1 Νοεμβρίου 2007

Δινοντας ψυχή στον υπολογιστή.

Φίλοι αναγνώστες, έχω δημοσιεύσει μέχρι σήμερα 13 συνεργασίες στο πλαίσιο της συζήτησης που άρχισε στις 11 του Οκτώβρη. Πρέπει να ομολογήσω ότι η ανταπόκριση ήταν συγκινητική.

Τη μεγαλύτερη όμως συγκίνηση μου την πρόσφερε η Σταλαματία. Η συνμπλόγκερ μας που ζει χρόνια μακρυά από τη πατρίδα, και μέσα από τα γραφτά μας βρήκε σημείο επαφής με το παρελθόν της και με αυτό που θεωρεί δικό της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Τη Κύπρο.

Αυτό όμως που την κάνει πραγματικά ξεχωριστή είναι που τώρα, στα δεύτερα -άντα (ελπίζω να μη πέφτω έξω και με βρίσεις κορίτσι μου), βρήκε τη δύναμη να ολοκληρώσει κάτι που για τους πιο πολλούς από μας θεωρείται δεδομένο. Να τελειώσει το λύκειο!


Η Σταλαματία είναι για μένα ένας άνθρωπος, συνώνυμο της θέλησης και ένα φωτεινό παράδειγμα του πως κάποιος κερδίζει τη ζωή. Αλλά και πως κερδίζει από τη ζωή.

Σταλαματία, από μένα μια υπόκλιση γεμάτη σεβασμό και μια αγκαλιά όλο αγάπη.

***********************

Αποφάσισα να γράψω και εγώ για το μπλόγκιγκ, παρόλο που η σχέση μου με αυτό άρχισε πριν λίγους μήνες. Αποδείχτηκε δυνατή σχέση, κάτι σαν κεραυνοβόλος έρωτας. Δεν ξέρω αν ο Κολόμβος ένιωσε τέτοια χαρά όταν ανακάλυψε την Αμερική. Μπα δεν νομίζω.

Αυτή η ανωνυμία που υπάρχει σε βοηθάει να ξεπερνάς τις αναστολές που τυχόν υπάρχουν. Σε μένα βοήθησε. Ποτέ δεν θ' άνοιγα το στόμα μου να πάρω μέρος σε μια συζήτηση, και ειδικά με αγνώστους . Στο μπλόγκιγκ μπορώ να εκφραστώ όπως νιώθω είτε αρέσουν είτε δεν αρέσουν αυτά που γράφω, είναι κάτι εντελώς προσωπικό . Αν κάποιος θέλει να σε αφουγκραστεί θα το κάνει ,αλλιώς θα προσπεράσει, χωρίς να αφήσει ίχνη.

Οι Κύπριοι μπλόγκερς ήταν οι πρώτοι που βρήκα στον υπολογιστή και αυτούς εντελώς τυχαία. Εγώ μια εφημερίδα κυπριακή ήθελα να διαβάζω στον υπολογιστή που έχουμε στο σπίτι ,αλλά είμαι λίγο του ψαξίματος και πάταγα διάφορα με το βελάκι και τσούπ έπεσα πάνω στον Ασερα . Αυτό ήταν! Σιγά σιγά βρήκα και τους άλλους μπλόγκερς, και η χαρά μου μεγάλωσε. Νομίζω μεγάλο ρόλο έπαιξε το ότι βρήκα κύπριους. Ο καθένας έχει τούς λόγους του, απλά αυτό με κράτησε πιο πολύ στο να ψάξω και για πάρα πέρα. Μου αρέσει να κάνω μπλόγκιγκ, με ξεκουράζει, με διασκεδάζει, με ενημερώνει, με φέρνει κοντά στη πατρίδα μου τη Κύπρο.

Κάποτε ίσως κάποιους να σας γνωρίσω από κοντά, προς το παρών ας κρατήσει αυτή η μαγεία. Να ξέρεις ότι κάπου εκεί έξω υπάρχουν κάποιοι που σκέφτονται σαν εσένα και στέκονται στο πλευρό σου, δίνοντας ψυχή σε ένα μηχάνημα, τον υπολογιστή.

