Να προστατέψουμε τη λύση!
Είναι γεγονός ότι όλο και περισσότερη απαισιοδοξία απλώνεται μέσα στη σκέψη των Ε/Κ σε ότι αφορά τη λύση του πολιτικού μας προβλήματος. Οι πραγματικότητες που ζούμε καθημερινά μεταφέρουν την απαισιοδοξία στις συνειδήσεις και καθιστούν πιο εύκολη την εργολαβία των υποστηρικτών της μη λύσης. Και αυτές δεν είναι άλλες από τη δυστοκία των ηγετών των δύο κοινοτήτων σε πολλά καυτά σημεία των συνομιλιών αλλά και η στροφή των Τ/Κ σε πιο εθνικιστική γραμμή με την ανάδειξη του Έρογλου στη πρωθυπουργία του κρατικού τους μορφώματος.
Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται ανάμεσα στους Ε/Κ θα έλεγα ότι έχει περισσότερο τα χαρακτηριστικά της απάθειας και της αδιαφορίας για τα τεκταινόμενα στις συνομιλίες, παρά του ενδιαφέροντος και της ανησυχίας. Η τεχνητή όξυνση που επιχειρούν οι υπερπατριώτες και η προσπάθεια της εκ των προτέρων δαιμονοποίησης του ΟΠΟΙΟΥ σχεδίου προταθεί φαίνεται να αφήνει τη τεράστια πλειοψηφία του λαού ασυγκίνητη. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη πολιτική οξυδέρκεια για να αντιληφθεί κάποιος ότι η αντεπίθεση των απορριπτικών που άρχισε μετά την ήττα του Τάσσου στις εκλογές απέτυχε. Μπορώ να ισχυριστώ μάλιστα ότι απέτυχε παταγωδώς. Η πλειοψηφία των πολιτών που ψήφισαν ΟΧΙ δεν είναι διατεθειμένη να ακολουθήσει τη συμμαχία των εθνικιστών, παπάδων, βολεμένων, φοβικών, φασιστών και λοιπού κακού συναπαντήματος στην επανάληψη μιας νέας περιρρέουσας.
Η απουσία ηγέτη που θα μπορούσε να εμπνεύσει τον εθνικιστικό παροξυσμό είναι ολοφάνερη. Μετά τον Τάσσο το χάος! Ευτυχώς! Ούτε ο πολιτικά γεροπαραλυμένος Λυσσαρίδης, ούτε ο αρχιπαπάς του 8%, ούτε οι νεοφανείς πολιτικάντηδες, Νικολάκης, Συλλούρης, Λιλλικας κλπ έχουν το πολιτικό εκτόπισμα που θα μπορούσε να προκαλέσει πισωγύρισμα στην ατμόσφαιρα του 2004. Αυτό βέβαια που περισσότερο φαίνεται να προκαλεί το βραχυκύκλωμα τους είναι η συνειδητοποίηση εκ μέρους των πολιτών ότι πέραν από εύηχα συνθήματα δεν έχουν τίποτε να προτείνουν. Και πως στα χρόνια που πέρασαν από το δημοψήφισμα τα κατοχικά τετελεσμένα εδραιώνονται και ισχυροποιούνται. Η ανάγκη για λύση τώρα είναι πια μονόδρομος. Για όλους εκείνους τους λόγους που έχουν αναλυθεί πάμπολλες φορές και που δεν θα επαναλάβω. Και για τον επιπρόσθετο κίνδυνο της οριστικοποίησης της διχοτόμησης σε περίπτωση αποτυχίας και αυτής της προσπάθειας.
Αντίθετα με το τι φαίνεται πάντως στην επιφάνεια, μια πιο προσεκτική προσέγγιση και ανάλυση των εξελίξεων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πριν το τέλος του χρόνου θα προταθεί στους Ε/Κ και στους Τ/Κ σχέδιο λύσης που θα έχουν συμφωνήσει Χριστόφιας και Ταλάτ. Ας λέει ο Χριστόφιας, λύση από τους Κύπριους για τους Κύπριους! Ξέρει πολύ καλά ότι τόσο η Ευρώπη όσο και οι ΗΠΑ που τόσο εύκολα επικαλούμαστε όταν ζητάμε τη βοήθεια τους για να πιέσουν τη Τουρκία έχουν στρατηγικά, γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που εξαρτώνται από μια λύση και σε καμιά περίπτωση δεν θα επιτρέψουν αυτή να αφίσταται σε βαθμό που αυτά να διακυβευθούν. Καλό είναι το σλόγκαν του για σκοπούς εσωτερικής κατανάλωσης αλλά λίγο το παράκανε.
Ο Ερντογάν φαίνεται να ευνοεί τη λύση. Η Ελλάδα θα γλυτώσει επιτέλους από τον πονοκέφαλο. Η Ευρώπη θα κλείσει τη χειρότερη πληγή που έχει στο σώμα της. Η πολιτική Ομπάμα δεν δείχνει να επιθυμεί κάτι διαφορετικό. Στο χέρι μάλλον του δικού μας προέδρου είναι να μας φέρει ένα σχέδιο που θα το διαπραγματευτεί εξαντλητικά και να μην περιέχει πρόνοιες που με τον ένα και τον άλλο τρόπο εμπεδώθηκαν σαν κόκκινες γραμμές στη συνείδηση της πλειοψηφίας των πολιτών. Με λίγα λόγια ένα βελτιωμένο σχέδιο όπως μας "έταζε" το 2004.
Το σχέδιο που θα έρθει δεν πρόκειται να διαφέρει κατά πολύ από το Ανάν. Αυτό το γνωρίζουν οι πάντες και ας μην το παραδέχεται κανείς. Το ΑΚΕΛ θα το αποδεχτεί, ο ΔΗΣΥ ακόμα πιο εύκολα. Από κει και πέραν μένει να πειστεί ο λαός ότι τα μακρόχρονα συμφέροντα του περνούν μέσα από τη λύση και την εγκαθίδρυση σχέσεων καλής γειτονίας με τη γείτονα Τουρκία μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε. Εδώ είναι που πιστεύω ότι η κυβέρνηση δεν κάνει αρκετά. Η ενίσχυση του κινήματος υπέρ της λύσης τόσο από το ΑΚΕΛ όσο και από τον ΔΗΣΥ με προτροπή της κυβέρνησης θα δημιουργούσε αδιαπέραστη ασπίδα πάνω στην οποία θα έσπαγε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης εμφυλοπολεμικού κλίματος που με μαθηματική ακρίβεια οι έξαλλοι θα επιχειρήσουν.
