλειά. Κάποιοι που δακάτω που ήβραν τρόπο να εμπορεύκουνται ακόμα τζιαι την πίστη των αθρώπων εν πίσω που τες εικόνες σου που κλαίουν.

Όσο για τζείνους που βουρούν να προσκυνήσουν τες δακρύζουσες είκονες, εν μπορώ να μεν σκεφτώ τους στίχους του Βαρναλη, "Δειλοί μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θαύμα"

Τούτον εν άγαλμα της Παναγίας που εκλαμουρίστηκεν στο Μεξικό

20 Μαΐου 2009

Τους έχω βαρεθεί

Από τη στιγμή που άκουσα τους πυροβολισμούς του Βγενόπουλου προς όλες τις κατευθύνσεις σφηνώθηκε στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι. Όχι πως αυτός δεν συμπεριλαμβάνεται στο συρφετό... Αν το ψάξουμε βέβαια λιγάκι μπορεί να βρούμε και κομμάτι του εαυτού μας ανάμεσα στους στίχους.



Αυτούς τους έχω βαρεθεί

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν

τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί
Τους έχω βαρεθεί

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα
των γραφειοκρατών η φάρα
στήνει με ζήλο περισσό
στο σβέρκο του λαού χορό
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή
Την έχω σιχαθεί

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους
τους Γερμανούς τους προφεσόρους
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί
Τους έχω βαρεθεί

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες
κόβουν στα μέτρα τους, τους μαθητάδες
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς
με ιδεώδεις υποτακτικούς
που είναι στο μυαλό νωθροί
μα υπακοή έχουν περισσή
Τους έχω βαρεθεί

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στα όνειρά του αναζητεί
Τον έχω βαρεθεί

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
Τους έχω σιχαθεί

Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
Τους έχω σιχαθεί


Στίχοι: Δημοσθένης Κούρτοβικ & Wolf Birman
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

18 Μαΐου 2009

Συμπεράσματα από την απόφαση της Μαρφίν

Τα γεγονότα γνωστά. Οι αντιδράσεις ποικίλες. Οι παντογνώστες πολιτικοί και οι μονίμως υπερβάλλοντες δημοσιογράφοι ελέγχονται ακόμα μια φορά για τις αντιδράσεις τους.

Συμπέρασμα 1: Ασχετοσύνη. Οι πολιτικοί που από κεκτημένη ταχύτητα βιάστηκαν να επιρρίψουν ευθύνες στη κυβέρνηση το μόνο που κατάφεραν ήταν να αποδείξουν ότι δεν γνωρίζουν πως λειτουργεί το σύστημα. Εφόσον την αποκλειστική ευθύνη της εποπτείας των εμπορικών τραπεζών έχει η κεντρική τράπεζα που είναι ανεξάρτητη από το κράτος εποπτική αρχή.

Συμπέρασμα 2: Φάση και αντίφαση. Όλοι αυτοί που έσπευδαν να επικροτήσουν τη δουλειά και την επάρκεια της κεντρικής τράπεζας και του διοικητή της όταν διαφάνηκαν κάποιες ασυμφωνίες με τον πρόεδρο στο παρελθόν, άφησαν να νοηθεί ότι δεν έγιναν οι ενδεδειγμένες ενέργειες για να αποτραπεί η απόφαση.

Συμπέρασμα 3: Ο σκύλος χορτάτος και το ψωμί σωστό. Ο Διοικητής εφαρμόζοντας με ευλάβεια τις εποπτικές του εξουσίες είχε σοβαρότατη συμβολή στο ότι οι Κυπριακές τράπεζες άντεξαν στη κρίση και δεν ακολούθησαν την κατρακύλα των τραπεζών στην Αμερική και Ευρώπη. Τι θέλουν κάποιοι τώρα; Να αρχίσει τις εκπτώσεις για να ικανοποιήσει τους Άραβες και το λυκόσκυλο τους, τον Βγενόπουλο;

Συμπέρασμα 4: Περίεργη έκπληξη. Γιατί κάποιοι καμώνονται πως δεν γνωρίζουν τους κανόνες του παιγνιδιού. Στις θεμελιώδεις ιδρυτικές αρχές της Ε.Ε. περιλαμβάνεται η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων. Τα πήρε λοιπόν ο Βγενόπουλος και τα πάει στην Αθήνα. Γιατί κλαίνε τώρα οι κατ' εξοχήν θιασώτες της οικονομικής ολοκλήρωσης στην Ε.Ε.;

Συμπέρασμα 5: Ο μεγάλος χαμένος το ΧΑΚ. Σιγά τα λάχανα. Λες και η σοβαρότητα και η αξιοπιστία του ΧΑΚ ήταν ποτέ ανάμεσα στα κριτήρια που λάμβαναν υπόψη οι ξένοι επενδυτές για να φέρουν τα κεφάλαια τους στη Κύπρο.

Συμπέρασμα 6: Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Καλά, αυτό το ξέρατε, είμαι σίγουρος. Περιμένετε να δείτε και τι ποσοστό των Κυπρίων μετόχων θα δεχτούν την ανταλλαγή με μετοχές τις Εγνατίας που είναι εισηγμένες στο ΧΑΑ.

Συμπέρασμα 7: Ο Σταυράκης το χαβά του. Ο Σταυράκης συνεχίζει τη πλανοδιοπώληση των χρεωγράφων του στις χώρες της Ευρώπης απτόητος. Και γιατί όχι; Με τόσα που έχουν δει τα μάτια των Ευρωπαίων fund managers τον τελευταίο χρόνο σιγά που θα κώλωναν με τη μεταφορά των γραφείων της Μαρφίν.

