Κύπριοι Ευρωπαίοι

Κάποια από τα ερωτήματα του Ευρωβαρόμετρου που δημοσιεύτηκαν τον Ιούλη δείχνουν πόσο δρόμο έχουμε να διανύσουμε για να θεωρούμαστε Ευρωπαίοι στο τομέα των διακρίσεων. Όχι πως οι Ευρωπαίοι κατάφεραν να φτιάξουν κοινωνίες χωρίς διακρίσεις αλλά σε κάποια θέματα είμαστε πολύ πίσω. Παρόλο που η πλειοψηφία των αναγνωστών του ιστολογίου έχουν αντίληψη της πραγματικότητας και είναι συνειδητοί πολέμιοι των διακρίσεων, τα δημοσιεύω για πολλούς από τους συμπατριώτες μας που έχουν τη ψευδαίσθηση ότι ζουν στην ιδανική κοινωνία.

Η έρευνα καλύπτει τις διακρίσεις στους τομείς της θρησκείας, εθνικότητας, φύλου, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ηλικίας, και σωματικής ή πνευματικής ανικανότητας. Θα επικεντρωθώ στα θέματα εθνικότητας, σεξουαλικού προσανατολισμού και ηλικίας. Χαρακτηριστικά είναι τα αποτελέσματα στην ερώτηση πόσο άβολα θα νιώθατε αν εκλεγόταν στο ανώτατο αξίωμα της χώρας σας κάποιος από τη μειοψηφία των πιο πάνω κατηγοριών. Η Κύπρος έχει τη πρωτιά στους σχετικούς πίνακες. Ας ρίξουμε μια ματιά.

Ποσοστό πολιτών που θα ένιωθε αμηχανία αν εκλεγόταν πρόεδρος άτομο από διαφορετική εθνική προέλευση από την πλειοψηφία.

Οι Κύπριοι σε ποσοστό 60% θα νιώθανε άβολα ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στους 27 της Ε.Ε. είναι μόνο 20%! Βλέπουμε ότι η ξενοφοβία δεν αφορά μόνο τους οικονομικούς μετανάστες αλλά επεκτείνεται και σε άτομα με προσόντα τέτοια ώστε να ανέρχονται στο ανώτατο αξίωμα του κράτους. Για να δούμε όμως ότι η αντίληψη των Κυπρίων για το τι πιστεύει η υπόλοιπη κοινωνία είναι που σου νέφκω που πάεις, μόνο το 34% πιστευει ότι οι διακρισεις με βάση την εθνότητα είναι πολύ διαδεδομένες ή διαδεδομένες στη Κύπρο. Επίσης μόνο 15% έχουν προσέξει να γίνεται διακριση σε κάποιο λόγω της εθνικότητας του. Τι να πω; Μαζική τύφλωση;

Ποσοστό πολιτών που θα ένιωθε αμηχανία αν εκλεγόταν πρόεδρος άτομο με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό (γκέυ ή λεσβία).

Και εδώ πρωτιά. Και εδώ το 60% θα ένιωθε άβολα ενώ ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι στο 18%. Η προκατάληψη στο θέμα της ομοφυλοφιλίας, παρόλο που τα πράγματα φαίνονται κάπως καλύτερα από ότι πριν 5 χρόνια, καλά κρατεί. Πάντως ο φίλος μου ο greekstories εν εσhιει υπόθεση να βκει πρόεδρος. Σε ερώτηση αν θα νιώθατε άβολα να είχατε ομοφυλόφυλο γείτονα μόνο το 18% απάντησε καταφατικά. Για γείτονας εν καλός για πρόεδρος οχι. Δεν ξέρω ποια θα ήταν η απάντηση στην ερώτηση αν έχετε γκέυ φίλους.

Ποσοστό πολιτών που θα ένιωθε αμηχανία αν εκλεγόταν πρόεδρος άτομο κάτω των 30 ετών.

Εδώ δεν καταφέραμε την πρωτιά. Μείναμε πίσω από τους Γερμανούς με 34% ενώ ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι 20%. Στην ίδια ερώτηση αλλά με ηλικία άνω των 75 ετών όμως πήραμε τη πρωτιά με 56% με μ.ο. το 31%. Φαίνεται ότι αρκετά πριστήκαμε με δύο συνεχόμενους υπερήλικες προέδρους.

Γενικά θα έλεγα ότι το γεγονός ότι σε μια σειρά από πίνακες κατέχουμε με διαφορά τη πρώτη ή τη τελευταία θέση (ανάλογα) δείχνει και την απόσταση που μας χωρίζει από τις σύγχρονες αντιλήψεις στο θέμα των διακρίσεων. Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα είναι ίσως το κυρίαρχο κοινωνικό ζήτημα που θα πρέπει να αναδεικνύεται συνεχώς μέχρι που η κοινωνία μας να μορφωθεί. Και εδώ η παιδεία θα παίξει τον κυρίαρχο ρόλο. Αλλά και τα ΜΜΕ έχουν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν. Και στο βαθμό που μπορούν, και οι μπλόκερς!