Έχει επιλογή ο Χριστόφιας;

Αν φτάσει αυτό το κείμενο στο Δημήτρη Χριστόφια θα πει ότι όποιος εγκαταλείπει το ΑΚΕΛ καταντά φανατικός αντικομουνιστής. Περνά με το μέρος της αντίδρασης και το αντιακελικό του μένος δεν τον αφήνει να σκέφτεται αντικειμενικά. Εξάλλου αυτό ήταν το πρώτο επιχείρημα που πάντα χρησιμοποιούσαν για την πολιτική εξόντωση όσων για οποιονδήποτε λόγο αποστασιοποιούνταν από το κόμμα.

Ας δούμε πως είναι η πραγματικότητα σήμερα για χιλιάδες αριστερούς που διαχωρίζουν τη θέση τους από την κατρακύλα του ΑΚΕΛ στο κατόπιν των πιο μαύρων δυνάμεων του τόπου. Μιλάμε για ανθρώπους που στο πρόσφατο η λίγο πιο μακρινό παρελθόν ψήφιζαν το ΑΚΕΛ ή ακόμα ήταν μέλη του. Ακόμα και κάποιους που παρά την διαφωνία τους με την πολιτική του κόμματος τους στο πλευρό του απορριπτικού Τάσσου ψήφισαν το ΑΚΕΛ και στις μετά το δημοψήφισμα εκλογικές αναμετρήσεις.

Επειδή είμαι και εγώ ένας αριστερός που πέρασα από τις γραμμές του ΑΚΕΛ σε άλλες δεκαετίες και παρέμεινα μέχρι πρόσφατα ψηφοφόρος συγκεκριμένων στελεχών του ΑΚΕΛ, τυγχάνει να γνωρίζομαι και να συναναστρέφομαι με πολλούς από αυτούς που θεωρούν ότι οι αριστεροί αυτού του τόπου πρέπει να φράξουν το δρόμο στην επανάληψη του κακουργήματος της ανάδειξης του Τάσσου στην προεδρία για δεύτερη φορά.

Πιστεύω ότι οι άνθρωποι με αριστερές καταβολές, παρ’ όλες τις πιθανές ιδεολογικές διαφορές τους που πηγάζουν από την σύγχυση των αριστερών κινημάτων παγκόσμια, κατανοούν το καταλυτικό ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει το ΑΚΕΛ και οι αριστεροί προκειμένου να βρεθεί λύση στο Κυπριακό. Η λύση και η επανένωση δεν μπορεί να στηριχτεί μόνο σε φωτισμένες μειοψηφίες.Έχει ανάγκη τη λαϊκή στήριξη και σίγουρα η βάση για αυτή τη στήριξη είναι η αριστερά. Μια αριστερά απαλλαγμένη από φαντάσματα και προκαταλήψεις του παρελθόντος της και μέσα σε πνεύμα συναίνεσης με ΟΛΟΥΣ όσους επιθυμούν λύση στο πρόβλημα, να απομονώσουν τις εθνικιστικές φωνές της διαίρεσης και να ανοίξουν δρόμους που θα ισοπεδώσουν τα οδοφράγματα και τις γέφυρες του διαχωρισμού, τόσο στο έδαφος όσο και στις καρδιές των ανθρώπων.

Άρχισε να φαίνεται ήδη η αρχή της προσπάθειας του Χριστόφια να μεταθέσει το στόχο της λύσης του Κυπριακού μετά τις προεδρικές του 2008 με το πρόσχημα των εκλογικών αναμετρήσεων στη Τουρκία κατά το 2007. Έχει μπροστά του ολόκληρο χρόνο έτσι που μεθοδικά να περάσει την υποψηφιότητα Παπαδόπουλου με τις λιγότερες δυνατές απώλειες για το κόμμα του. ΜΟΝΟ Η ΣΙΓΟΥΡΗ ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΣΟΣΤΩΝ ΤΟΥ ΑΚΕΛ ΣΑΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΤΑΣΣΟΥ ΜΠΡΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με συντονισμένη αποτρεπτική δράση όλων των αριστερών. Ακελικών, πρώην Ακελικών, αντιακελικών, ανέντακτων, περιθωριακών και μη. Κανείς δεν περισσεύει σ΄ αυτή τη μάχη. Η προεκλογική εκστρατεία για μας αρχίζει τώρα. ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΘΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΑΣΣΟ ΟΛΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ. Θα βρισκόμαστε μπροστα σε δυο δεξιούς υποψήφιους και το λευκό μας θα μας αφήσει την γνωστή γλυκόπικρη γευση στο στόμα.

Υποστήριξη από το ΑΚΕΛ και επανεκλογή του Τάσσου ισοδυναμεί με υπογραφή από την πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων της διχοτόμησης της πατρίδας τους. Ισοδυναμεί με εκχώρηση της διαχείρισης του μέλλοντος μας στις πιο μαύρες αντιδραστικές δυνάμεις του τόπου χωρίς καν τον χλιαρό ελεγκτικό ρόλο που παίζει το ΑΚΕΛ στη πρώτη πενταετία. Γιατί ο Τάσσος θα βρει την ευκαιρία που περιμένει από τον καιρό του Δευκαλίωνα. Θα αλώσει μια και καλή το ΑΚΕΛ με όλους τους τρόπους. Θα του λιώσει το κεφάλι. Ένα ΑΚΕΛ που είναι ήδη τραυματισμένο από την εσωκομματική διαμάχη που μπορεί να μην πολυφαίνεται, αλλά υποβόσκει και σίγουρα θα υποτροπιάσει στην περίπτωση που η ηγετική ομάδα του κόμματος προχωρήσει στα άνομα σχέδια της.

Θα σκεφτεί κάποιος, καλά, αφού ο Χριστόφιας και η ομάδα που κάνει κουμάντο στο ΑΚΕΛ έφτασαν στο σημείο να συγκατοικούν με το χειρότερο και πιο αναχρονιστικό κομμάτι της μαύρης και αμαρτωλής δεξιάς προς τι η αντίδραση μας; Σε τι θα ωφελήσει; Πιστεύω ότι τόσο ο Χριστόφιας όσο και μια σειρά στελεχών του ΑΚΕΛ είναι δέσμιοι μιας ομάδας που υπό τον Κατσουρίδη και τον Λιλλήκα σέρνουν το κόμμα και το κρατάνε δεμένο στο άρμα του Τάσσου με αντάλλαγμα την εξουσία και ότι αυτή συνεπάγεται. Όσο πιο μαζική είναι η αντίδραση στην μεθόδευση της κλοπής της λαϊκής ψήφου, τόσο μεγαλύτερο ενδεχόμενο υπάρχει ο Χριστόφιας να ανακρούσει πρύμνη. Βλέποντας μάλιστα τους οπαδούς και τα μέλη του να αντιστέκονται ΕΓΚΑΙΡΑ δεν θα έχει επιλογή.

Στις μεθοδεύσεις τους πρέπει να απαντήσουμε με μεθοδικότητα, τα μηνύματα πρέπει να φτάνουν στην Εζεκία Παπαϊωάννου μαζικά. Τα άνομα σχέδια τους δεν πρέπει να περάσουν. Είναι και θέμα περηφάνιας παναθεμά τα. Πως μπορεί άλλο αυτός ο λαός να κυβερνάται από ένα πολιτικό απολίθωμα όπως τον Τάσσο Παπαδόπουλο;