3 Δεκεμβρίου 2007

Οι μπλόγκερς... εκδίδονται

Πρόκειται για την εφημερίδα ΠΕΣΤΑ που εκδίδει ο γνωστός σε όλους δημοσιογράφος Δημήτρης Μάμας. Στη μακρόχρονη παρουσία του στα ΜΜΕ αλλά ιδιαίτερα μέσω των τηλεοπτικών εκπομπών του, ο κ. Μάμας κατάφερνε πάντα εκτός από τις συζητήσεις επί των θεμάτων που παρουσίαζε, να δημιουργεί και θόρυβο σε σχέση με το είδος των θεμάτων αλλά και το ύφος, τα κίνητρα και τις μεθόδους του. Με λίγα λόγια είναι από τους πιο πολυσυζητημένους δημοσιογράφους με πολλούς να μην εγκρίνουν την αντίληψη του περί δημοσιογραφίας όπως αυτή έβγαινε μέσα από τις εκπομπές του. Προσωπικά τις θεωρούσα λαϊκίστικες με περιορισμένες δυνατότητες κοινωνικής ευαισθητοποίησης, κυρίως λόγω της εστίασης τους σε καθαρά προσωπικές καταστάσεις.

Μετά από ένα διάστημα αφάνειας ο κ. Μάμας άρχισε να εκδίδει την εφημερίδα ΠΕΣΤΑ. Ήταν τότε που μου ζήτησε με e-mail να αναδημοσιεύει κομμάτια μου. Τηλεφωνηθήκαμε και από τότε τα κείμενα μου δημοσιεύονται στην εφημερίδα. Τον κ. Μάμα δεν τον γνώρισα προσωπικά όμως οφείλω να αναφέρω ότι σε όλη τη διάρκεια της συνεργασίας μας ήταν άψογος. Την αρνητική μου άποψη για τις εκπομπές του δεν τη θεωρώ λόγο για να αρνηθώ την δημοσίευση των κειμένων μου σε ένα έντυπο μέσο. Αρκετό από το χώρο της εφημερίδας καταλαμβάνουν κείμενα γνωστών μπλόγκερς. (Φιρφιρής, Γιώργος Στρατής, Νέο Λήδρας, Παράγκα του κυρ Μάικ, Ζοππόβορτος, CNC minus TV, Λεξιπένητας). Είμαι σίγουρος ότι ο κ.Μάμας ευχαρίστως θα... εξέδιδε και όποιον άλλο μπλόγκερ θα το επιθυμούσε

Όταν πριν περίπου ένα χρόνο ο κ. Μάμας είχε ζητήσει την άδεια να αναδημοσιεύει κομμάτια από τα μπλογκς, είχε γίνει αρκετή συζήτηση επί του θέματος ανάμεσα στους μπλογκερς. Αρκετοί ήταν αυτοί που είδαν με αρνητικό τρόπο την όλη υπόθεση. Προσωπικά έδωσα το οκ μου στο κ. Μάμα. Δεν είχα ποτέ καμιά αναστολή γι' αυτό, όχι επειδή αντιμετωπίζω το θέμα με διάθεση αυτοπροβολής αλλά επειδή δεν θα έλεγα όχι σε κανένα βήμα που πληρεί τα μίνιμουμ κριτήρια αξιοπρέπειας.