Συμπέρασμα 8: Κάμνουμεν το τόσο, τοοοοοοοοσο! Οι επιπτώσεις στην οικονομία θα είναι πολύ μικρότερες από ότι αφήνουν οι αντιδράσεις να εννοηθεί, και ίσως η κίνηση να δημιουργήσει στο σύντομο μέλλον νέες δυναμικές για την κάλυψη του όποιου κενού.

16 Μαΐου 2009

Μουσικό βάλσαμο



Ψάχνοντας για τραγούδια σε στίχους του μεγάλου Νίκου Γκάτσου, η επιλογή ήταν πολύ δύσκολη μέσα από τα εκατοντάδες τραγούδια μεγάλων συνθετών που στολίζει ο στίχος του. Κατέληξα σε ένα από τα λιγότερο "παιγμένα". Προσωπικά με συνεπαίρνει ο αμανέδικος σκοπός που μαζί με τα λόγια συνθέτουν ένα πανέμορφο μοιρολόι.

Στις 12 του μήνα συμπληρώθηκαν 17 χρόνια από το θάνατο του ποιητή της Αμοργού.

Καίγομαι καίγομαι

Όταν γεννιέται ο άνθρωπος
ένας καημός γεννιέται
όταν φουντώνει ο πόλεμος
το αίμα δε μετριέται

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Ορκίστηκα στα μάτια σου
που τα ‘χα σαν βαγγέλιο
τη μαχαιριά που μου ‘δωκες
να σου την κάμω γέλιο

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Μα συ βαθιά στην κόλαση
την αλυσίδα σπάσε
κι αν με τραβήξεις δίπλα σου
ευλογημένος να ‘σαι

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Λεονάρδου

13 Μαΐου 2009

Ευρωεκλογές: Μια από τα ίδια!


Το πολιτικό κλίμα φορτίστηκε αρκετά τον τελευταίο καιρό και αυτό δεν είναι άσχετο με το ότι μπήκαμε στη τελική ευθεία για τις Ευρωεκλογές. Τα κόμματα δεν μπορούν να αποστασιοποιηθούν από το βασικό σκοπό που διέπει τη λειτουργία και δράση τους. Και αυτός δεν είναι άλλος από την αύξηση της εκλογικής τους επιρροής. Μέσω βεβαίως αυτής προσδοκούν στην αύξηση της πολιτικής και οικονομικής τους επιρροής στο παιγνίδι που παίζεται ασταμάτητα και στο οποίο ο λαός δεν είναι παρά μόνο κομπάρσος.

Δεν θα ισχυριστώ ότι οι ευρωεκλογές δεν έχουν τη σημασία τους και στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Από την άλλη όμως πιστεύω ότι τα κόμματα προσπαθούν να τους προσδώσουν περισσότερο κυπριακά παρά ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά. Είμαι σίγουρος ότι κανένας από εμάς δεν θυμάται έστω και μια ομιλία, ανακοίνωση, δήλωση πολιτικού που να εστιάζεται κυρίως στα μεγάλα προβλήματα που έχει να λύσει η Ευρώπη. Σίγουρα οι Κύπριοι ευρωβουλευτές δεν θα πάψουν να είναι Κύπριοι αλλά θα έπρεπε οι υποψήφιοι και οι κομματάρχες να εξηγήσουν στο λαό ότι εκεί στις Βρυξέλλες η Κύπρος θα ήταν τυχερή αν αποτελούσε το ένα εικοστό έβδομο της έγνοιας του κοινοβουλίου και ότι ο πρωταρχικός ρόλος τους εκεί, είναι μέσα από τη δράση τους να προωθήσουν την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Εννοείται ότι στο μέτρο του δυνατού θα προωθούν και τα συμφέροντα της Κύπρου

Η επιρροή των ντόπιων κομμάτων μέσα στα Ευρωπαϊκά αδελφά τους κόμματα σίγουρα σε κάποιο βαθμό θα μπορούσε να επηρεάσει τις θέσεις τους στο κυπριακό αλλά πρέπει ο λαός να γνωρίζει ότι οι μεγάλες πολιτικές αποφάσεις δεν παίρνονται από το κοινοβούλιο και ούτε καν από τις συναντήσεις κορυφής. Οι αποφάσεις παίρνονται από τις 4-5 μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης και στο βαθμό που υπάρχουν επαρκείς μοχλοί πίεσης επιβάλλονται και στους υπόλοιπους.

Γι΄αυτό αν τα κριτήρια μας για ψήφιση συγκεκριμένων υποψηφίων στις Ευρωεκλογές είναι το πόσο δημοφιλείς είναι στη Κύπρο ή πόσο συμφωνούμε με τη πολιτική τους στο Κυπριακό, νομίζω θα κάνουμε λάθος επιλογή. Το κύριο κριτήριο θα έπρεπε να ήταν πόσο γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται τις δράσεις και τις ζυμώσεις που αναπτύσσονται εκεί και δεν είναι προσκολλημένοι σε στερεότυπα και πόσο μάλλον σε κυπριακά στερεότυπα.

Ας ρίξουμε μια ματιά στις επιλογές μας αλλά και στις στρατηγικές των κομμάτων.

ΑΚΕΛ: Φτωχό ψηφοδέλτιο και υπερβολική αγωνία για τη πρωτιά.