Η ανατροπή της απαράδεκτης κατάστασης που επικρατεί στο ΡΙΚ θα πρέπει να είναι στις προτεραιότητες του προέδρου. Είναι ανεπίτρεπτο οι καπεταναίοι της απορριπτικής συμμαχίας μέσα στο κρατικό ίδρυμα να σαμποτάρουν τη προσπάθεια του προέδρου ανοικτά και συγκαλυμμένα. Η αντικατάσταση του Δ.Σ. είναι κοντά. Το ΡΙΚ πρέπει να ευθυγραμμιστεί με την επιταγή που έδωσαν οι πολίτες στον Χριστόφια και τη κυβέρνηση του για λύση και επανένωση. Με το ΡΙΚ να πολεμά τη λύση, λύση δεν έχει. Ας γίνει από εκεί η αρχή και μέσα από τη συνεννόηση του ΑΚΕΛ με τον ΔΗΣΥ αλλά και μετριοπαθών στελεχών των κομμάτων του κέντρου και μαζί με τη μάζα των ανένταχτων πολιτών ενεργών και μη, να δημιουργηθεί το μέτωπο αποτροπής της διχοτόμησης και εμπέδωσης της λύσης.
Για να μη χαθεί και η τελευταία ευκαιρία για λύση από δική μας ολιγωρία. Ας εμπλέξει η κυβέρνηση τους πολίτες. Μόνο έτσι θα κερδηθεί η ενότητα και ο αγώνας της Κύπρου!
25 σχόλια:
Την κυβέρνηση που εψήφισα θα κρίνω από την αποτελεσματικότητα της στη διαπραγμάτευση. Η υποστηριξη η δική μου έχει ημερομηνία λήξης. Οι ανυσηχίες σου Λεξιπένητα είναι τζιαι δικές μου. Δεν καταλάβω γιατί η κυβέρνηση μιλά πογυριστά για τη λύση. Αν δεν δημιουργήσουν δυναμική λύσης δε θα έχουν επιδιορθώσει τα λάθη που εκάμαν τζιαι ενταφιάσαν την λύση τζιαι την δυναμική της κατά το 2003-2004. Που τζιειαμαί τζιαι τζιεί, διαχείρηση του καπιταλιστικού κράτους όποιος θκιάολος θέλει ας την κάμει. Σκασίλα μου ποιος συνάει τα ριάλλια του κόσμου να πιορώννει του αχαμάκκηδες τους δημόσιους υπαλλήλους. Η επάρκεια του Χριστόφκια θα κριθεί σε 6 μήνες. Ελπίζω να φανεί επάξιος της ελπίδας που μας αναγέννησεν.
Ξεκινάς απαισιόδοξα, κλείνεις αισιόδοξα. Κάπως έτσι, προσπαθώ κι εγώ να ισορροπήσω το συναίσθημα με τη λογική, όταν καταγράφω τις σκέψεις μου, όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις. Περίπου τα ίδια στριφογυρίζουν και στο δικό μου μυαλό, Λεξιπένητα. Η στάση της κυβέρνησης δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ή αισιοδοξία. Υπάρχουν τόσα που δε γνωρίζουμε...Τελευταία μού κάνει εντύπωση και η ξαφνική σιγή της ηγεσίας του ΔΗΣΥ. Πλησιάζουμε σίγουρα σε ένα πολύ κρίσιμο στάδιο των συνομιλιών. Να πάρω τη θετική εκδοχή, έτσι γι αλλαγή; Να υποθέσουμε, ότι βρισκόμαστε τόσο κοντά στο στόχο της επανένωσης, όσο ποτέ τα τελευταία 40 χρόνια και γι αυτό επιφυλάσσονται να εκφραστούν ελεύθερα οι υπεύθυνοι, μήπως διαταραχθεί; Αδυνατώ να κάνω προβλέψεις...Η κοινωνία παρακολουθεί μουδιασμένα την κατάσταση. Αν υπήρχε μία μαζική, δυναμική διεκδίκηση της λύσης εκ μέρους των πολιτών, θα ήταν ένας μοχλός πίεσης προς τη σωστή κατεύθυνση. Το ότι η κυβέρνηση και τα κόμματα δε φαίνονται να επιδιώκουν λαϊκά συλλαλητήρια υπέρ της λύσης, είναι πολύ ανησυχητικό. Από την άλλη, όσοι έχουν διάθεση, μπορούν να διοργανωθούν και από μόνοι τους, όπως η κοινή πλατφόρμα των εκπαιδευτικών. Αναζητούνται ιδιωτικές πρωτοβουλίες πια. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άπρακτοι.
Καταλαβαίνω την ανησυχία και το θυμό σας απόλυτα. Το ίδιο νιώθω και εγώ. Κανεί πιον. Δεν μπορεί το ΑΚΕΛ ιδιαίτερα μετά την κλάππα του 2004 με τον Τάσσο τον μακαρίτη και τώρα ως κυβέρνηση για πρώτη φορά στα ιστορικά μας να μην μπορεί να δει ότι χωρίς κινητοποιήσεις ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, χωρίς αφύπνιση του κόσμου και με το να αφήνει τούτους που έκαμαν ζημιάν του τόπου όπως και παλιά να αλωνίζουν, δεν υπάρχει περίπτωση σωτηρίας πάλε. Και συμφωνώ απόλυτα με τον Λέξι ότι η κυβέρνηση χωρίς να μπορεί να ελέγξει την αθυροστομία και την διχαστικότητα του ΡΙΚ, τουλάχιστον τωρά που μπόρει, ο κόσμος θα παραμένει ακόμα συγχυσμένος και δισταχτικός.
Εγώ παράβλεψα το λάθος του ΑΚΕΛ το 2004 και είπα ότι για το καλό του τόπου μου θα ψηφίσω Χριστόφια αν και δεν το άξιζε, γιατί επίστευα ότι μόνο το ΑΚΕΛ είχε τις κατάλληλες σχέσεις με τους τ/κ για να καταφέρουμε να φτάσουμε σε μιαν μαυρογέριμη συμφωνία.
Εκτός φυσικά και αν κάτι άλλο κρύβεται όπως υποθέτει και η Λεμέσια. Αν ο Χριστόφιας και ίσως και ο Αναστασιάδης τώρα βλέπουν ότι το πουλίν επέτασε και οι δυσκολίες είναι τόσο απροσπέλαστες στις συνομιλίες που σου λέει ξέχνα το, πάμε για διχοτόμηση ούτως ή άλλως άρα τι να ξεσηκώνουμε το κόσμο. Άστον καλύτερα να κοιμάται με το παραμύθι που ξέρει ως τώρα.