Αν στόχος σου είναι αυτά που γράφεις να φτάνουν όσο το δυνατό πιο μακρυά, τότε δεν βλέπω γιατί να μην αξιοποιείς αυτές τις ευκαιρίες. Επίσης θεωρώ ότι η έκδοσή των μπλόγκερς μπορεί να κάνει ακόμα πιο γνωστή τη ίδια την ύπαρξη τους. Στη νηπιακή ηλικία της η κυπριακή μπλογκόσφαιρα δεν νομίζω να είναι σωστό να θέτει αυστηρότατα κριτήρια για το που θα προβάλλεται. Βεβαίως ο κάθε μπλόγκερ έχει δικαίωμα να δει το ζήτημα με το δικό του φακό. Είναι μπλόγκερς που τους αρκεί να γράφουν για όσους τύχει να τους δουν. Είναι και κάποιοι που μου δίνουν την εντύπωση ότι γράφουν μόνο γι' αυτούς. Δικαίωμα τους σεβαστό. Προσωπικά θα ήθελα να με διαβάζουν... όλοι :)

ΣΧΕΤΙΚΟ: Η παρουσία του φίλου "ραδιοφωνιτζή" Γιώργου Πήττα στη Κυπριακή μπλογκόσφαιρα από μόνη της αλλά κυρίως λόγω της συχνής αναφοράς του στο μπλόγκιγκ μέσα από τις εκπομπές του, είμαι σίγουρος ότι έχει αυξήσει τους αναγνώστες των Κυπριακών μπλογκ. Είναι και αυτή μια μορφή... έκδοσης, έτσι Γιώργο; Σε ευχαριστώ πάντως πολύ για τη συστηματική έκδοση μου! (Παρένθεση:Αποκλειστικές πληροφορίες μου, λένε ότι αυτό το Σάββατο δεν θα εκδοθώ για χάρη κάποιου άσημου γυαλάκια, ρε πως τον λένε.... ααα ναι, John Lennon. Μη τη χάσετε!)

Η εφημερίδα βγαίνει κάθε δεύτερη Παρασκευή. Ρίξτε της ένα βλέφαρο.

14 σχόλια:

Greekstories είπε...

Η γνωμη μου η ταπεινη λεει καλα κανεις και εκδιδεσαι. Γιατι οχι; Στο κατω κατω εχεις το αναφαιρετο δικαιωμα της γνωμης σου και της αντιπροσωπευσης της. Κι' εγω θα ηθελα να εκδοθω καποτε...χεχεχε
Προσωπικα δεν θεωρω τον Μαμα δημοσιογραφο αλλα αυτο ειναι ισως λογω των εκπομπων του παρελθοντος και της μεγαλης μου απουσιας απο τα κεκτημενα της Κυπρου. Ουτε βεβαια μου δινει την εντυπωση ενος δημοσιαγραφου διανοουμενου. Αλλα ποιος ειναι κιολας διανοουμενος. Το βασικο ειναι καποιος να μην διαστρεβλωνει αληθειες και να εχει αρχιδια. Αμα τα εχει αυτα καλως. Να συνεχισεις να εκδιδεσαι...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ greekstories,

Είμαι ο Δημήτρης Μάμας και σε χαιρετώ από τη Λευκωσία.