Δεν ήταν γραφτό του Άντρου Κυπριανού να υπάρξει μια ήρεμη περίοδος προσαρμογής μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Εκτός από το (δικαιολογημένο) μούδιασμα του Ν. Κατσουρίδη, ήρθε καπάκι να προσθέσει στις σκοτούρες του και το αδύναμο ψηφοδέλτιο του κόμματος. Εκτός από τον Τάκη Χατζηγεωργίου λόγω της σύγχρονων πολιτικών και κοινωνικών αντιλήψεων του και τον ακαδημαϊκό Ιωσήφ Ιωσήφ λόγω της Ευρωπαϊκής του εμπειρίας και τριβής δεν έχει άλλα χαρτιά το κόμμα. Εκτός και αν κάποιοι θεωρούν πετυχημένη τη θητεία του κ. Τριανταφυλλίδη.

Αυτό που βρίσκω σε αρκετές αναλύσεις και φαίνεται να απασχολεί το ΑΚΕΛ είναι ότι αν χάσει τη πρωτιά στις εκλογές τότε το κόμμα αλλά και ο πρόεδρος Χριστόφιας θα βρεθούν σε δυσχερή θέση. Μόνο να θυμηθούμε, ότι παρόλο που ήρθε δεύτερο στις προηγούμενες ευρωεκλογές, κατάφερε όχι μόνο να ξαναπάρει τη πρωτιά στις εθνικές εκλογές αλλά και να εκλέξει και τον ηγέτη του πρόεδρο, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό δεν στέκει. Ωστόσο δεν φαίνεται να πάψαμε να αντικρίζουμε τις εκλογικές μάχες με ποδοσφαιρικούς όρους.

ΔΗΣΥ: Δυνατά ονόματα και μπόλικος ευρωβαυκαλισμός

Ο ΔΗΣΥ προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει κέρδη από τις σχεδόν σίγουρες απώλειες του ΔΗΚΟ και του ΕΥΡΩΚΟ αλλά και να κρατήσει τη πρώτη θέση που είχε το 2004. Με δυνατό ψηφοδέλτιο κυρίως λόγω Θεοχάρους, Κασουλίδη και Στυλιανίδη φαντάζει να είναι ο πιο «ευρωπαϊκός» συνδυασμός. Η εικόνα του πιο φιλοευρωπαϊκού κόμματος του δίνει κάποιο πλεονέκτημα. Η σημασία που δίνει στη πρωτιά έχει τα ίδια ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά με την ανάλογη του ΑΚΕΛ. Το σίγουρο είναι ότι για ακόμα μια φορά θα έχουμε το θρίαμβο του δικομματισμού που βολεύει και τους δυο μεγάλους μονομάχους.

ΔΗΚΟ: Οι εφιάλτες του Μάριου Κάρογιαν

Μπροστά το άγχος από πιθανή συρρίκνωση των ποσοστών του κόμματος του, ο Κάρογιαν φαίνεται να μην λογαριάζει καν τη φθορά των σχέσεων του με ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ. Έριξε όλο το βάρος του στη καλλιέργεια του κομματικού πατριωτισμού προσδοκώντας ότι έτσι θα καλύψει τις απώλειες από την αποστασιοποίηση των εσωκομματικών του αντιπάλων και τη φτώχεια του ψηφοδελτίου του. Πραγματικά τι να πει κανείς για ένα ψηφοδέλτιο που το Νο 1 είναι η Αντιγόνη; Άσε που η επανάληψη της όψιμης ψύχωσης τους με το σοσιαλισμό τους καταντά γελοίους.

Η απορριπτική ομάδα μέσα στο κόμμα φαίνεται να δουλεύει πάνω σε δική της ατζέντα και αναμένει την ήττα του κόμματος την οποία θα επιχειρήσουν να φορτώσουν στον Κάρογιαν. Το ΔΗΚΟ είναι το μόνο κόμμα που σίγουρα δεν θα μείνει ανεπηρέαστο από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.

ΕΔΕΚ: Να ησυχάσουν επιτέλους από την εμμονή!

Τη «ζημιά» που έπαθε η Κύπρος από την απουσία σοσιαλιστή ευρωβουλευτή θα αντιστρέψει η ΕΔΕΚ. Λίγο ακόμα και θα μας πουν ότι αν είχαμε Εδεκίτη στο Ευρωκοινοβούλιο θα έφευγαν και τα τουρκικά στρατεύματα. Οι Εδεκίτες πρέπει να πουν και ένα ευχαριστώ στον Αναστασιάδη που με τη μαστοριά του μάζεψε τους απολωλώτες κατά Μάτση και ΕΥΡΩΚΟ μεριά και έτσι θα εκλέξουν τον πρώτο «Κύπριο Σοσιαλιστή Ευρωβουλευτή.» WOW!!!

Με τον Δημήτρη Κωμοδρόμο να ξεχωρίζει λόγω Ευρωπαϊκής εμπειρίας, το υπόλοιπο ψηφοδέλτιο μυρίζει κυπριακό παλαιοκομματισμό. Μετά το τέλος των εκλογών θα έχουν και τον πονοκέφαλο από τη εμμονή του ΔΗΚΟ να ενταχθεί στη Σοσιαλιστική ομάδα. Αναμένονται πλάκες.

ΕΥΡΩΚΟ: Άγχος για το ποσοστό. Κίνδυνος καταποντισμού.

