10 Σεπτεμβρίου 2007

Σκέψεις για τη κυπριακή μπλογκόσφαιρα.


Αφορμή μου έδωσαν οι προβληματισμοί της Ψυχίας, και επειδή είχα πολλά να πω, είπα να τα βάλω σε ποστ και όχι σε σχόλιο. Θα ασχοληθώ με το τελευταίο κομμάτι του ποστ της, και ειδικότερα με το ερώτημα, κατά πόσο οι μπλόγκερς έχουν τη δυνατότητα με τα γραπτά τους να επηρεάσουν άτομα ή ακόμα και τη κοινή γνώμη.

Για να επιχειρήσουμε μια απάντηση στο ερώτημα πρέπει πρώτα να δούμε πόσοι είναι οι Κύπριοι μπλόγκερς και τι αναγνωσιμότητα έχουν τα μπλογκ τους. Υπολογίζω ότι περίπου 50 άτομα ασχολούνται με το μπλόγκιγκ στη Κύπρο η από το εξωτερικό όπου ζουν. Τώρα η million dollar question είναι πόσοι τους διαβάζουν; Αν κρίνω από το "τροχονόμο" που έχω στο δικό μου μπλογκ αλλά και σχετικές πληροφορίες από άλλο δημοφιλή μπλόγκερ, και λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλά μπλογκς είναι ανενεργά για μεγάλα διαστήματα, ας υποθέσουμε ότι επισκέπτονται τα μπλογκς καθημερινά, κατά μέσο όρο πάντα, περίπου 50 άτομα. Μη μου την πέσει μόνο η Δρακούνα που στα πάνω της μπορεί να έχει και διακόσιους. (Μιλάω πάντα για unique visitors και όχι page loads) Από αυτούς οι μισοί ή περισσότεροι είναι μπλόγκερς που κάνουν τη βόλτα τους. Ας πούμε 60%. Από το υπόλοιπο 40% ας πούμε ότι οι μισοί είναι κοινοί σε διάφορα μπλογκς αφού και αυτοί κάνουν βόλτες από λινκ σε λινκ.

Απολογισμός μέχρι τώρα πριν πάμε παρακάτω:
50Χ50Χ40%Χ50%=500 άτομα

Από αυτά τα 500 άτομα ας πούμε ότι το 20% είναι από την Ελλάδα ή κατέληξαν εκεί κατά λάθος, ίσως από κάποια αναζήτηση. Μας μένουν 400 καθημερινοί μη μπλόγκερς Κύπριοι επισκέπτες. Από αυτούς πόσοι είναι τακτικοί; Εγώ θα έλεγα οι μισοί, ενώ πολλοί έρχονται λιγότερο τακτικά, ή πολύ αραιά. Με αυτά και με τ' άλλα και για να μην το καταντήσω τριγωνομετρία θα έλεγα ότι εκτός από τους εαυτούς μας περίπου μας διαβάζουν καμία 300αριά Κύπριοι αναγνώστες. Αν κάνω λάθος και είναι διακόσιοι δεν αλλάζει και τίποτε, αν είναι 400 ή 500 τόσο το καλύτερο.

Αν θεωρήσουμε προς στιγμή ότι τα πιο πάνω είναι κοντά στη πραγματικότητα, αυτό που βγαίνει είναι ότι με άλλους τόσους θα ξεπεράσουμε σε αναγνώστες την εφημερίδα Μάχη. Αλήθεια το ΕΥΡΟΚΟ πόσα μέλη έχει; Αν φανταστεί κανείς ότι πριν δύο χρόνια η μεγάλη πλειοψηφία από εμάς δεν ήξερε τι είναι το μπλογκ, και αν λάβει υπόψη τη ταχύτητα που αυξάνονται οι μπλόγκερς και γίνεται ευρύτερα γνωστό το μπλόγκιγκ, σίγουρα έχουμε ένα φαινόμενο που μπορεί να έχει παρέμβαση στη κοινωνία.

Η μαγεία του μπλόγκιγκ έγκειται στο ότι τα γραπτά παρατίθενται όπως βγαίνουν μέσα από τη ψυχή του μπλόγκερ, χωρίς να εξυπηρετούν κανένα αφεντικό αλλά και ούτε ο ίδιος ο γράφων να εξαρτάται βιοποριστικά από αυτά. Οι μπλόγκερς στην ολότητα τους είναι άνθρωποι σκεπτόμενοι και προβληματισμένοι. Στη πλειοψηφία τους ανήσυχα και ασυμβίβαστα πνεύματα. Είναι από τη πάστα των ανθρώπων που χωρίς αυτούς η κοινωνία δεν μπορεί να προχωρήσει. Και ασχολούνται με τα όλα εκείνα τα θέματα, που η έλλειψη σοβαρού διαλόγου μέσα από τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης αλλά και από οργανωμένα σύνολα, τα αφήνει στάσιμα και κατεστημένα. Πολιτισμός, κοινωνία, πολιτική, κριτική σκέψη, φιλοσοφία και τόσες παραμελημένες πτυχές και αξίες της ζωής και της καθημερινότητας βρίσκουν στέγη και τυγχάνουν επεξεργασίας μέσα από τα μπλογκς.