Διάβασα το σχόλιο σου
και θέλω να ξέρεις ότι, παρόλο που πολύ με πίκρανες λέγοντας ότι δεν με αναγνωρίζεις σαν δημοσιογράφο, την ίδια στιγμή εκτίμησα την ειλικρίνεια σου.
Σαν άνθρωπος που πάντοτε (πολλές φορές αυτοκαταστροφικά…) εξέφραζα και εκφράζω
πηγαία και τσεκουράτα την οποιαδήποτε άποψη μου για πρόσωπα και πράγματα, σέβομαι ασφαλώς και τη δική σου. Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να υπερασπιστώ τη δουλειά και την ιστορία 45 ως αυτή τη στιγμή χρόνων στη δημοσιογραφία.
Δεν ξέρω γιατί και ποιες εκπομπές σε οδήγησαν σε αυτή την τόσο απαξιωτική για μένα γνώμη. Υπήρξαν ασφαλώς κάποιες ατυχείς στιγμές, γεγονός πιστεύω φυσιολογικό, αν αναλογιστεί κανείς με πόσα πολλά θέματα ασχολήθηκα σε όλα αυτά τα χρόνια. Κάποιοι άλλοι πάντως, και είναι πιστεύω χιλιάδες, εκτιμούν αντίθετα ότι οι περισσότερες εκπομπές, πέρα από το ότι στήριξαν αμέτρητους ανθρώπους που βρίσκονταν σε βαθύτατη απελπισία λόγω οικονομικών ή άλλων αδιεξόδων, βοήθησαν την κοινωνία να πάει ένα βηματάκι έστω μπροστά. Θυμήσου για παράδειγμα τις περιπτώσεις που στεκόμασταν, σαν Μάμας και σαν εκπομπή, κόντρα στην αυθαιρεσία της Αστυνομίας και οι κατά καιρούς Αρχηγοί της μάς εκτόξευαν αμέσως τη γελοία και βλακώδη κατηγορία ότι κάναμε ό,τι κάναμε «επειδή είμασταν…εναντίον της Αστυνομίας»!!! Με την ανυποχώρητη στάση μας όμως, καταφέραμε πιστεύω να αλλάξουν σιγά-σιγά νοοτροπίες, και αυτά που τότε γίνονταν στην Αστυνομία και θεωρούνταν από τους μπάτσους φυσιολογικά, σήμερα ΔΕΝ γίνονται ανεκτά και δεν θα δείς πλέον Αστυνόμους και Αρχηγούς να σπεύδουν με την ίδια τοτινή ευκολία να κουκουλώσουν τα οποιαδήποτε σκατά θα κάμει κάποιος νταής με νοοτροπία «τσαούσιη». Και αυτό επειδή πές-πές, κατάλαβαν ( υποχρεώθηκαν να «καταλάβουν») ότι δεν τους παίρνει πιά να συνεχίσουν με την ίδια νοοτροπία, ότι οι καιροί άλλαξαν και ότι ο κόσμος πλέον θα καγχάσει αν τους ακούσει να χαρακτηρίζουν σαν…εχθρό της Αστυνομίας όποιον τους κάμει κριτική.

Λές επίσης ότι δεν σου δίδω την εικόνα διανοούμενου. Δεν ξέρω δυστυχώς πώς εσύ αντιλαμβάνεσαι ότι κάποιος είναι ή δεν είναι διανοούμενος. Εν πάση όμως περιπτώσει, ουδέποτε φιλοδόξησα να με βλέπουν ή να με χαρακτηρίζουν σαν διανοούμενο και έτσι δεν με στενοχωρεί καθόλου η παρατήρηση αυτή. Πάντως, αν κάτι σημαίνει αυτό, σε πληροφορώ ότι τα βιβλία που έχω ως τώρα διαβάσει, είναι εκατοντάδες –και δεν είναι βίπερ και φτηνά ρομάντζα. Όσοι με γνωρίζουν, θα σού πούν πόσο «άρρωστος» είμαι με το διάβασμα! Το ότι δεν εκπέμπω την αύρα του διανοούμενου, δεν με χαλά καθόλου, αν αναλογιστείς ποιοί είναι τελικά πολλοί από αυτούς που αποκαλούνται και θεωρούνται στις μέρες μας «διανοούμενοι»: Κάποια ανθρωπάρια που αναλώνουν τη ζωή τους γλύφοντας ως ασπάλακες κόμματα, εξουσίες και κατουρημένες ποδιές για να διατηρήσουν τη θεσούλα τους, και στις κρίσιμες στιγμές που οφείλουν να αρθρώσουν λόγο τολμηρό και να βγούν μπροστάρηδες, τους βλέπεις να σπεύδουν περιδεείς να χωθούν στη σκοτεινή και ασφαλή γωνιά τους, μήπως «εκτεθούν» και δυσαρεστήσουν κάποιον ισχυρό… Θα ήταν για μένα ύβρις βαρύτατη να με αποκαλέσεις κάτω από τέτοιες περιστάσεις διανοούμενο –και ίσως να σε χαστούκιζα και να σε καλούσα και σε μονομαχία!

