11 Σεπτεμβρίου 2009

Χιλή, 11 Σεπτέμβρη 1973. Όταν σταμάτησε ο χρόνος

Επειδή οι πολλοί σήμερα θυμούνται και μιλάνε μόνο για τους δίδυμους πύργους, είπα να σας θυμίσω άλλο ένα άθλο της προστάτιδας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Αμερικής.

"Viva Chile!, Viva el pueblo!, Viva los trabajadores!. These are my last words and I have the certainty that my sacrifice will not be in vain. I have the certainty that, at least, will be a moral lesson that will punish the felony, the cowardliness and the betray".
···
A startled silence floated in the air when the President finished his speech. The last speech...

Respect



Οι Inti Illimani από το 67 τραγουδούν τη Χιλή και το λαό της! Εδώ θα βρείτε το Venceremos, τον υμνο της Unidad popular.

10 σχόλια:

Richie είπε...

Οπως το είπες.

Respect!!!

Blackbeard είπε...

Μπράβο, έτσι, να μεν ξιάννουμεν τους φονιάες των λαών.

papoutsosiko είπε...

ena endiaferon short film tou ken loach pou kamni yon sisxetismo metaksi ton 2 tragodion

http://www.youtube.com/watch?v=cbC5f2z6PmI

δασκαλούα είπε...

Πάντως, παρόλο που έκαμε λάθη ο Αλιέντε τζιαι πολιτικά τζιαι τακτικά, εν θα επεκταθώ προς τούτο επειδή μετά ξέρω ότι εν θα μπορώ να επανέλθω για περαιτέρω συζήτηση/διευκρινίσεις και τα λοιπά.

Τζιήνο που είδα σήμερα που άλλους που αθθυμηθήκαν τον Αλλιέντε, ήταν μια χυδαία σύγκριση του Αλλιέντε με τον Τάσσο (αντιιμπεριαλιστές τζιαι οι θκυο, λέει) τζιαι ο συνεπακολουθος βασει τουτης της λογικής παραλληλισμού Πινοτσέτ με Χριστόφια (ως υπηρέτες των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων). Αν θέλετε τζιαι εσείς να νευριάσετε πρωί πρωί, ή αν είστε άλλης κράσης, να γελάσετε, πάτε δαμέ http://christofias-watch.blogspot.com/2009/09/blog-post_4560.html

Unknown είπε...

Και έλεγα ποιος άλλος θα θυμηθεί...

Εύγε!

Aceras Anthropophorum είπε...

Όταν ο Πινοσιέ επέρασεν, ο Κίσινγερ είπεν "εκερδίσαμεν 20 χρόνια". Ελπίζω να είχεν δίκαιο τζιαι η κοσμογονία που συντελείται σήμερα στην λατιναμέρικα να φέρει χαρά στους travajadores tjai stous campesinos που επιορώσαν γιαίμα για να κάμουν οι γιάνκηδες το δικόν τους.

Αφιερώννω σου το τζιαι τούτον που φκαίννει που μιαν άλλην εποχήν που εσυντελείτο κοσμογονία στην λατιναμέρικα, την οποία εσκοτώσαν μες το αφκόν. Τα δακτύλια που παίζουν την κιθάραν εκόψαν τα τα τέρατα πριν να σκοτώσουν τζιαι τον άνθρωπο. Η ψυσιή του Βίκτωρα όμως έμεινεν τζιαι ενώθηκεν με την δικήν μου, τζιαι η φωνή του παίζει ακόμα τζιαι πάνω στο γιούτιουπ.

http://www.youtube.com/watch?v=lZPxPs1vX0w
Χαρίζω σου το φίλε

Aceras Anthropophorum είπε...

Η ανάρτηση σου έφκαλεν μου ανάρτηση τελικά

osr είπε...