Τώρα, όσο αφορά τη ποιότητα δεν μπορώ να πω ότι διεκδικούμε δάφνες συγγραμμάτων επιστημονικού επιπέδου. (Με ελάχιστες εξαιρέσεις). Όμως ποιο είναι το ζητούμενο; Να γράφουμε επιστημονικά δοκίμια ή να προβάλλουμε ιδέες και προβληματισμούς στη γλώσσα και στο επίπεδο του μέσου συμπολίτη μας έτσι ώστε να γινόμαστε κατανοητοί; Εγώ λέω το δεύτερο. Σίγουρα μπορούμε να ανεβάσουμε το επίπεδο αλλά αυτό έγκειται στον καθένα ξεχωριστά. Εδώ αξίζει μια παρένθεση για ένα ΜΠΡΑΒΟ στους μπλόγκερς που συστηματικά γράφουν στη Κυπριακή διάλεκτο. Ιδιαίτερα στον Ασέρα που έχει ανεβάσει την ενασχόληση του με το παραμύθιασμα μας σε εξαιρετικά ψηλό επίπεδο.

Θα τολμήσω να πω και κάτι που ίσως ακουστεί περίεργο. Με το λίγο που μου κάνει κούκου, και μετά από ένα χρόνο σχεδόν που παρακολουθώ τους κύπριους μπλόγκερς θάλεγα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μπλόγκερς είναι άνθρωποι που εναντιώνονται σφόδρα στο πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο. Κανένας (αυτό το λέω με ελάχιστη επιφύλαξη) από τους γνωστούς μπλόγκερς δεν υποστηρίζει τον άξονα Τάσσου - εκκλησίας, τον κύριο κορμό και εκφραστή του κατεστημένου και της κάστας που κυβερνά κατ' ουσία τον τόπο από το 1960. Εμένα αυτό μου λέει πολλά. Ενώ ο συμβατικός τύπος στο μεγαλύτερο του μέρος είναι συνειδητά υπηρέτης του κατεστημένου, οι μπλόγκερς το πολεμούν με συνέπεια και στη πλειοψηφία τους συνειδητά, δουλεύουν για την αλλαγή προς το καλύτερο. Όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας βεβαίως και αυτό είναι απόλυτα θεμιτό.

Βλέπω ότι με τη πάροδο του χρόνου και την ωρίμανση του μπλόγκιγκ η παρέμβαση του στα κοινωνικά, πολιτικά αλλά και τα πολιτιστικά δρώμενα θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Έχει σημασία να πιστέψει ο καθένας από εμάς ότι κάνοντας το κέφι του μπορεί να επιτελέσει ταυτόχρονα και κοινωνικό έργο!

Μη το πάρετε πάνω σας τώρα και να αρχίσετε να ονειρεύεστε επανάσταση κάποιοι από σας. Συνεχίστε τη καλή δουλειά, συνεχίστε τη κατάθεση ψυχής που κάνετε στο μαγαζάκι σας και η δουλειά σας θα φέρει αποτελέσματα. Μπορεί τώρα να είναι ίσα με ένα λιθαράκι, αύριο θα γίνει μια πέτρα ίσως και κοτρόνα. Σημαδεύετε ίσα στο κεφάλι του κατεστημένου και κάτι θα πετύχουμε. Τα θαύματα δεν έρχονται μόνα τους.

Καλά γραψίμια!

9 σχόλια:

Marlen είπε...