«Το βασικό», λές στο τέλος, «είναι να μη διαστρεβλώνει κάποιος αλήθειες και να έχει αρχίδια».

Συμφωνώ απόλυτα. Αν ο γράφων έχει ή δεν έχει αρχίδια, θα ήταν γελοίο να το πώ εγώ. Εγκυρότερη γνώμη επ’ αυτού έχουν κάποιοι νονοί της νύχτας (και κάποια γραβατωμένα καθάρματα από το χώρο της πολιτικής, των επιχειρήσεων και των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας…) που δοκίμασαν κατά καιρούς να θέσουν όρους και να απειλήσουν.

Εκείνοι γνωρίζουν και θα μπορούσαν να αποκαλύψουν ποιάν απάντηση ελάμβαναν πάντοτε από τον «μη δημοσιογράφο», και «μη διανοούμενο» Δημήτρη Μάμα. Ίσως και εσύ, αγαπητέ φίλε, να την υποψιάζεσαι τώρα πιά…

Υ.Γ. : Σε ζηλεύω που ζείς και εργάζεσαι στη Γερμανία. Έζησα εκεί τέσσερις μήνες το 1972 ( είχα πάει για λόγους υγείας στο Ανατολικό Βερολίνο )και ερωτεύτηκα τους χώρους, την Ιστορία και –προπαντός- τους ανθρώπους της! Ήμουν δίπλα από το Τείχος, στις γειτονιές της Αλεξάντερ Πλάτς, της Φρίντριχστρασσε κ.λ.π.
Θα χαρώ αν γράψεις τις εντυπώσεις σου για τον τόπο και τους ανθρώπους.

Με εκτίμηση,

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΑΣ.

Greekstories είπε...

Αααααοοοοουυυυυυτττττσσσσσσσσσσ!!!!!
Παλι πρωι πρωι διαβαζω το σχολιο και πρεπει να βαλω τα δυνατα μου να μην γραψω μαλακιες.
Δημητρη, σ'ευχαριστω που πηρεσ το χρονο και την διαθεση να απαντησεις στο σχολιο μου. Η απαντηση σου ειναι απλα γαματη. Οχι γιατι προσπαθω να βγω απ' το υφος του σχολιου που εγραψα πριν αλλα για ειναι απλα γαματη, Τελεια.
Οπως εγραψα πριν ζω πολυ μακρυα και πολυ καιρο μακρυα απο τα κεκτημενα της Κυπρου. Σε παρακολουθησα σε καποιες διακοπες μου στα νεα του Αντενα και απο κει διαμορφωσα μια γνωμη, οχι αι τοσο καλη. Δεν αφορα βεβαια το προσωπο του Δημητρη Μαμα αλλα μονο την τηλεοπτικη παρουσια του. Βεβαια κι εγω να εβγαινα στον Αντενα ρεζιλι θα γινομουν. Αυτο για να καταλαβεις οτι ειναι τις περισσοερες φορες η εικονα του φορεα που εγαζεται καποιος που δημιουργει την αρνητικη εντυπωση κι' οχι ο ιδιος ο δημοσιογραφος. Εξ ου και τονισα την μακροχρονη απουσια μου απο τα κεκτημενα για εχω αντικειμενικη γνωμη.
Βεβαια οτι και να πω τωρα σκατα ταχω κανει...αλλα οπως ειπα εκφρασα μια γνωμη βασισμενη σε πολυ λιγα κι' οχι αντιπροσωπευτικα γεγονοτα.

Το γεγονος απ' οτι λεει ο Λεξης οτι εκδιδεις μια εφημεριδα καπως αντικομφορμιστικη με κανει περιεργο γιατι αυτα δεν υπαρχουν υπο κανονικες συνθηκες στην Κυπρο. Θα ηθελα πολυ να την διαβασω αν μου δωθει η ευκαιρια και συγχαρητηρια γι'αυτο σου το βημα.