Δεν θα είναι έκπληξη αν το ΕΥΡΩΚΟ βρεθεί με ποσοστά κοντά στο 2% τον Ιούνη. Η ακρότητα και η φτώχεια του πολιτικού τους λόγου θα φέρει τα αποτελέσματα της. Η παρουσία Κουτσού, Ρίκκου και Στράτου στο ψηφοδέλτιο δεν αναμένεται να αλλάξει τα πράγματα.

Εκτός και αν η πριμοδότηση που ακούγεται ότι θα τύχουν από μερίδα του ΔΗΚΟ δεν είναι κακόβουλο κουτσομπολιό.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ: Για τη τιμή των όπλων

Πρόγνωση:

ΑΚΕΛ 31% - 34%
ΔΗΣΥ 32% - 35%
ΔΗΚΟ 14% - 17%
ΕΔΕΚ 8% - 11%
ΕΥΡΩΚΟ 3% - 6%
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 1% - 3%
Άλλοι 0,5% - 1,5%

Δηλαδή, μια από τα ίδια!

Σημ.: Η αφίσα στη κορυφή είναι της Ε.Ε., η οποία κάνει μεγάλη εκστρατεία για να καταπολεμήσει την αδιαφορία και την αποχή. Παρόμοια άγχη έχουν και τα κυπριακά κόμματα.

10 Μαΐου 2009

Εισβολή ελεεινών στα μπλογκς


ΦΑΣΙΣΤΑΣ

Στο κεφάλι του μέσα
απέραντα νεφελώματα
βλακείας.

Η ψυχή του
φορά μπότες
με σιδερένια πέταλά
που κροτούν στο πεζοδρόμιο

Στο φιλμ του ματιού του
από την απέραντη ζωή του πλανήτη
μια εικόνα μοναδική τυπώθηκε
κι' όπου πάει, όπου σταθεί,
του κλείνει τους δρόμους
μια μοναδική προβολή:
Η πυρά
της ιερής εξέτασης.

Δεν θα ξυπνήσει ποτέ.
Δεν θα αυτοκτονήσει.
Σκοτώστε τον
όπως σκοτώνουν τους σκορπιούς

Θοδόσης Πιερίδης


Αφορμή για το ποστ μου έδωσε η απόφαση του Άνευ Ορίων και του Ασλάν να διαγράφουν υβριστικά, μειωτικά και αισχρά σχόλια από το μπλογκ τους. Το πως έφτασαν τα πράγματα στη κυπριακή μπλογκόσφαιρα σε τέτοιο επίπεδο έντασης και αντιπαράθεσης χωρίς ουσία και επιχειρήματα είναι εύκολο να εξηγηθεί.

Από τη μέρα που μια χούφτα ελεεινοί νόμισαν ότι βρήκαν εύκολο βήμα στη μπλογκόσφαιρα για να επιβάλουν τις ιδέες τους με το έτσι θέλω, το κλίμα αλληλοσεβασμού που είχε εμπεδωθεί μεταξύ των μπλόγκερς όλων ανεξαιρέτως των ιδεολογιών, παρατάξεων και αποχρώσεων, το ψηλό επίπεδο διαλόγου και η αντιπαράθεση επιχειρημάτων έδωσαν τη θέση τους σε ύβρεις, χλευασμούς, ρατσιστικά σχόλια και ότι άλλο μπορεί να χρησιμοποιεί ένας αντιδημοκράτης προκειμένου να επιβάλει τις δικές του ιδέες.

Αν έχει κάτι για το οποίο η νεαρή κυπριακή μπλογκόσφαιρα μπορούσε να είναι περήφανη είναι το ήθος που χαρακτηρίζει τα μέλη της. Ελάχιστες ήταν οι εξαιρέσεις υβριστικών σχολίων και αυτές προέρχονταν κατά κανόνα από σχολιαστές της γνωστής μερίδας που διαπνέεται από φασιστικά αισθήματα. Η εισβολή των ελεεινών που χαρακτηρίζουν μίσθαρνα του ΑΚΕΛ όσους διαφωνούν μαζί τους, που βρίζουν ασύστολα, που χρησιμοποιούν ρατσιστικά κατά των ομοφυλοφίλων επίθετα για να χαρακτηρίσουν μπλόγκερς, η διαγραφή από το μπλογκ τους όποιους με επιχειρήματα προσπάθησαν να ανοίξουν διάλογο μαζί τους ήρθε να χαλάσει το κλίμα που χαρακτηριζόταν από πολύ ψηλό επίπεδο πολιτικού πολιτισμού. Μπορώ να πω πρωτόγνωρου για τη Κύπρο.

Βέβαια ο κάθε νοήμον πολίτης, ακόμα και κάποιος ο οποίος πιθανόν να είχε μια σχετική συμπάθεια προς αυτούς, με το που θα μπει στο μπλογκ τους και του δώσει η αποφορά του εμετικού περιεχομένου αντιλαμβάνεται ότι οι άνθρωποι είναι οι χειρότεροι εχθροί της δημοκρατίας για την οποία ίδρυσαν (άκουσον άκουσον) και επιτροπή για να την υπερασπίσουν.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι μπλόγκερς. Είναι εντεταλμένοι και είναι γνωστό από που εκπορεύονται. Κατάφεραν για λίγο να καταντήσουν κάποια μπλογκς με πρώτο το δικό τους σε φόρουμς όπου οι θαμώνες συναγωνίζονται ποιος θα βρίσει περισσότερο. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν αλλιώς. Δεν έχουν θέσεις που να αντέχουν στο διάλογο. Δεν έμαθαν να συζητούν. Δεν ξέρουν τι θα πει σεβασβός. Είναι φασίστες και το αποδεικνύουν καθημερινά με τα γραπτά τους.