Ζητείται ελπίς
Σε πολλά συμφωνώ, στα παραπάνω. Αλλά μεν ξεχάννουμεν πως το ΑΚΕΛ έφκαλεν τον Τάσσον για να μας φέρει στην σημερινήν κατάστασην. Η ευθύνη του Χριστόφκια εν μεγαλλύτερη απ'ότι νομίζουμεν. Τωρά έσιει τους κούφους για συγκυβέρνηση που εν μανικωμένοι να του τα ττουμπάρουν με το έτσι θέλω.
Όσον για το ΡΙΚ, ρόλος του δέννεν να κάμνει την Πράβδαν. Είναι έναν κανάλιν του κώλου που εξυπηρετά ιδιοτελή συμφέροντα. Τωρά εν του απορριπτικούς, αύριον εν άλλους. NOT WITH MY TAXES! Κλείστε το τζιαι κανεί. Εν πολλά επικίνδυνο να παίζεις με τα μίντια άμαν είσαι εξουσία...
Αν και σε γενικές γραμμές συμμερίζομαι τα όσα γράφτηκαν εδώ, προσωπικά βλέπω τα πράγματα πιο αισιόδοξα.
Θα συμφωνήσω στο ότι δεν πρέπει να αφήσουμε αυτούς που δεν θέλουν λύση να αλωνίζουν.
Διότι ακόμα και για λόγους εντυπώσεων, το ότι δεν κινούνται εκείνοι που θέλουν λύση δημιουργεί την εντύπωση ότι κάτι δεν πάει καλά.
Θα σημειώσω τη χθεσινή δήλωση Αναστασιάδη στο Ριζοκάρπασο που είπε στους εγκλωβισμένους να κάνουν λίγη ακόμα υπομονή.
Πιστεύω ότι έχει τη σημασία της αυτή η δήλωση.
Πάντως, όσοι θυμόμαστε (από αμνημονεύτων χρόνων) τη διαδικασία των συνομιλιών, από πλευράς κυβέρνησης υπήρχε πάντα η ίδια τακτική. Δεν μιλούσαν.
Εξαίρεση αποτέλεσε η περίοδος λίγο πριν την ολοκλήρωση του σχεδίου Ανάν όπου η τότε κυβέρνηση άρχισε να προετοιμάζει τον κόσμο για απόρριψη.
Για να μπορέσει κάποια κυβέρνηση να πει κάτι, θα πρέπει να υπάρχει αποτέλεσμα. Και από τη στιγμή που δεν υπάρχει και εφόσον ισχύει η αρχή «τίποτε δεν θεωρείται συμφωνημένο αν δεν συμφωνηθούν όλα», έχω την άποψη ότι ορθώς δεν λέγονται.
Ξέρω, το νιώθω κι εγώ, ότι με αυτό τον τρόπο αφήνονται οι απορριπτικοί να λένε το μακρύ και το κοντό τους.
Σκεφτείτε τι θα γίνει αν βγει ο πρόεδρος και πει ότι συμφωνήθηκε στην τάδε πτυχή αυτό και στην άλλη εκείνο.
Όμως αυτό δεν αναιρεί την αναγκαιότητα να υπάρξει κινητοποίηση και από τους ανθρώπους που θέλουν λύση.
Υπάρχει η δυνατότητα να αναληφθεί κάποια πρωτοβουλία;
Η διεργασία των συνομιλιών είναι εξαιρετικά περίπλοκη, δεν είναι για να βγαίνει κάθε τόσο ο Πρόεδρος και να κάνει δηλώσεις.
Δεν είμαι ούτε αισιόδοξος, ούτε απαισιόδοξος, απλά περιμένω. Μομέντουμ κοινωνικό, δεν υπάρχει. Ουτε εδώ, ούτε εκεί για διαφορετικούς αλλά εξ ίσου εύλογους λόγους.
Λέει ο φίλος Λέξη: "Να προστατέψουμε τη λύση".
Μα ποια Λύση;
Κάποια στιγμή, θα κληθούμε-ελπίζω- να υπερψηφίσουμε ή να καταψηφίσουμε ένα πακέτο Λύσης. Προσωπικά, αν δεν το μελετήσω όσο μπορώ και αν δεν συμβουλευτώ και 2-3 φίλους που εμπιστεύομαι την κρίση τους σε καθαρά Νομικά-Διοικητικά ζητήματα απόφαση δεν θα πάρω για το αν θα προστατέψω ή όχι την όποια πρόταση θα έρθει στο τραπέζι.
Το "λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους" είναι (για μένα) ένα εξαιρετικά εύηχο σύνθημα που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Όχι μόνο γιατί το ζήτημα είναι Εισβολής Κατοχής αλλά και γιατί το μέλλον της Κύπρου είναι απόλυτα συναρτημένο με ευρύτερες γεωπολιτικές στρατηγικές που ασφαλώς και δεν αποφασίζονται στη Λευκωσία-ούτε στην Αθήνα.
Και κάτι ακόμα.
Ότι κατατεθεί προς ψήφιση, θα πρέπει είτε να υπερψηφιστεί είτε να καταψηφιστεί με την ίδια πλειοψηφική δυναμική του 2004.
Ένα οποιοδήποτε «αναιμικό» αποτέλεσμα είτε προς τη μια είτε προς την άλλη κατεύθυνση όχι απλώς θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου αλλά θα μετατρέψει όλο το νησί σε μία εν δυνάμει πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή με το παραμικρό.
Όποιοι «χάσουν» στο επόμενο δημοψήφισμα, όποτε και αν γίνει αυτό, θα πρέπει να χάσουν συντριπτικά.
Όχι για να γίνουν αντικείμενο περίγελου και περιφρόνησης (και το 1% πρέπει να είναι εξ ίσου σεβαστό με το 99%) αλλά γιατί μόνο έτσι θα υπάρχει ξεκάθαρη και αναμφισβήτητη δυναμική στην όποια απόφαση και θα κλείσει τις πύλες σε έναν διχασμό.
