Σκοτώνουν τα έθιμα όταν εκφυλιστούν!

Κατά το "σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν". Όταν το έθιμο της λαμπρατζιάς και των κροτίδων έφτασε να απειλεί τη σωματική ακεραιότητα και την ίδια τη ζωή των νέων, όταν οι μέρες της αγάπης μετατρέπονται σε μέρες πολέμου μεταξύ συμμοριών και λήσταρχων των ξύλων της λαμπρατζιάς, δεν μένει άλλη επιλογή! Εφόσον δεν μπορούν να ελεγχθούν, ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΟΥΝ!

Και ας μείνει ο φίλος μου ο Ασέρας παραπονεμένος που θα χάσει το χάζιν τζιαι τον πασιαμά. Πάνω από τα πτώματα νέων ανθρώπων δεν κάνεις χάζι τζιαι πασιαμά!

Δεν θα κάτσω να τα ξαναπώ. Μεταφέρω αυτούσιο το περσινό κείμενο γιατί αν άλλαξε κάτι από πέρυσι είναι προς το χειρότερο. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα το ξαναναρτήσω και του χρόνου.
Από τη φωτιά που έβαλαν αντίπαλες συμμορίες στα ξύλα του Άη Γιάννη στη Λεμεσό στις 3 του Απρίλη έπαθαν ζημιές αυτοκίνητα πολιτών!

Το ζούμε κάθε Πάσχα. Οι σχετικά αθώες κροτίδες του παρελθόντος γύρω από τη λαμπρατζιά και συμβόλιζαν την κοσμοχαλασιά που επικράτησε την ώρα της ανάστασης, μεγάλωσαν στις μέρες μας και έφτασαν το μέγεθος βόμβας τύπου υδροσωλήνα. Η ίδια η λαμπρατζιά που σύμφωνα με τη παράδοση χρησιμεύει στο συμβολικό κάψιμο του Ιούδα κατάντησε σε πολλές περιπτώσεις τεραστίων διαστάσεων πυρά η οποία απειλεί σπίτια και ανθρώπους.

Το λαθρεμπόριο κροτίδων από τα κατεχόμενα ανθεί αυτό τον καιρό αφού οι επιτήδειοι δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα. Εκμεταλλευόμενοι την ηλιθιότητα και την επιπολαιότητα νεαρών και μεγαλυτέρων κάνουν χρυσές δουλειές. Όλο και περισσότεροι κάθε χρόνο χάνουν μέλη του σώματος τους από το βάρβαρο αυτό συνήθειο.

Τη πρώτη και τελευταία φορά που παρευρεθήκαμε στην ακολουθία της ανάστασης σε χωριό της επαρχίας Πάφου, γύρω από την εκκλησία επικρατούσε κλίμα τρομοκρατίας. Οι εκρήξεις διαδέχονταν η μια την άλλη με διαφορά δευτερολέπτων και κάθε φορά νόμιζες ότι θα πέσει η εκκλησιά. Το χειρότερο είναι ότι είδα πατεράδες να στρατεύουν τα παιδιά τους στο σπορ αλλά και τους εκπροσώπους της τάξης να χασκογελούν με την όλη εικόνα. Η ανευθυνότητα σε όλο της το μεγαλείο.

Που θα πάει; Δεν θα έχουμε κανένα νεκρό; Ελπίζω να μην χρειαστεί να φτάσουμε μέχρι εκεί πριν οι σοφοί του κράτους και οι βουλευτές μας πάρουν μέτρα. Προσωπικά ένα και μοναδικό μέτρο μπορεί να σταματήσει το κακό πριν μεγαλώσει κι' άλλο. Η πλήρης και με αυστηρές ποινές απαγόρευση των κροτίδων! Ο Κύπριος έδειξε ότι δεν μπορεί να αντιληφθεί τη διαφορά του μεγέθους. Δεν ξέρει που σταματά η διασκέδαση και που φτάνει η υπερβολή.

Φτάσαμε στο σημείο πολυάριθμες ομάδες να ξενυχτούν φυλάγοντας τα ξύλα της λαμπρατζιάς από το προηγούμενο βράδυ για να μην τους τα κλέψουν ή να μην τους τα κάψουν αντίζηλοι από γειτονικά χωριά ή συνοικίες. Η ηλίθια "άμιλλα" για τη πιο μεγάλη και εντυπωσιακή λαμπρατζιά κατέληξε σε φαινόμενα χουλιγκανισμού. Οι δήθεν πιστοί έγιναν συμμορίτες και καταδρομείς προκειμένου να αποτρέψουν τους "εχθρούς" από το να ανάψουν μεγαλύτερη φωτιά από αυτούς. Άσε που ολόκληρα υγιή δέντρα κόβονται και γίνονται θυσία στο βωμό της ατέλειωτης βλακείας τους.

Κρίμα γιατί αντί να γινόμαστε καλύτεροι, εκφραζόμαστε όλο και περισσότερο μέσα από την υπερβολή. Στην υπερβολή καταφεύγει συνήθως κάποιος που ψάχνει την επιβεβαίωση, την προβολή ή την καταξίωση όταν δεν τα καταφέρει συμπεριφερόμενος φυσιολογικά. Όταν όμως το φαινόμενο αποκτά μαζικές διαστάσεις τότε μπορούμε να μιλάμε για κοινωνία με χαμηλή αυτοεκτίμηση αλλά και απουσία αξιών και οράματος.

Η περσινή ανάρτηση μαζί με τα σχόλια της εδώ.

Εύχομαι σε όλους όμορφες γιορτές και ελπίζω τα μυνήματα που φέρνουν μαζί τους να μην πνιγούν στις διοξίνες των πλαστικών λαμπρατζιών και τους κρότους των επικίνδυνων κροτίδων.

Θα τα ξαναπούμε πάλι σε καμιά βδομάδα που θα έχω επανακάμψει από τη μαμά πατρίδα όπου ο οβελίας και το κοκορέτσι με καλεί!