Πρεπει να ομολογησω οτι σε τιμα ιδιαιτερα που βρηκες το χρονο να απαντησεις στην πολυ προχειρη γνωμη καποιου αγνωστου μπλοκερ (συνεχιζεται)

Greekstories είπε...

Με εκανες αλε ππερε πρωι πρωι και μου εδωσες ενα μαθημα που επρεπε ηδη να ξερω εδω και χρονια δηλαδη να μην ανοιγω το ξερο και να πετασσω μαλακιες αμα δεν ξερω γιατι μιλω...
Σ'ευχαριστω ξανα για το χρονο ποπυ αφιερωσες στο σχολιο μου και πιστεψε με αν και δεν σου ειναι σημαντικο η γνωμη μου μονο απο αυτη σου την απαντηση εχει εξατμιστει.

Οσο για την Γερμανια: Μην με ζηλευεις. Οτι λαμπει δεν ειναι χρυσος. Αν και το μπλοκ μου ασχολειται μονο με θεματα γκει και παρεμφερη διαβασε αν εχεις χρονο καποια αρθρα του θα ανακαλυψεις καποια ψυχογραφηματα γερμανικων στοιχειων και στιγμων, π.χ. Οι εραστες του Checkpint Charlie, Η καθοδος του Ορφεα κλπ κλπ.
Οταν εχω χρονο θα μεταφρασω καποιες μελετες πολιτικου περιεχομενου που εκανα για το διδακτορικο μου.

Αν σε ανδιαφερει κατι απο την Κυπρο που εζησα διαβασε το αρθρο Ο αστυνομικος 2χχ6.

Θα χαρω να σε εχω αναγνωστη.

Unknown είπε...

Ομολογώ πως τον Κύριο Μάμα δεν τον γνωρίζω- με 5 χρόνια που είμαι στην Κύπρο, ακόμα δεν γνωρίζω πολλά.

Ωστόσο σαν γενική αρχή έχω να πω, πως οτιδήποτε ενδυναμώνει τη δύναμη της παρέμβασης των ελεύθερα σκεπτόμενων Πολιτών είναι θεμιτό. Και εγώ από αυτή τη σκοπιά κάνω ραδιόφωνο ή γράφω τώρα στον Πολίτη και πιο παλιά, στην Ελλάδα αλλού.

Την περιθωριολαγνεία την θεωρώ βαθύτατα αντιδραστική και ναρκισσιστική.

Αν αντιδράς σε κάτι, στα όσα συμβαίνουν γύρω σου, σημασία έχει η φωνή σου να φτάνει όσο μπορεί να γίνει πιο μακριά και όχι να μένει μεταξύ δέκα ανθρώπων που κατά κανόνα συμφωνούν εκ προοιμίου μαζί σου και όχι πάντα ορθολογικά, αλλά συχνά μόνο συναισθηματικά.

Κάθε μέσο, κάθε εργαλείο που μπορεί να λειτουργήσει σαν ιμάντας μεταφοράς ιδεών και απόψεων είναι θεμιτό, φτάνει το μέσο αυτό να μην επιχειρεί να στρεβλώσει το μήνυμα και το ύφος του δημιουργού του.

MonachusX2 είπε...

