Κριτήρια ψήφου στις Ευρωεκλογές

Τα κόμματα προσπαθούν να αποσπάσουν την ψήφο των πολιτών στις Ευρωεκλογές με το να δημιουργούν διλήμματα σε σχέση με τη κυπριακή πραγματικότητα και ειδικότερα με το κυπριακό. Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι ο βίος και η πολιτεία των κομμάτων στη Κύπρο δεν θα είναι το κύριο κριτήριο των ψηφοφόρων, πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα έχει από λίγο ως ελάχιστο αντίκτυπο στα ντόπια πολιτικά δρώμενα.

Κατ’ αρχήν πιστεύω ότι ο βαθμός στον οποίο οι Ευρωεκλογές θα επηρεάσουν το μίζερο πολιτικό σκηνικό μας βρίσκεται σε πλήρη συνάρτηση με το ενδιαφέρον των πολιτών για αυτές. Και στη περίπτωση μας, η αδιαφορία και η περιφρόνηση είναι φανερή με γυμνό μάτι. Ελάχιστοι ασχολούνται, και αυτοί χωρίς το πάθος που συχνά μας βγαίνει στις βουλευτικές. Το ότι πιθανόν να έχουμε ακόμα και το πιο ψηλό ποσοστό συμμετοχής από όλη την Ευρώπη, οφείλεται κυρίως στο ότι ο Κύπριος αποδίδει στη ψήφο του μια σχεδόν ιερή υπόσταση. Είναι ακόμα για πολλούς το άλλοθι για τη συμμετοχή τους στα κοινά.

Τα κόμματα χωρίς να έχουν ποτέ ενδιατρίψει σοβαρά στα κεφαλαιώδη ζητήματα που αφορούν την πορεία προς την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, συναγωνίζονται να μας πείσουν ότι το καθένα από αυτά θα είναι πιο αγωνιστικό στη προάσπιση των συμφερόντων της Κύπρου μέσα στην Ευρώπη. Λες και η «αγωνιστικότητα» τους είναι κάτι που θα το βάλουν στις βαλίτσες και θα το μετακομίσουν στις Βρυξέλλες. Λες και δεν γνωρίζουν ότι εκεί, η πολιτική δεν γίνεται από τον κάθε Ρίκκο τον κάθε Περδίκη και τον κάθε πολιτικάντη μέσα από τα μικρόφωνα των ραδιοφώνων και τις οθόνες των τηλεοράσεων και ότι οι ντόπιες σκοπιμότητες με βάση τις οποίες οι περισσότεροι πολιτικάντηδες μας, «παράγουν» πολιτική και συντηρούν τα μικρομάγαζα τους, δεν έχουν πέραση στις Βρυξέλλες.

Στο τέλος της ημέρας οι Κύπριοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία θα ψηφίσουν το κόμμα που ψηφίζουν παραδοσιακά χωρίς όμως τη φόρτιση από τον κομματικό πατριωτισμό που παρατηρείται στις εγχώριες εκλογές. Εκείνοι που θα βασίσουν τη ψήφο τους σε καθαρά Ευρωπαϊκά κριτήρια ή τέλος πάντων στην πολιτική των κομμάτων σε σχέση με την Ευρώπη θα είναι μια μικρή μειοψηφία. Κρίμα πάντως, γιατί για μένα ούτε το πόσα συνθήματα για εγχώρια κατανάλωση έχει αναφωνήσει κανείς ούτε το πόσες φουστανέλες έχει διπλωμένες στο ντουλάπι του έτοιμες για κάθε χρήση θα έπρεπε να είναι κριτήρια.

Κριτήριο θα πρέπει να είναι η σύγχρονη αντίληψη του υποψηφίου και η ικανότητα του να λειτουργήσει σε ένα περιβάλλον όπου το πολιτικό παιγνίδι παίζεται σε πολύ πιο αναβαθμισμένο επίπεδο. Όπου λαϊκίστικες (ματσακικές ή παρόμοιες) συμπεριφορές αντιμετωπίζουν την περιφρόνηση και τον χλευασμό.

Κριτήριο θα πρέπει να είναι η εμπειρία και γνώση της Ε.Ε. μέσα από προηγούμενη επιτυχή ενασχόληση με τους θεσμούς της.

Κριτήριο θα πρέπει να είναι ο σεβασμός που ο υποψήφιος έχει να επιδείξει διαχρονικά στη διαφορετικότητα, την ανοχή, τα δικαιώματα των μειονοτήτων, τη προστασία του περιβάλλοντος.

Κριτήριο θα πρέπει να είναι η αποχή του υποψηφίου διαχρονικά από ύποπτες πολιτικές και οικονομικές συναλλαγές και η αποδεδειγμένη αποστασιοποίηση και εναντίωση του σε διαπλοκές παντός είδους.

Κριτήριο θα πρέπει να είναι η ικανότητα του υποψηφίου να αντιλαμβάνεται την ιδιότητα του Ευρωπαίου και του Παγκόσμιου Πολίτη πάνω και έξω από στενόμυαλες εθνικιστικές αντιλήψεις.

Με όλα τα πιο πάνω υπόψιν, πάω στη κάλπη απαλλαγμένος από οποιαδήποτε άγχη και αγωνίες. Το μόνο που με στενοχωρεί είναι που οι τρεις τέσσερις υποψήφιοι που πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό πληρούν τα πιο πάνω κριτήρια που θέτω ανήκουν σε περισσότερα από ένα κόμμα. Διερωτώμαι γιατί δεν έχει επιτραπεί η οριζόντια ψηφοφορία στις Ευρωεκλογές αφού δεν μπαίνει θέμα μέτρησης της κομματικής δύναμης. Αλλά ξέχασα... κόμματα uber ales!