Ευχαριστώ Λέξη Πένητα που μου έδωσες αυτή την ευκαιρία. Να γράψω και εγώ πως νιώθω για αυτή τη μορφή επικοινωνίας που πριν λίγους μήνες δεν ήξερα καν την ύπαρξη της.

Ο πίνακας που κοσμεί το κέιμενο είναι του John Montgomery, "Circe Invidiosa"

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι πάντα ενδιαφέρον να γνωρίζεις ωραίους και ενδιαφέροντες ανθρώπους. Στο μπλογκιγκ είναι πολλοί, και το 'μυστήριο' με τον τρόπο του, τους κάνει ακόμα πιο δικούς σου. Και αυτό είναι παράδοξο!

Greekstories είπε...

Η ομορφια αυτου του αρθρου εγκειται στο γεγονος οτι ειναι γραμμενο απλα και αληθινα. Ειναι εξαιρετικο οτι τα πιο δυνατα μηνυματα προερχονται απο πολυ απλες εκφρασεις. Εκει βρισκεται και η δυναμη τους. Πολυ ομορφο Σταλαματια

dokisisofi είπε...

stalamatia, ofeilo na po oti to na eisai sto eksoteriko kai na diavazeis kipriaki efimerida sto diadiktio einai san na milas sto tilefono me tin artirioskliromeni filenada tis giagias sou. Tin Theopoula gia paradeigma.
:/Pali kala pou epeses tixea ekei pou epeses kai apallaxtikes apo tin tirannia tou kipriakou tipou. (xoris na sxirizomai oti kai alou einai rodina ta pragmata).
Kalimera!

stalamatia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
stalamatia είπε...

Το σχόλιο που διέγραψα εγώ το έγραψα.
psychia
Σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλοί ενδιαφέροντες άνθρωποι και στο χέρι του καθενός είναι να βρει αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους. Και βέβαια όπως τους αντιλαμβάνεται ο καθένας.

greekstories
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ,είσαι πολύ ευγενικός νάσαι καλά εκεί στα ξένα.

dokisisofi

Συνεχίζω να διαβάζω εφημερίδα κυπριακή στο διαδύκτιο καθώς και τις ελληνικές . Το θέμα είναι τι κρατάω και τι πετάω απ'ότι διαβάζω, και ότι προλάβω,βλέπεις ο χρόνος μου είναι περιορισμένος, όσο για τη Θεοπούλα ακουστά την έχω.

Όταν είσαι 50 χρονών όπως εγώ δεν το παίζεις [οργισμένο νιάτο],μερικά πράγματα θα τα δεχτείς γιατί θάναι σωστά και θα σε εκφράζουν και άλλα θα τα απορρίψεις ασυζητητί.Ξέρεις να κατασταλάζεις. Έχω και εγώ μια κόρη που είναι στην ηλικία σου, αν μπορούσες να είσαι πιο θετική μπορεί και να σου άρεσαν περισσότερα πράγματα στη ζωή,είναι που είναι δύσκολη από μόνη της.
Υ.Γ.Όσο για την αρτηριοσκλήρωση ολόκληρος σιδηρόδρομος είναι κόντεψα να τη πάθω μέχρι να τη γράψω ,εντάξει δεν την έπαθα ακόμα αλλά δεν την ξαναγράφω ,δεν ξέρεις καμιά φορά!!!

stalamatia είπε...

Αγαπητέ Lexi-Penita σε ευχαριστώ για τη τιμή που μου έκανες με το να με φιλοξενήσεις στην ιστοσελίδα σου.
Είμαι σίγουρη ότι είχες πολύ πιο ενδιαφέροντα μπλόγκιν να παρουσιάσεις από το δικό μου. Αυτό που έκανες για μένα δείχνει πόσο ανθρώπινος είσαι,αυτό δυναμώνει το κουράγιο μου για να συνεχίσω να μπλογκάρω και όποιος με αντέξει και να ΒΕΛΤΙΏΝΟΜΑΙ.

Related Posts with Thumbnails

Έλα στην παρέα μας

Αλήτη ! Απόψε είν' η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή ! Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ' ένα παγκάκι, αλήτη ! Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ, πόκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.

Τεύκρος Ανθίας - Τα σφυρίγματα του αλήτη