το 1953 εκλέγεται σε απόλυτα δημοκρατικές εκλογές στο Ιράν ο Μόσσαντεχ ο
οποίος εθεωρείτο η “ελπίδα της δημοκρατίας” στην μέση ανατολή αλλά και ευρύτερα στον κόσμο

ακόμα και το περιοδικό TIME τον είχε ανακηρύξει “man of the year”

και θεωρούσε ότι το πετρέλαιο της χώρας ανήκει πρωτίστως στον ιρανικό λαό

και ότι αν οι ξένες εταιρείες ήθελαν να κάνουν χρήση του πετρελαίου του ιρανικού λαού τότε θα έπρεπε να πληρώνουν στον ιρανικό λαό πολύ περισσότερα από όσα πλήρωναν μέχρι τότε!

Αυτό φυσικά δεν άρεσε στις αγαπημένες μας εταιρείες που δεν έχουν φυσικά πατρίδα αλλά ως επί το πλείστον προέρχονται από την νέα μήτρα του καπιταλισμού το αμέρικα και συγκεκριμένα τις ηπα

οι δειλοί βρωμεροί καπιτάλες ηπα φοβόντουσαν να πράξουν αυτό που συνήθως έπρατταν εναντίον αδύναμων χωρών όπως πχ το Βιετνάμ δεν έστειλαν στρατό, αλλά αντ αυτού έστειλαν τον πράκτορα της CIA Κέρμιτ Ρούσβελτ με πολλά εκατομύρια δολάρια στις αποσκευές του ώστε να διαφθείρει τους κατάλληλους “αξιωματούχους”

να προκληθεί “επανάσταση” κατά του “διδάκτορα” (ring a bell που λένε και στα αγγλικά χωριά; ) ώστε να επανέλθει η ομαλότητα

δηλαδή οι εταιρείες να γαμάνε τον λαό να βγάζουν εκατομύρια και ο λαός να δουλεύει σαν μαλάκας σκλάβος για να τα τρώνε οι λεβέντες καπιτάλες στο αμέρικα εις τα ευρώπας και οι τόπακες βρωμισμένοι

Η επανάσταση πέτυχε once again και ο αγαπημένος σάχης πήρε την εξουσία και το αμέρικα το πετρέλαιο και τα ντόλαρς

το 2002 προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο στην Βενεζουέλα και στον Τσάβες αλλά τους απέτρεψε ο λαός

τώρα πάνε να κάνουν το ίδιο και πάλι στο ιράν το οποί έχασαν από τους μουλάδες το 1979

όπου τα παπαγαλάκια του "ρεαλισμού" βάζω στοίχημα ότι αν ζουσαν το 1973 θα υποστήριζαν την αποτροπή του "δικτάτορα" αλιέντε και τον μετριοπαθή άνθρωπο Χ που επέλεξε η cia

http://www.youtube.com/watch?v=7D9TK1fxZ6c&feature=player_embedded

Ανώνυμος είπε...

αθθυμουμαι την τελευταια του ομιλια..ηβρα την σε μιαν εφημεριδα τζαι ειχα την κολλημενη στον τοιχο για χρονια..

τζαι το τραουδιν του μικρουτσικου στα πολιτικα..το τρουδιν του οπερατερ νομιζω...

νομιζω οτι η ιστορια κτιζεται τζαι με τουτες τες τραγωδιες..

υ.γ.
1. ο αλλιεντε ηταν ρεαλιστης...

2. ωστε..τζαι με τον αλλιεντε τα τασσουθκια..ε καλαν..ασε να γλυψει αλλο λλιον το τασουιν την μποτα του συναιτερισμου για την ειρηνη τζαι υστερα χαμογελουμεν με το ανεκδοτο..

περαστικος

Aceras Anthropophorum είπε...

Εχάθης τέλλια σιόρ!

Related Posts with Thumbnails

Έλα στην παρέα μας

Αλήτη ! Απόψε είν' η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή ! Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ' ένα παγκάκι, αλήτη ! Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ, πόκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.

Τεύκρος Ανθίας - Τα σφυρίγματα του αλήτη