Όσοι μπλογκερς και αναγνώστες πιστεύουν στη χρησιμότητα των μπλογκς ας τους απομονώσουν Θα καταλήξουν στα γνωστά ιστολόγια να αυτολιβανίζονται χωρίς να τους δίνει κανείς καμιά σημασία. Αν δεν είχαν φτάσει στο σημείο που έχουν φτάσει θα συμφωνούσα ότι δεν θα έπρεπε να ασχοληθώ μαζί τους. Όμως επειδή η δημοκρατία και ο πολιτισμός έχουν υποχρέωση να προστατεύσουν τον εαυτό τους, πιστεύω ότι είτε με την περιφρόνηση μας είτε άλλως πως πρέπει να τους απομονώσουμε πριν μολύνουν για καλά το περιβάλλον.

Προσωπικά (και παρ όλον που δεν έχουν κάνει μαζικά την εισβολή τους εδώ) αποφάσισα να διαγράφω οποιαδήποτε σχόλια ανώνυμων ή ψευδώνυμων σχολιαστών έχουν το γνωστό περιεχόμενο που περιέγραψα πιο πάνω. Και μη βγει κανείς να μου αραδιάσει γιαλαντζί ευαισθησίες για αντιδημοκρατικές μεθόδους γιατί θα τον θεωρήσω τουλάχιστον αφελή.

Για του λόγου το αληθές μόλις πρόσεξα ότι καθώς έγραφα ήρθε σχόλιο στο inbox μου, στην ανάρτηση Διάλογος ή περιφρόνηση. Θαυμάστε:

Ο/Η Κώστας άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Διάλογος ή περιφρόνηση;":

Ένα ουίσκυ - κόουκ κύριε διαχειριστή.
Κάμε τα 2, ήρτε και η πουτάνα η ΕΔΟΝ.

Θα το αφήσω σαν δείγμα του επιπέδου τους. Είναι το τελευταίο κοπέλλια. Απόφαεν, έφαεν! Δαμέσα εν έσιει τόπο για φασίστες.

Διευκρινίζω ότι κόσμια σχόλια όσο ακραία και να είναι, είναι ευπρόσδεκτα.

8 Μαΐου 2009

Αβέρωφ, ο Κύπριος Ρομπέν των Δασών

Οι φτωχοί και οι καταφρονεμένοι της χώρας μας βρήκαν τον δικό τους Ρομπέν των δασών. Αυτός είναι ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, βουλευτής του ΔΗΣΥ, μεγαλοεπιχειρηματίας, μεγαλοεπενδυτής, μεγαλοϊδιοκτήτης γαιών και πρόσφατα ακραιφνής υπερασπιστής των δικαίων των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων.

Σχεδόν καθημερινά βγαίνει στα κανάλια και με το γνωστό του ύφος των χίλιων ειδημόνων διανθισμένο με μπόλικη δόση ειρωνείας και ξερολισμού, αναγάγει τον μηδενισμό στο αγαπημένο του χόμπι. Δεν θα μπω στη ουσία των θέσεων του ούτε και θα ισχυριστώ ότι δεν δικαιούται να έχει τις δικές του θέσεις όσο πεσιμιστικές και μηδενιστικές και αν είναι. Ούτε θα ισχυριστώ ότι η κυβέρνηση πήρε όλα τα σωστά μέτρα ή ότι όποια μέτρα πήρε για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι όλα σωστά.

Αυτό που αμφισβητώ είναι η συναίσθηση της ευθύνης που (δεν;) έχει ο κ. Νεοφύτου στο βάθεμα της ίδιας της κρίσης. Για όσους παρακολουθούν τα γεγονότα μέσα από αναλύσεις ειδικών μέσα από το διεθνή τύπο, ένα είναι βέβαιο. Ότι η κρίση μεγάλωνε και απλωνόταν περισσότερο από τον πανικό που έσπερναν οι αρνητικές ειδήσεις με τις οποίες βομβαρδίζονταν νυχθημερόν οι πολίτες σε παγκόσμιο επίπεδο. Η μεγάλη ανησυχία που προκαλούσε στο κόσμο το ενδεχόμενο μιας μεγάλης κρίσης, είχε σαν πρώτη επίπτωση τον περιορισμό της κατανάλωσης και ιδιαίτερα των επενδύσεων πράγμα που μείωσε κάθετα τη ρευστότητα στην αγορά και δυνάμωσε τη κρίση.

Στη Κύπρο δεν μας φτάνουν όλα όσα αρνητικά μας μεταφέρουν τα «αιμοδιψή» ΜΜΕ έχουμε και τον κ. Αβέρωφ συνειδητά να βοηθά στο μη ξεπέρασμα της κρίσης και στην ένταση της ανησυχίας και του φόβου των πολιτών. Γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Νεοφύτου ότι υπερ-υπερβάλλει με γνώμονα το κομματικό συμφέρον και τη ζημιά στη κυβέρνηση. Αυτό αποτελεί πολιτική πρακτική που πόρρω απέχει από το σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτικό λόγο που προσπαθεί να πείσει ο κ. Νεοφύτου ότι υιοθέτησε η παράταξη του.