ΥΓ. Όταν μιλάω για Νομικά ζητήματα, ασφαλώς εννοώ κυρίως το Συνταγματικό Πλαίσιο και τους τρόπους λήψης αποφάσεων στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση. Θα πρέπει-κατά τη γνώμη μου- να είναι 100% εξασφαλισμένη η Λειτουργικότητα. Δηλαδή, η ΜΗ δυνατότητα απόσχισης ενός εκ των δύο συνιστούντων κρατιδίων από την Ομοσπονδία. Γιατί κακά τα ψέματα, κάτι τέτοιο υπάρχει στο μυαλό μιας ισχυρής μερίδας στην Άγκυρα και των Κατεχομένων. Μια απόσχιση και μία αυτόματη ανακήρυξη ενός (αναγνωρισμένου πλέον και μέλους της Ε.Ε. "τουρκικού κράτους της Β. Κύπρου). Πρέπει να είναι κάποιος εξαιρετικά αφελής για να θεωρεί αυτή την πιθανότητα ανύπαρκτη.
Ο ένας εβρώμαν της, ο άλλος εμύριζεν της... έμεινεν στο ράφι!
Άγνοια, ΑΓΝΟΙΑ! Αυτό είναι το πρόβλημα. Και για να παρακαμφθεί χρειάζεται ο λαός να ΜΟΡΦΩΘΕΊ. Από τα μεγαλύτερα λάθη που έκαναν οι Βασιλείου και ιδίως ο Κληρίδης είναι που δεν επεξηγούσαν τις έννοιες και τρόπο λειτουργίας της ομοσπονδίας σε συνδυασμό με τις πτυχές της αναμενόμενης συμφωνίας για ομοσπονδιακή λύση. Ο λαός άρχισε να καταλαβαίνει κάτι μόνο όταν του έφεραν ξαφνικά μπροστά του ένα σχέδιο για να ψηφίσει. Οπότε, στο σύντομο χρονικό διάστημα που απέμενε μέχρι την ημέρα του δημοψηφίσματος έμαθαν μεν κάτι αλλά το διάστημα τούτο ήταν αρκετό για να δράσουν πολλές μορφές «καλοθελητών» πού δαιμωνοποίησαν (για τους ίδιους λόγους που θα κάνουν και για το επόμενο) το σχέδιο. Άσε τον άλλον πού αρνήθηκε να διαπραγματευτεί (γιατί το σχέδιο χρειαζόταν συζήτηση και βελτίωση) κι’ ελούθηκε τα κλάματα.
Επομένως, χρειάζεται να επεξηγούνται με λεπτομέρεια στο κόσμο έννοιες και αφορούν τον αναμενόμενο πολιτειακό σύστημα σε βαθμό που να του επιτρέψουν να κατανοήσει και να αποφασίσει χωρίς κλάψες τι τον συμφέρει να πράξει.
stelios
η απάθεια και αδιαφορία δεν εππιρεάζει μόνο τους απορριπτικούς αλλά και τους υπόλοιπους. μπορεί όντως το απποριπτικό μέτωπ να έχασε τον ηγέτη του, αλλά το μέτωπο υπερ της επανένωσης δεν τον έχει ακόμη βρει.
π.χ. όντως ήταν ισχνή η παρουσία του κόσμου στην "επετειο του όχι" προχτές.
μα αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, μια ανάλογη δικοινοτική εκδήλωση θα έχει ακόμα πιο λίγους.
συμφωνώ ότι ο γριστόφκιας πρέπει να δουλέψει υπερ του θετικού κλίματος υπερ της λύσης, αλλά όσο προσπαθεί να κρατήσει στη συγκυβέρνηση ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, είναι εμφανές ότι δεν θα μπορέσει να το κάμει. έτσι βρίσκεται επί ξυρου ακμης. χωρίς τούτους πως θα κυβερνήσει, με τούτους πως θα δημιουργήσει το κλίμα που χρειάζεται ;
τωρά όντως κάποια πράματα φαίνονται θετικά... δεν είναι όμως όλα έτσι. δεν ξέρουμε τι θα μας βγει ο παράγοντας έρογλου , δεν ξέρουμε τελικά αν ο ερτογάν θα (ξανα)στραφεί προς την ευρώπη ή αν ευρώπη δεν κλείσει τη πόρτα, (μεσούσης μιας οικονιμκή κρίσης τόσο στην ΕΕ όσο και στη τουρκία).
τωρά για το νέο "καλύτερο" σχέδιο.... κάτσε ακόμα λίο. κάτσε να μπουμε στο ζουμί. γιατί υπάρχουν και επί του εδάφους αλλαγές (οικοδομικός οργασμός και έποικοι) που αλλάξαν που το 2004.
Μα γιατί ρε κοπέλλια είσαστεν τόσο φανατικά υπέρ μιας λύσης την οποία καν δεν ξέρετε ακομα? Τούτο τζαι μόνο δείχνει ότι σίγουρα εσείς δεν ενδιαφέρεστε για το είδος της λύσης αλλά ούτε για το μέλλον του τόπου. Που σημαίνει τα κινητρα σας είναι αλλα (μαλλον όχι λεφτα)όπως πικκα και πικρα.
Παραδέχεσαι ρε Λεξηπενίτα ότι παίζουν άλλα συμφέροντα μεγάλα πίσω από την λύση. Ε τότε πώς διανοείσαι να την δεκτείς? Επειδή θα κτίσουμεν ενα μελλον αγάπης και ειρήνης με τους τουρκοκυπρίους? στην βάση και έλεος των μεγάλων συμφερόντων? Μα είστε σοβαροί?
Θέλουν οι τουρκοκύπριοι κράτος? χαλάλιν τους. Εμείς εχουμε στείλει τον πιο ήπιο και φιλείρηνο δααπραγματευτή, τον Χριστόφια, και στα ελάχιστα βασικά που στήνει πόδιν οι αδελφοί τουρκοκύπριοι παίζουν το βιολί των συμφερόντων.
Σκέφτου αύριο που θα έχουμε και κράτος μαζί. Αν εδείχναν οι πολιτικοί τους τουρκοκυπρίους και τους τούρκους λίγη διαλλακτικότητα να πω ατε υπάρχει ελπίδα. Οι τουρκοκύπριοι είναι ένα πράμα σαν τζαι μας, υποφέραν τα κάστια για συμφέροντα άλλων. Κανεί. Τούτα τα συμφέρονατ είναι βάναυσα. Θα καταλήξουμεν όπως το Πακιστάν την Σερβία, το Ανατολικό μπλόκ, το Ιράκ, την Αφρική, την Αργεντινή που εβάλαν οι πολιτικοί φτιν των συμφερόντων τζαι είναι εξευτελισμένοι οι λαόι.