Ο κ. Μάμας είναι ικανότατος δημοσιογράφος και έκανε κατά καιρούς επιτυχίες, κυρίως στην έντυπη δημοσιογραφία (στον Κήρυκα, κυρίως). Η τηλεοπτική του καριέρα όμως, ιδιαίτερα την πρώτη περίοδο της ιδιωτικής τηλεόρασης, χαρακτηριζόταν από υπερβολή, λαϊκισμό ενίοτε και κιτρινισμό. Θυμάμαι κάτι σταντ απς μπροστά σε πτώματα και μια λαγνεία για τον ανθρώπινο πόνο που πουλούσε. Ίσως έτσι να αντιλαμβανόταν τη δημοσιογραφία - δικό του θέμα- ωστόσο παρά το ότι ως τηλεοπτικός υπήρξε καλώς ή κακώς δημόσιο πρόσωπο, δεν δεχόταν κριτική και αντιδρούσε έντονα,όπως καλή ώρα με τον greekstories.
Δεν θέλω να μπω σε διάλογο, αλλά παρακολούθησα τα σχόλια που έγιναν πιο πάνω και ένιωσα την ανάγκη να πω την άποψή μου.
Όσο δε αφορά το θέμα που έθιξε ο Λέξης για "συνεργασία" μλπογκς και εντύπων, είναι θέμα καθαρά προσωπικό.

Ανώνυμος είπε...

Θέλω να γνωρίζετε πόσο πολύ με συγκίνησε η αφοπλιστικά εκ βαθέων απάντηση του αγαπητού greekstories. Όταν ο διάλογος γίνεται σε τέτοιο επίπεδο, χωρίς κόμπλεξ,πείσματα και εγωϊσμούς μωρουδίστικους, τότε ανακαλύπτεις ότι αξίζει πράγματι τον κόπο και παίρνεις κουράγιο απο την αμφίδρομη επικοινωνία. (Και βεβαίως αγαπητέ greekstories θα σε διαβάζω! Καιπολύ θα χαρώ αν κάποτε μπορέσουμε να πιούμε ένα ποτό μαζί και να σού σφίξω το χέρι).

Αισθάνομαι τιμή που στη μικρή μας συζήτηση παρενέβη ο ΚΥΡΙΟΣ Γιώργος Πήττας.Μαζί του θα πάρω επιτέλους την απόφαση να επικοινωνήσω τηλεφωνικώς, κάτι που απο πολύ καιρό ανέβαλλα...

Ευχαριστώ για τις απόψεις της και την άλλη ταξιδιώτισσα του διαδικτύου, τη Μονάχους-Μονάχους,παρόλο που κάποια σημεία των παρατηρήσεων της με ξενίζουν... Όπως για παράδειγμα εκεί που λέει ότι αντέδρασα έντονα στις παρατηρήσεις του πρώτου σχολιογράφου, επειδή λέει, δεν ανέχομαι την κριτική. Νομίζω ότι το ύφος της απάντησης μου δεν ήταν υβριστικό ή προσβλητικό για οποιονδήποτε. Άλλωστε, ο άμεσα ενδιαφερόμενος δεν το είδε έτσι.Αν δηλαδή έχεις άποψη αντίθετη με κάποιον και την εκθέσεις ξεκάθαρα αλλά ευγενικά, αυτό σημαίνει πως δεν δέχεσαι τη διατύπωση διαφωνίας και ότι, απαντώντας, διαπράττεις αμάρτημα ; Πραγματικά απορώ...

Σάς χαιρετώ όλους,

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΑΣ.

stalamatia είπε...

Κύριε Μάμα δεν γίνετε να βάλετε την εφημερίδα σας στο ίντερνετ για να τη διαβάζουμε και εμείς που είμαστε εκτός Κύπρου?

Ανώνυμος είπε...

@ Ανώνυμο (κ. Δημήτρη Μάμα),

Η εξέλιξη που πήρε η συζήτηση μετά από την παρέμβαση και του κ. Μάμα με αναγκάζει να μεταφέρω εδώ κάποιες σκέψεις και συναισθήματα που πάντοτε είχα ή μου δημιουργούνταν παρακολουθώντας προγράμματα με τον κ. Μάμα (αν άντεχα και δεν έκλεινα την τηλεόραση ή δεν έκανα zapping – ίσως κάποιοι άλλοι να καθηλώνονταν στον καναπέ όταν τον παρακολουθούσαν, δεν ξέρω).