ΥΓ: Δεν αντιλήφθηκα από που πηγάζει όλη αυτή η σιγουριά του κ. Νεοφύτου ότι αν υιοθετούνταν οι θέσεις του θα είχαμε καλύτερα αποτελέσματα. Παρεμπίπτοντος συμβαίνει η Κύπρος να έχει τους καλύτερους δείκτες τόσο σήμερα όσο και στις προβλέψεις για τα επόμενα χρόνια.

7 Μαΐου 2009

Η Ευρώπη θέλει και μπορεί. Εμείς;


Η είδηση είναι από τη σημερινή Offside. Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση που συχνά πυκνά όλοι επικαλούμαστε για την ανοχή της στην αντίθετη άποψη και σαν τον κατ' εξοχή χώρο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών βάζει φραγμό στους ρατσιστές, τους νεοφασίστες και τους νοσταλγούς του ναζισμού.

"Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε χθες τροπολογία εσωτερικού κανονισμού του, η οποία θα εμποδίσει τον ηγέτη της γαλλικής ακροδεξιάς Ζαν-Μαρί Λεπέν να προεδρεύσει, ως πρεσβύτερο μέλος του σώματος, της εναρκτήριας συνεδρίασής του μετά τις ευρωεκλογές. Σύμφωνα με την τροπολογία, ως την εκλογή νέου προέδρου, θα προεδρεύει, όχι ο πιο ηλικιωμένος από τους παρόντες βουλευτές, όπως γινόταν έως τώρα, αλλά ο απερχόμενος πρόεδρος ή ένας από τους απερχόμενους αντιπροέδρους. Στη μάλλον απίθανη περίπτωση που δεν θα έχουν επανεκλεγεί ούτε ο απερχόμενος πρόεδρος ούτε οι 14 απερχόμενοι αντιπρόεδροι, θα προεδρεύει ο βουλευτής «που έχει ασκήσει τη μακρότερη θητεία»."

Θα υπενθυμίσω ότι το 2000 οι 14 εταίροι της επέβαλαν κυρώσεις και έθεσαν την Αυστρία υπό επιτήρηση λόγω της συμμετοχής στην κυβέρνηση της χώρας του ακροδεξιού κόμματος της χώρας που είχε εχθρικές και ρατσιστικές θέσεις εναντίον των μειονοτήτων και των μεταναστών. Σήμερα τρέχουν να αλλάξουν κανονισμούς για να εμποδίσουν τον ηγετη της γαλλικής ακροδεξιάς ακόμα και να προεδρεύσει του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου σε μια καθαρά πανηγυρική συνεδρία. Και καλά κάνουν!

Αν τα γράφω αυτά είναι για να υπενθυμίσω την υπερευαισθησία ορισμένων όταν κατά καιρούς ακούγονται φωνές περιορισμού της δράσης ακροδεξιών ομάδων που δρουν και στο τόπο μας με παρόμοιες ατζέντες. Θυμούνται όλως παραδόξως τα ανθρώπινα δικαιώματα και βάζουν εσένα και μένα που υπερασπιζόμαστε τη δημοκρατία και τη νομιμότητα στο ίδιο καλάθι με τα φασισταριά που κτυπούν αυτοκίνητα Τ/Κ, προπηλακίζουν μετανάστες στη παλιά Λευκωσία και σηκώνουν αγκυλωτούς σταυρούς στα γήπεδα.

Η πάλη ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό και η πάλη για τη προστασία και επέκταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι συνώνυμα!

5 Μαΐου 2009

Ο αγώνας του Τάσσου Παπαδόπουλου δεν έχει ακόμη ευοδωθεί.


Ο πρώην υπουργός εξωτερικών επί διακυβέρνησης Τάσσου κ. Λιλλήκας, σε ομιλία του στην Αθήνα προς τιμήν του αποβιώσαντος πρώην προέδρου μας επανέλαβε γιατί κατά τη γνώμη του πρέπει να ετοιμαστούμε για ακόμα ένα περήφανο ΟΧΙ. Προεξοφλεί δε, ότι ο μόνος τρόπος ευόδωσης των συνομιλιών που συνεχίζονται, είναι με λύση εθνικά απαράδεκτη που θα καθιστά τη Κύπρο τουρκικό προτεκτοράτο.

Η ομιλία, που βρίθει αποσπασμάτων δαιμονοποίησης του διεθνούς παράγοντα και εκθειασμού με αλχημιστικές μεθόδους της πολιτικής του πολιτικού του μέντορα, στην ουσία δεν λέει τίποτε για το ποια εναλλακτική πορεία θα έπρεπε να ακολουθήσουμε. Συνεπής στη τακτική των εθνικιστικών και απορριπτικών κύκλων δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει το ψέμα για να ωραιοποιήσει την αποτυχημένη πολιτική του Τάσσου η οποία είχε αποτελματώσει πλήρως το πρόβλημα, βοήθησε στη περαιτέρω εδραίωση των τετελεσμένων επί του εδάφους, απομόνωσε την Κύπρο στην Ευρώπη και την απομάκρυνε από παραδοσιακούς της συμμάχους.