Στούτον τον κόσμο τον βάναυσο, το φαίν τζαι την ευτυχία των παιδκιών μου εν τα ρισκάρω.
Αν δεν είμαι σίουρος για την Λυση θα την πολεμώ.
Κατηγοράτε τον Τάσσο αλλα μιαν μέρα εν να γλύψετε τζαμαί που εφτύσεται. Εδωκεν σας φαίν τζαι περηφάνια τζαι επδειδή εν μπορειτε να γορασετε διαμερίσματα πολυτελείεας τζαι κάπριο επουλήσετε τες οικογένειες σας στους αμερικανους τους τούρκους και κάθε λογής καπιταλιστή.
Ήντα ωραία που εν να σμιξουμεν με τους προοδευτικους τούρκους για ένα όμορφο μέλλον.. Τι σπουδάια κρατη έχουν φτιάξει αυτοί οι Τούρκοι ε?
Με καλαμαράες με τούρκους. Ούλλοι γύφτοι. Μονοι μας όπως ξέρουμεν τζαι όποιου αρέσουμεν ας σύρει κοντά.
Εν έσιεται ιδέαν που φτώσειαν... να δείτε πως τάσσαν του κόσμου free market free world για να τες κάμουν πορνοστάρ πόρνες και φτηνούς εργάτες..
Λύση? αν εν καλή ναι. Οχι? 1.000.000 Τάσσοι με αυτοματα και μαχαίρια θα συνεχίσουν τον αγώνα του. Δυστυχώς.
Φτηνός εργάτης δεν γίνουμαι. Καμετε εσείς τες γεναίτζες σας..
Να ξέρουμε τι έχει γίνει:
David Fried (26/6/2003):
«Όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει τη διέλευση στρατιωτών μας μέσα από το έδαφός της, στο Βόρειο Ιράκ, της προσφέραμε δυο κίνητρα: αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια υπό μορφή δωρεών και δανείων και την Κύπρο υπό τη μορφή του Σχεδίου Ανάν».
Λόρδος Χάνεϊ (αμέσως μετά το "όχι" του κυπριακού λαού):
«Οι Ελληνοκύπριοι δεν πρέπει να διαφύγουν από το σχέδιο αυτό και δεν θα διαφύγουν»!
Αλέκα Παπαρήγα: (3/1/2008):
«Επιδιώκεται από τις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία και την Ε.Ε. επαναφορά του Σχεδίου Ανάν...».
Jack Straw:
«Αν ξέραμε ότι δεν θα δεχόσασταν το Σχέδιο Ανάν, δεν θα σας βάζαμε στην Ε.Ε.»
Ταγίπ Ερντογάν (στο Μπούργκενστοκ):
«Με το Σχέδιο Ανάν, η Τουρκία εκπληρώνει όλους τους στόχους που έθεσε για την Κύπρο, τα τελευταία 50 χρόνια»
Δημήτρης Χριστόφιας: (Ελευθεροτυπία, 11/10/2004):
«Ξένοι με καλούν να ρίξω τον Τάσσο Παπαδόπουλο ... Να ξεχάσουν ότι θα γίνω νέος Ταλάτ...».
(είπε....ο λαφαζάνης....)
Ασέρα
η κυβέρνηση πρέπει να πιεστεί να δεί τις πραγματικότητες. Η μαλθακότητα με την οποία αντικρίζει την αδιαφορία του λαού με ανησυχεί. Ο κόσμος πρέπει να μετέχει και για να γίνει θέλει ενημέρωση και ενθάρρινση. Προκειμένου να κρατά ευχαριστημένους τους εταίρους του ο Χριστόφιας πολλές φορές καταφεύγει ακόμα και σε εμπρηστικά σχόλια σε σχέση με τις συνομιλίες.
Λεμέσια,
όσοι διατείνονται ότι μπορούν να ερμηνεύουν με ακρίβεια τις εξελίξεις δεν ξέρουν τι λένε. Η συγχιση οφείλεται κυρίως στην ελλειπη πληροφόρηση. Θέλω να βλέπω τα πράγματα θετικά και γι' αυτό πήρα σαν σενάριο του κειμένου την πιθανότητα συμφωνίας πάνω σε σχέδιο λύσης. Όμως έρχονται στιγμές που με πνίγει η απογοήτευση. Ιδιαίτερα όταν ακούω τον πρόεδρο να χρησιμοποιεί φρασεολογία παρόμοια εκείνης του Καρογιαν.
Όσον αφορά την θέση σου ότι μπορούν οι πολίτες να διοργανωθούν και από μόνοι τους εκδηλώσεις, όπως η κοινή πλατφόρμα των εκπαιδευτικών επέτρεψε μου να διαφωνήσω. Όχι ότι δεν σέβομαι την δουλειά που κάνουν οι οργανώσεις των πολιτών στις οποίες συχνά συμμετέχω αλλά απλώς επειδή πέντε χρόνια μετά δεν θέλουμε άλλες αποδείξεις για την ανεπάρκεια τους. Οι ίδιοι 200-500 "συνήθεις ύποπτοι". Ο κύπριος αν δεν εμπνευστεί από τις ηγεσίες του δεν ταράσσει που τον καναπέ του.
Incus,
η υποψία η δική σου και της Λεμέσιας είναι στη σκέψη μου και μένα. Ο Χριστόφιας για πρώτη φορά σήμερα ενημέρωσε τους αρχηγούς και όχι το εθνικό στη παρουσία του συνεργάτη του συνταγματολόγου Τουμάζου Τσιελεπή. Μήπως τα πράγματα προχωρούν και η εχεμύθεια είναι επιβεβλημένη; Όμως πιο το πρόβλημα τα νωθρά ΑΚΕΛ και ο Δησυ να αρχίσουν να κτίζουν την πολυπόθητη εθνική ενότητα που είναι εκ των ων ουκ άνευ επιβεβλημένη για την επιτυχία της λύσης.
Μιχάλη,
η απόκριψη των εξελίξεων στις συνομιλίες δεν είναι λόγος μη κινητοποίησης του λαού και συμπιξης μετώπου λύσης. Δεν διαφωνώ με κανένα από τα σημεία που αναφέρεις και μάλιστα πρόσεξα τη φράση του Ν. Αναστασιάδη και της απόδωσα την ίδια σημασία όπως και συ.