Έχω την εντύπωση κύριε Μάμα, (χωρίς να θέλω να της κάνω και το δικηγόρο) ότι, όταν η monachusx2 έλεγε, ότι δεν ανέχεστε (ή δεν δέχεστε) κριτική και ότι αντιδράτε έντονα (σε κριτική ή παρεμβάσεις που αμφισβητούν τις θέσεις σας), αναφερόταν πιο πολύ στην εποχή που εσείς ως τηλεοπτικός ανερχόμενος αστέρας (όπως και κάποιοι άλλοι της τότε εποχής) παρουσιάζατε κάποια προγράμματα όπου κυριαρχούσαν τα προσωπικά προβλήματα και ο ανθρώπινος πόνος.

Δεν μου αρέσει να κρίνω (δημόσια) τους άλλους, όμως γι’ αυτούς που είτε καλώς είτε κακώς μπαίνουν στο σπίτι μου μέσω της τηλεόρασης (και παρουσιάζονται ως ειδήμονες επί παντός επιστητού ή προσπαθούν να καλλιεργήσουν παιδεία και κουλτούρα με τρόπο που δεν το δέχεται το είναι μου) σχηματίζω άποψη και μάλιστα αυστηρότατη την οποία τολμώ και λέω και φωνάζω! Και δυστυχώς συμφωνώ με όσα καταγράφει στην παρέμβαση της η monachus για υπερβολή, λαϊκισμό, εντυπωσιασμό, εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου (είτε αυτά προέκυπταν κάτω από την πίεση για το μεροκάματο είτε όχι).

Πέραν τούτων όμως οφείλω να σας αναγνωρίσω τόλμη, ρομαντισμό και αγάπη για τη δουλειά σας μέσα από την αξιέπαινη προσπάθεια σας να εκδίδετε εφημερίδα. Όμως κι εκεί ο καθείς κρίνεται από το περιεχόμενο των θεμάτων που δημοσιεύει και παρουσιάζει. Γι’ αυτό και το μέγα ερώτημα που με απασχολεί είναι τι παιδεία και τι κουλτούρα καλλιεργείται (με αι αλλά μπορεί και με ε) μέσα από την παρουσίαση προσωπικών υποθέσεων και κουτσομπολίστικων θεμάτων!

Σας χαιρετώ κ. Μάμα και σας εύχομαι ότι καλύτερο.

Anef_oriwn
Τετάρτη 05/12/2007 – 7:00 μ.μ. (Του αγίου Σάββα σήμερα – που έχουν να πουν ότι ήταν και μισογύνης. Να ζήσουν οι Σαββίες και οι Σαββούλες! Χτες της Αγίας Βαρβάρας γιορτάζανε οι βάρβαροι;)

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή stalamatia,

Σού έστειλα μέϊλ -και την εφημερίδα.

ΔΗΜ. ΜΑΜΑΣ

stalamatia είπε...

Κύριε Μάμα σας ευχαριστώ πολύ

Greekstories είπε...

Καλα εγω κατουρησα στο πηγαδι; Θελω κι΄εγω την εφημεριδα...

stalamatia είπε...

greekstories
Ζηλιαρόγατε

Orestis Tringides είπε...

γεια σε όλο τον κόσμο. Αναζήτησα στο διαδίκτυο για την ιστοσελίδα της εφημερίδας "ΠΕΣΤΑ" καθώς και του Δημήτρη Μάμα, αλλά τίποτε δεν βρήκα, παρά μόνο blogs και τέτοια. Ξέρει κανείς/μια από σας καμιά διεύθυνση, ή / και email;

Να 'στε καλά..

Related Posts with Thumbnails

Έλα στην παρέα μας

Αλήτη ! Απόψε είν' η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή ! Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ' ένα παγκάκι, αλήτη ! Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ, πόκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.

Τεύκρος Ανθίας - Τα σφυρίγματα του αλήτη