ΨΕΜΑ Νο 1: Λέει ο κ. Λιλλήκας αναφερόμενος στο Μπούργκενστοκ: «Στις συνομιλίες, που αποδείχθηκαν παρωδία και πρόσχημα, προσήλθε με πολιτική καλή θέληση, λειτούργησε εποικοδομητικά και δημιουργικά καταθέτοντας σωρεία γραπτών συναινετικών προτάσεων που δυστυχώς αγνοήθηκαν παντελώς από τους εκπροσώπους των Ηνωμένων Εθνών.» Το γνωρίζουν και οι πέτρες ότι ο Τάσσος με ειλημμένη ήδη την απόφαση για απόρριψη του σχεδίου, πήγε στις συνομιλίες με σκοπό να αφήσει τα πράγματα να διολισθήσουν έτι περαιτέρω προς τις Τουρκικές θέσεις για να καταστεί ευκολότερη η καθοδήγηση του λαού στο ΟΧΙ.

ΨΕΜΑ Νο 2: Και συνεχίζει για την κατάληξη των συνομιλιών: «Έτσι και αφού ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ παραβίασε τη συμφωνία για το πλαίσιο άσκησης της επιδιαιτησίας αλλά και τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη του Οργανισμού, φτάσαμε στο μη συμφωνηθέν τελικό Σχέδιο Ανάν και στο Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου του 2004.» Λες και δεν γνώριζε ο κ. Λιλλήκας ότι είναι ο ίδιος ο Τάσσος που αποδέχτηκε τόσο την επιδιαιτησία όσο και τα χρονοδιαγράμματα μερικές βδομάδες πριν στη Νέα Υόρκη.

ΨΕΜΑ Νο 3: Και συνεχίζει ο κ. Λιλλήκας: «Απογοητευμένος γιατί δεν κατέστη δυνατό να επιλυθεί το Κυπριακό, ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν τα έβαλε κάτω. Χαράζοντας μία νέα στρατηγική ανέλαβε πρωτοβουλίες για μία νέα πορεία που θα μπορούσε να οδηγήσει στον τερματισμό της κατοχής, μέσα από μία λύση για την οποία δεν τον ενδιέφερε το όνομα που θα φέρει αρκεί, όπως έλεγε, αυτή να έχει το «σωστό περιεχόμενο»». Εδώ και αν μας δουλεύει ψιλό γαζί ο κ. Λιλλήκας. Η διεθνής απομόνωση της Κυπριακής Δημοκρατίας στη περίοδο μέχρι και τη πτώση του Τάσσου από την εξουσία ήταν χωρίς προηγούμενο. Η πολιτική της άδειας καρέκλας στα Ευρωπαϊκά όργανα, η απαξίωση όποιου ξένου δεν συμφωνούσε με τη πολιτική του, εκτός από την απομόνωση δημιούργησαν και κλίμα εχθρικό προς την Κύπρο. Όσο για τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε, για να είμαι ειλικρινής μου διαφεύγουν. Ο άνθρωπος άκουγε για πρωτοβουλίες και συμπεριφερόμενος σαν αλλεργικός, φρόντιζε να τις θάψει στη γένεση τους. Τόσος ήταν ο ζήλος του να λύσει το κυπριακό. Προσέξτε ότι αποφεύγει ακόμα και να αναφέρει την λέξη ομοσπονδία

ΨΕΜΑΤΑ Νο 4, 5, 6, 7.... σταματήστε όταν τελειώσουν τα ψέματα. Αρχίστε να μετράτε από το 4. «Τερματίζοντας τη μονοπωλιακή διαχείριση του Κυπριακού από τους Αγγλο-Αμερικανούς, κτίζοντας νέες συμμαχίες με τη Γαλλία και τη Ρωσία, πέτυχε τη Συμφωνία της 8ης Ιουλίου η οποία μας επέτρεπε να ενταφιάσουμε το Σχέδιο Ανάν και να ξεφύγουμε από τις διαχρονικά συσσωρευμένες μονομερείς υποχωρήσεις μας. Ως ρεαλιστής που ήταν συνειδητοποίησε ότι έπρεπε μέσα από μια νέα προσέγγιση να βελτιώσει το συσχετισμό δυνάμεων στη Διεθνή Κοινότητα αλλά και να δημιουργήσει κόστος για την Τουρκία και όποια άλλη χώρα ευθύνεται για την Κυπριακή τραγωδία. Έτσι ξεκίνησε η μελέτη για το καθεστώς των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο και προέκυψαν οι πρώτες κυρώσεις κατά της Τουρκίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση το Δεκέμβριο του 2006 όπως και το ραντεβού επαναξιολόγησης της ενταξιακής της πορείας το Δεκέμβριο του 2009». Από όπου και να το πιάσεις ξιμαρίζεις.

Ο τίτλος του κειμένου είναι παρμένος από τον επίλογο της ομιλίας του κ. Λιλλήκα. Δεν είχαμε καμιά ψευδαίσθηση ότι ο Τάσσος είχε ομοϊδεάτες που θα προσπαθήσουν να ολοκληρώσουν το πολιτικό του έργο με περισσή πολιτική αμετροέπεια. Και δεν έχουμε καμιά ψευδαίσθηση ότι αν ο Χριστόφιας τον καλωσόριζε πίσω στις αγκάλες του ΑΚΕΛ τον Αύγουστο πριν τις εκλογές τώρα θα εξαπέλυε μύδρους κατά των σημερινών συναγωνιστών του.

Για όσους θέλουν να εμπεδώσουν τις κατηγορίες του κ. Λιλλήκα ενάντια στους υποστηρικτές της συνέχισης των προσπαθειών για εξεύρεση λύσης και να αναβαπτιστούν από τις ελληνοπρεπείς κορώνες και συνθήματα ολόκληρη η ομιλία είναι εδώ.