Όμως επιμένω ότι η πρόταξη στις δηλώσεις του προέδρου και του εκπροσώπου κυρίως σημείων που αφήνουν απαισιόδοξα μηνύματα δεν βοηθά τη δημιουργία κλίματος βοηθητικού προς τη λύση.
Γιώργο,
δεν διαφωνούμε. Δεν είπα ότι υπαρχει λύση ή ότι έχω όποιαδήποτε σιγουριά ότι θα μας φέρουν σχέδιο λύσης. Απλά λέω ότι πρέπει να δημιουργηθεί ρεύμα και μέτωπο υποστήριξης της πολιτικής λύσης έναντι σε όσους ονειρεύονται μια Κύπρο οιωνεί διχοτομημένη στο όνομα της "ελληνικότητας" του υπολοίπου που μας απέμεινε.
Μέτωπο προώθησης και προστασίας της όποιας αξιοπρεπούς λύσης ενάντια σε αυτούς που είναι έτοιμοι να πολεμίσουν ότιδήποτε εκτός από κράτος υπό τον απόλυτο Ε/Κ έλεγχο.
Κακομούτσουνε,
τα κόμματα δυστυχώς έμαθαν τον κόσμο να ακούει συνθήματα. Και ο κόσμος δυστυχώς έμαθε και φαίνεται να ικανοποιείται.
Στέλιο
τελικά παρόμοιες απορίες και παρόμοια σύγιση διακατέχουν όλους τους σκεφτόμενους πολίτες. Και μακάρι να είμαστε τυχεροί να έρθει ένα σχέδιο κατά τι καλύτερο από το Ανάν
Ανώνυμε,
αν υπάρχει μια στο εκατομμύριο στην όποιαδήποτε λύση τώρα ή σε 50 χρόνια να μην εμπλέκονται ξένα συμφέροντα, εγώ είμαι μαζί σου για μακροχροοοοοοοοοοόνιο. Σε σένα δεν λέει τίποτε η παγίωση των τετελεσμένων επί του εδάφους; Δεν σε ενοχλεί που σε 20 χρόνια τα παιδιά σου και συ θα ζείτε δίπλα σε ένα κράτος πειρατή που θα αποτελείται όχι από Τ/Κ αλλά από έποικους και τυχοδιώκτες, λαθρέμπορους ναρκωτικών, προαγωγούς και δεν θα έχει να δώσει λογαριασμό σε κανένα; Το αμιγώς Ε/Κ κράτος του νότου θα υποχρεωθεί να απορροφήσει τους Τ/Κ και να περιορίσει αυτό που πιθανό να μπορούμε ακόμα να φτιάξουμε σήμερα σε ολόκληρη τη Κύπρο να το έχουμε μόνο στη μισή και να ζούμε με το φόβο οι πειρατές του βορρά να κάμουν μια μέρα κατά κάτω.
Φάληρε Κυπριώτη,
Καλώς βρέθηκες στο μαχαλά μας.
Μπορώ να γράφω και γω αποσπάσματα από ομιλίες και να απομονώνω δηλώσεις πολιτικών όταν τελειώνουν τα επιχειρήματα μου. Η γύμνια της προχτεσινής εκδήλωσης σας δεν φαίνεται να σας έχει πείσει ακόμα για την αποστροφή του λαού στη πολιτική της μη λύσης. Ευχαρίστως πάντως θα συζητούσα μαζί σου στη βάση επιχειρημάτων
@ Λεξηπανίτας
Πάντα θα εμπλεκονται ξένα συμφέροντα. Αλλα ως τζαμαί που εμπορούσαν να πιάσουν, επιάσαν το, το 74. Νομίζω. Εκτός αν μας φαν ούλλους ενα πρωί.
Λέμε ότι σε 20 χρονιά "θα ζούμε δίπλα σε ένα κράτος πειρατή που θα αποτελείται όχι από Τ/Κ αλλά από έποικους και τυχοδιώκτες, λαθρέμπορους ναρκωτικών, προαγωγούς και δεν θα έχει να δώσει λογαριασμό σε κανένα". Δηλαδή αν κάμουμε κράτος μαζί τότε θα εκλείψουν αυτοί οι φόβοι? Γιατί? Επειδή είμαστε ανώτερη φυλή και θα τους δείξουμε τον σωστό δρόμο? Πολύ ριψοκίνδυνο. Πάρα πολύ. Στα δικά μου μάτια 'συνταγή καταστροφής'.
Δεν θα πω τα συνήθη για την εισβολή την επεκτατική πολιτική και απόδοση ευθυνών κτλ. Μιλούμε για την λυση. Που κάθε άνθρωπος θέλει.
Ναι, σήμερα η κατάσταση είναι έκρυθμη, ανώμαλη και ντροπή. Να την αλλάξουμε. Ας μην κλειστούμε σε σενάρια λύσης όμως. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι.
Φάινεται ότι, στο τέλος το ζήτημα θα είναι κατά πόσο πιστέυουμε ότι η λύση θα είναι βιώσιμη ή όχι και κατα πόσο θα πιστέψουμε ότι μπορύμε να την κάνουμε πραγματικότητα.
Το "κράτος" πειρατής, είναι ήδη εκεί και το έχουν λουστεί όσοι Τ/Κ έχουν μείνει.
Είναι γνωστό πως τα κατεχόμενα οργιάζουν στην ανομία και την παρανομία, στο ξέπλυμα κλπ. Εύλογο είναι, αυτή είναι νομοτελειακά η μοίρα ενός τόπου που δεν έχει καμία επίσημη αναγνώριση από πουθενά.
Είναι αμέτρητες οι φορές που έχω γράψει πως είναι κατ'επείγουσα ανάγκη μία λύση η οποία όμως θα πρέπει να είναι πειστικά βιώσιμη, με τη βιωσιμότητα κατοχρυρομένη.
Αυτό που πάντα φοβάμαι είναι πως το Τ/Κ κρατίδιο με την πρώτη ή δεύτερη αφορμή θα αποσχισθεί και θα κηρύξει την απόλυτη αυτονομία του και τότε απλά θα έχει δικαιωθεί συνολικά (και στρατιωτικά και διπλωματικά) η στρατηγική της Άγκυρας.
Για αυτό έχω πει κάτι που εκνευρίζει κάποιους, πως δεν θα είχα καμία αντίρρηση αν μετά από μία Λύση η Κύπρος έμπαινε υπό μία μακρά Ευρωπαϊκή "Κηδεμονία" στη θέση των αναχρονιστικών εγγυήσεων Ελλάδας, Τουρκίας και Βρετανίας. Όμως αυτή η Κηδεμονία θα πρέπει να είναι ισχυρή και δεσμευτική ώστε να συγκρατεί τις όποιες φυγόκεντρες τάσεις παρουσιαστούν.
Οι οποίες θα παρουσιαστούν μέσα από τυχόν κενά του μηχανισμού λήψεως αποφάσεων από την "ομοσπονδιακή κυβέρνηση".
Κάτι άλλο που δεν καταλαβαίνω καλά, είναι η αρχή της λεγόμενης πολιτικής ισοτιμίας.
Γιατί πρέπει να έχουμε χωριστές εκλογές στα κρατίδια όπου οι κοινότητες θα εκλέγουν χωριστούς άρχοντες και μετά στη βάση της "ισοτιμίας" το 20% θα μετέχει ισότιμα με το υπόλοιπο 80% στις αποφάσεις;
Τότε το ίδιο θα πρέπει να γίνει και για κάθε άλλη "κοινότητα" που υπάρχει στην Κύπρο ακόμα και αν είναι του 1%.
Μήπως ελλοχεύει έναν μακροπρόθεσμο καταδιαμελισμό του τόπου αυτό με αποτέλεσμα την πλήρη αποδυνάμωση της ιστορικής -δημογραφικής και πολιτιστικής πλειοψηφίας;
Αν οι εκλογές για παράδειγμα ήταν "παγκύπριες" και οι Τ/Κ είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν και Ελληνοκύπριους και οι Ε/Κ και Τουρκοκύπριους έχω την εντύπωση, πως κάτι τέτοιο θα απέδιδε πολύ καλύτερα και θα έδινε την ευκαιρία σε σημαντικούς και χαρισματικούς νέους πολιτικούς, ανεξάρτητα από "καταγωγή" να αναδειχθούν.
Προσωπικά για παράδειγμα από τους ήδη υπάρχοντες πολιτικούς, δεν θα είχα το παραμικρό πρόβλημα να ψηφίσω σε ανώτατο αξίωμα έναν άνθρωπο σαν τον Ακιντζή.
Έχω την αμυδρή εντύπωση πως αυτή η λεγόμενη "πολιτική ισότητα" μάλλον ανισότητες παράγει σε βάρος των Ε/Κ και δυναμιτίζει κατά κάποιο τρόπο βίαια την ίδια την ιστορία.
Μπορεί να κάνω λάθος, να μην έχω καταλάβει καλά όπότε ζητώ...διαφωτισμό!
Ανώνυμε δεν θα μπορούσα να εξηγήσω καλύτερα τις επιπτώσεις της μη λύσης με την ύπαρξη ενός πειρατικού κράτους δίπλα μας από ότι ο Γ. Πήττας πιο πάνω.
Επιπρόσθετα θέλω να προσθέσω τον κίνδυνο κάποια στιγμή σε 10 σε 20 χρόνια οι έποικοι και οι λογής τυχοδιώκτες που θα μαζέψει το έκτρωμα να ζητήσουν ζωτικό χώρο. Δεν είναι εκβιαστικό πυροτέχνημα. Θα είναι ένα σοβαρό ενδεχόμενο στη περίπτωση που δεν βρεθεί βιώσιμη λύση.
Γιώργο αν κατάλαβα καλά η συζήτηση που γίνεται δεν είναι για κοινά ή χωριστά ψηφοδέλτια αλλά για να ψηφίζουν όλοι οι πολίτες υποψήφιους από χωριστά ψηφοδέλτια ανάλογα με τις ποσοστώσεις. Οι Τ/Κ θέλουν δύο ξεχωριστές εκλογικές διαδικασίες. Μια για την κάθε κοινότητα. Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αλλά νομίζω ότι το θέμα που βάζεις βρίσκεται στη σφαίρα του ανέφικτου με την έννοια ότι είναι ήδη συμφωνημένο.
Όσον αφορά τις εγγυήσεις (εννοείται πραγματικές και όχι στα χαρτιά μόνο) από την Ε.Ε. δεν νομίζω να είχε πολλούς που δεν θα τις δέχονταν.
Ναι να προσταέψουμε την επερχομενη λύση. Για΄τι θα έρθει, όχι γιατί οι σύντροφοι Χριστόφιας και Ταλάτ εμπνέονται από ανιδιοτελή οράματα, και υποστηρίζονται από πατριωτικές δυνάμεις στυλ Ερογλου και Λυσσαρίδης, αλλά γιατί they cannot afford not to solve it. Και αυτη τη φορά θα είναι τελεσίδικη λύση: συμβιβασμός, ή διχοτόμηση.
πολίτη Πίττα,
η πολιτική ισότητα έννεν πληθυσμιακή έννοια αλλά πολιτική που εσχηματίστηκεν ιστορικά τζιαι έτυχεν αποδοχής που την ε/κ πλευρά που το 1957-1958 μέσα που την αναγνώριση των τ/κ ως πολιτική οντότητα σε καθεστώς κοινότητας τζιαι όι μειονότητας. η πολιτική ισότητα εν το βασικό επακόλουθο της έννοιας της δικοινοτικότητας που υπάρχει στο σύνταγμα του 1960 με αποκορύφωμα το βέτο του αντιπροέδρου. το να ερκούμαστεν το 2009 μετά τον πόλεμο του 74 (που ολοκλήρωσεν τζιαι εμπέδωσεν τζιαι τον εδαφικό διαχωρισμό που επέβαλεν τζιαι την διζωνικότητα) τζιαι να ζητούμεν που τους τ/κ να αποδεχτούν στάτους μειονότητας εν σάννα τζιαι εν εμάθαμεν τίποτε. εν επερίμενα που σένα έτσι προσεγγίσεις.
Ναι, είναι παράξενο που ακόμα και τώρα υπάρχουν άτομα με καλή πίστη που δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει πολιτική ισότητα. Αν και δεν είναι το ίδιο, αναφέρω πάντα το παράδειγμα του νάνου Λουξεμβούργου και του γίγαντα Γερμανίας: κάθε μια από τις δυο χώρες προεδρεύει της ΕΕ όταν έρθει η σειρά της για 6 ακριβώς μήνες.
Πέραν τούτου όμως, η πολιτική ισότητα αποτελεί την ουσία του συνεταιρισμού.
Κάτσε τώρα να πάρεις 2 ΝΑΙ όταν έρθει ξανά η ώρα...