4 Μαΐου 2009

Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας


  • Είπα εδώ και μερικούς μήνες: Αν οι Κυπραίοι δεν βομβαρδίζονταν καθημερινά με την κασσανδρολογία των ΜΜΕ όσον αφορά την πορεία της οικονομικής κρίσης, οι συνέπειες της δεν θα έφταναν ούτε το 50% των σημερινών. Και αν δεν είχαν και τον Φούλη μαζί με τον Λευτεράκη να προσεύχονται επίσης καθημερινά μέσα από τις τηλεοράσεις να αποτύχουν τα μέτρα της κυβέρνησης τότε οι επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης στη χώρα μας δεν θα ήταν ούτε το 25% των σημερινών.
  • Χοακείμ Αλμούνια (σήμερα): "Η Κύπρος μαζί με το Λουξεμβούργο και τη Φινλανδία, είναι οι τρεις χώρες της ευρωζώνης που δεν αναμένεται, βάσει των σημερινών προβλέψεων, να οδηγηθούν του χρόνου σε κοινοτική επιτήρηση".... "η Κύπρος θα είναι η μοναδική χώρα με θετική ανάπτυξη το 2009". Και όλα αυτά με πρωτοφανείς, στοχευμένες και μη, κοινωνικές παροχές. Μα... δεν έκανε σήμερα δηλώσεις ο Αβέρωφ;
  • Τύπος: "Οι προβλέψεις για τη ξενοδοχειακή βιομηχανία είναι ανησυχητικές". Μα σαν να τζιαι ακούω τούτην την κουβέντα τα τελευταία 20 χρόνια τζιαι χωρίς κρίση, οξά εν η ιδέα μου. Επάθαν σαν τον βοσκόν τον ψέυτη τα κοπέλλια νομίζω.
  • Πάντως εγώ φίλοι μου μια συμβουλήν έχω να σας δώκω. Μεν κλάψετε κανένα ξενοδόχο τζιαι κανένα ντηβέλοππερ, (ειδικά Παφίτη). Υπάρχει κίνδυνος να πάθετε μόλυνση στα μμάθκια. Κλάψετε καμιάν φτωσιήν καμαριέρα τζιαι κανένα παράνομο Σύρο εργάτην οικοδομών. Τουλάχιστον να πιάσουν τόπο τα δάκρυα σας.
  • Ρώτησα τρεις ιδιοκτήτες κέντρων αναψυχής στη Λεμεσό τις τελευταίες μέρες: Άν μειωθεί το ΦΠΑ κατά 3% θα μειώσετε ανάλογα τις τιμές σας; Και οι τρεις απάντησαν ευθαρσώς ΟΧΙ! Εκαταλάβετε λοιπον ότι ο καυκάς εν τον Χριστόφκια τζιαι την κυβέρνησην του που έσιει στόχον, τζιαι όϊ την μείωση των τιμών τζιαι την αύξηση δήθεν της ανταγωνιστικότητας των εστιατορίων μας.
  • Σόρρυ φίλε Γιώργο Ιορδάνους αλλά είναι ένα πράγμα να αναδεικνύω τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής δεξιάς σε σχέση με τη κρίση, και άλλο να φκάλλω κούππαν άπαννη τον Μπλαίρ και τον Θαπατέρο. Το συμπέρασμα είναι ότι η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία (δυστυχώς) ΔΕΝ έχει απαντήσεις στο νεοφιλελευθερισμό των συμμάχων του ΔΗΣΥ.
Έτσι, για να μην μας παραμυθιάζουν.

3 Μαΐου 2009

Διάλογος ή περιφρόνηση;

Όπως λέμε "καλώστονε κι' ας άργησε"! Όπως έγραψα πρόσφατα σε αυτό το μπλογκ η επίθεση της παρέας των απορριπτικών θα εντατικοποιηθεί σε όλους τους τομείς. Και όντως μόλις πριν μερικές μέρες "ανακάλυψαν" και τα μπλογκς. Οι υπέρμαχοι της ελληνικότητας μας, δημιούργησαν επιτροπή αποκατάστασης της δημοκρατίας στη χώρα μας (εδώ γελάμε;) και 5-6 μπλογκς του ενος ποστ, με εξαίρεση το περιβόητο Χριστόφιας - Watch όπου καταλήγουν τα βοθρολύματα της αρρωστημένης σκέψης τους.

Κάποιοι φίλοι μπλόγκερς προσπάθησαν όσο γινόταν πιο κόσμια και ευγενικά να ανοίξουν διάλογο μαζί τους αντικρούοντας τις απόψεις τους. Αφού δεν μπορούσαν με επιχειρήματα να τους αντιμετωπίσουν, τους απαγόρευσαν τον σχολιασμό των κειμένων τους. Όποιος εκφέρει άποψη διαφορετική από τη δική τους χαρακτηρίζεται αμέσως ως εντεταλμένος της επαγρύπνησης του ΑΚΕΛ. Ο καθένας βέβαια σχολιάζει όπου θέλει αλλά η άποψη μου είναι ότι η καλύτερη αντιμετώπιση τέτοιων αρρωστημένων και επικίνδυνων φασιστοειδών είναι η ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ.

Μείνετε στο ακουστικό! Προβλέπω ενδιαφέροντα σχόλια...

Related Posts with Thumbnails

Έλα στην παρέα μας

Αλήτη ! Απόψε είν' η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή ! Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ' ένα παγκάκι, αλήτη ! Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ, πόκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.

Τεύκρος Ανθίας - Τα σφυρίγματα του αλήτη