1. Aφού, Λέξη, υπονοείς ότι τα αποσπάσματα που παρέθεσε ο Κυπριώτης είναι απομονωμένα από το περιεχόμενό τους και συνεπώς παραπλανητικά, δες ολόκληρες και αμετάφραστες τις *πρόσφατες* δηλώσεις της Κλίντον όπου συμφωνεί σε παρατήρηση ότι το σχέδιο Ανάν περιείχε πρόνοιες απαράδεκτες στις δυτικές δημοκρατίες (κάτι που στα ελληνικά τα ΜΜΕ μετάφρασαν ως «το σχέδιο απέτυχε γιατί δεν έγινε αποδεκτό από τους ε/κ» - εφωτίσετε μας! άραγε γιατί;). Τέλος πάντων:
http://en.sae.gr/?id=16436&tag=Secretary%20Clinton%20Agrees:%20Annan%20Plan%20Provisions%20Unacceptable%20to%20Western%20Democracies
2. http://www.sigmalive.com/simerini/politics/139527
3. Mόνο σε μένα φαίνεται τόσο απλό; Πώς μπορεί να μας συμφέρει σχέδιο (Αννάν) στο οποίο συμφώνησε η Τουρκία και που υπερψήφισαν χιλιάδες έποικοι; Πώς μπορεί να συμφωνούμε στο ίδιο πράγμα με την Τουρκία; Με μια Τουρκία που διεμήνυε ότι προτιμά να μην μπει στην ΕΕ παρά να χάσει την Κύπρο.
4. Συμφωνώ ότι αυτό με τη "λύση από τους Κύπριους για τους Κύπριους" είναι ίσως η μεγαλύτερη ππουνιά που ξεστομίζει ο όποιος την ξεστομίζει. Έτι χειρότερη ππουνιά, όταν ακολουθεί, λίγες προτάσεις μετά, το "κλειδί της λύσης είναι στην Άγκυρα". Έφκαλεν η γλώσσα μου μαλλιά: πώς μπορείς να παραδέχεσαι ότι είναι η Άγκυρα που αποφασίζει και ταυτόχρονα να αναλώνεσαι σε κουνουshμά με τον τ/κ ηγέτη; Γιατί δεν συνομιλείς απευθείας με την Άγκυρα, αφού αυτή είναι ο εισβολέας και ο εχθρός; Τι θκιακλάς με τον Ταλάτ τόσον τζιαιρόν, εφόσον δεν είσαστε εσείς που έχετε το κλειδί της λύσης;
5. Σ’αυτό με την πολιτική ισότητα, συμφωνώ με την εισήγηση του πολίτη πίττα. Όσο για το ότι εν κάτι που συμφωνήθηκε το 58 από τους ε/κ, να θυμίσω ότι το Σύνταγμα δεν άρεσε στους τ/κ οι οποίοι, εις ένδειξη διαμαρτυρίας, εδιπλώσαν τα τζι εφύαν που τη βουλή τζιαι τη δημόσια υπηρεσία. Επομένως, γιατί εμείς - με περίσσια ηττοπάθεια και εθελοδουλεία - να επιμένουμε να τους εξυψώνουμε τόσο; Είναι μια £"$%*£%@ μειονότητα.
6. Αυτό που εξηγά ο στροβολιώτης για το Λουξεμβούργο και τη Γερμανία, δείχνει ότι είτε μεγάλη σε έκταση χώρα είσαι, είτε μικρή, η ψήφος σου μετρά το ίδιο στην ΕΕ. Αυτό για όσους λένε πως τα βέτα δεν είναι για τους μικρούς σαν κι εμάς. Ηλιθιότητες.
7. Στην εκδήλωση για το ΟΧΙ θα πήγαιναν περισσότεροι αν δεν φοβούνταν ότι θα φωτογραφηθούν, κυριολεκτικά, προφίλ και ανφάς από προεδρικό φωτογράφο και ότι δεν θα κληθούν στα αστυνομικά τμήματα για τα συνθήματα που θα φώναζαν.
Σάικ,
το μόνο που έχω να πω είναι ότι τα εγγόνια μας θα λένε "πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάναι" Και κατά βάθος το γνωρίζεις πως δεν θα είναι ποτέ. Αν αυτό είναι αδιάφορο για σένα, για μένα δεν είναι.
Εδώ έγκειται και η διαφορά αντίληψης των πραγμάτων που έχουμε. Προτιμάς να χάσεις έστω αυτό που σήμερα έχεις τη δυνατότητα να πάρεις εφόσον είναι λιγότερο από αυτό που το δίκαιο επιβάλλει. Αλλά δεν βλέπεις πως μακροχρόνια επιβραβεύεις το άδικο επειδή με τη τακτική σου ΔΕΝ θα πάρεις τίποτε.
Αν καταλήξουμε στο σχέδιο Ανάν πάλε τότε εν περνά με τίποτε.
Απλά πράματα.
Εγώ προτιμώ να έχω μισή Κύπρο με ισχυρή οικονομία τζιαι σταθερότητα παρά μισή Κύπρο με οικονομία τζιαι κυβέρνηση που με το παραμικρό βήχα των τουρκοκυπρίων θα παραλύει.Γιατί τζιαι με το σχέδιο Ανάν πάλαι μισή ενάν η Κύπρος.
Το Κυπριακό εν κλασσική περίπτωση τραυματικής εμπειρίας.Σε κάποια φάση πρέπει να δεχτούμε ότι εχάσαμε ότι εχάσαμα τζιαι να κινηθούμε προς το μέλλον. Αλλιώς τούτη η συναισθηματική προσκόλληση στις χαμένες πατρίδες εννά γίνει η αχίλλειος πτέρνα μας.
Ομοσπονδία η διχοτόμηση. Γιατί το Ανάν ενεν ομοσπονδία εν πα να φακκάτε χαμαί.
Οπως οι μιτσιοί σήμερα εν λαλούν το γραφικό ρητό για την Μικρά Ασία τζιαι την Πόλη έτσι τζιαι τα δικά μας εγγόνια εν θα το λαλούν.
Τζιαι παρεπιμπτώντος εγώ υποστηρίζω τούτο που είπε ο politis pittas. Μακάρι να το έβλεπα πιο συχνά τούτο, ειδικα που τους αμετανόητους υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν.
"Ένα οποιοδήποτε «αναιμικό» αποτέλεσμα είτε προς τη μια είτε προς την άλλη κατεύθυνση όχι απλώς θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου αλλά θα μετατρέψει όλο το νησί σε μία εν δυνάμει πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή με το παραμικρό."
Δημοσίευση σχολίου