Το blogging είναι ένα μέσο προσιτό απ'τον κόσμο για τον κόσμο. Και είναι ένα μέσο ανοικτό προς όλα τα μονοπάτια σκέψης, που πιθανότατα δίνει περισσότερη βαρύτητα στην ίδια την σκέψη αφού οι ιδέες που εκφράζονται (μπορούν να) είναι απαλλαγμένες από την ταυτότητα (και therefore τις προκαταλήψεις έναντι) του εκάστοτε συγγραφέα. Φυσικά ένα μεγάλο μέρος της ταυτότητας καθορίζεται απ'τις ίδιες τις ιδέες αλλά στην πρωταρχική τους μορφή, ο αναγνώστης καλείται (ή αναγκάζεται) να τις κρίνει "αυτούσιες", απαλλαγμένες από περιτυλίγματα. Πράγμα θετικό (κατά την άποψη μου) σε μια κοινωνία όπου θριαμβεύει η δυαδιστική αντιμετώπιση "εμείς και οι άλλοι". Γι'αυτούς που το μυαλό τους δεν σκέφτεται μόνο σε binary, η εύρεση διεξόδου πέρα από τα τετριμμένα μονοπάτια της δημοσιογραφικής πραγματικότητας και την πλουραλιστική στειρότητα της κοινωνικής έκφρασης, είναι μια ανάσα, αντάξια αθλητή που καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ άπνοιας.
Η... "αντικαθεστωτική" ομοιογένεια που υποθέτεις πιθανότατα να εκφράζει αυτήν ακριβώς την ανάγκη ύπαρξης εναλλακτικού καναλιού έκφρασης, πέραν του ισοπεδωτικού και αποπροσανατολιστικού "εμείς και εσείς".
Και για να απαντήσω και στην Ψυχία, η ευθύνη που βαραίνει τον συγγραφέα ενός μπλοκ έχει υπόσταση μόνο μέσα στα πλαίσια της προσωπικής του "κοινωνικής συνείδησης". Κατά τα άλλα, το ερώτημα αυτό είναι χαρακτηριστικό αποτύπωμα της ίδιας της κοινωνικής αντίληψης που τροφοδοτείται τόσα χρόνια σ'αυτό τον τόπο, δηλαδή της έλλειψης κριτικής σκέψης, του spoonfeeding γνώσεων, της νοοτροπίας "έλα να σε πιάσω που το σhερούιν να σου δείξω τι πρέπει να διαβάσεις". Η ευθύνη δεν βαραίνει τους συγγραφείς blog, δεν βαραίνει τα μονοκατευθυνόμενα κανάλια δημόσιας έκφρασης, δεν βαραίνει όλα αυτά τα 'βλαβερά και μιασμένα' που δύναται να συναντήσει ο αναγνώστης στην ενημερωτική του περιπλάνηση, η ευθύνη βαραίνει τον ίδιο τον αναγνώστη εαν δεν βρίσκεται σε θέση να αξιολογήσει και να κρίνει αυτά που διαβάζει, εάν δεν μπορεί να αναπτύξει αντίλογο, εαν δεν μπορεί να διεκδικήσει μεγαλύτερη ποικιλία τοποθετήσεων και ερεθισμάτων εαν δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην πολυχρωμία της έκφρασης.
Ο αναγνώστης δεν είναι ένας παθητικός δέκτης πληροφορίας που θα πρεπε να προστατεύσουμε λογοκρίνοντας την έκφραση μας.
Αν είναι, κάτι πάει σοβαρά λάθος.

Ανώνυμος είπε...

Οι bloggers είναι μια μορφή κοινωνικής επανάστασης. Τα εναλλακτικά media λόγω της ελευθερίας του λόγου που διέπει τους συντελεστές τους παραθέτουν την αλήθεια. Στην Κύπρο εννα αργήσει λίγο τούτη η «επανάσταση» όπως άλλωστε με ούλλες τες καλές ξενόφερτες ιδέες.

Η ελευθερία του λόγου εν κάτι που πολλά απλά μπορείς να δεις μεταξύ μου εμένα τζιια εσένα. Εσύ υποστηρίζεις ΑΚΕΛ, εγώ υποστηρίζω ΕΔΕΚ, μπορείς τζιαι εσύ τζιαι εγώ να διαφωνήσουμε, να σφαχτούμε, τζιαι να μεν μας κόφτει αν θα εκτεθεί το κανάλλι μας. Στο τέλος της μέρας απλά θωρεί ο κόσμος θκιο διαφορετικές απόψεις τζιαι κρίνει που μόνος του:)

Καλά γραψίματα

Ανώνυμος είπε...

Καταρχάς να συμφωνήσω πως εκείνο που έχει σημασία είναι ο τρόπος που θα ειπωθούν κάποια πράγματα για να είναι κατανοητά από όλους μας και όχι να ειπωθούν για να βγάλουν προς τα έξω την αρετή και το χάρισμα του γραψίματος. Δεν ξέρω αν μπορώ να βάλω σε μια μόνο διάσταση ή κατηγορία όλους τους μπλόγκερς. Δεν είμαι και παλιός στο θέμα και δεν νιώθω πως δημιούργησα μπλογκ για να προσφέρω κοινωνικά. Προσωπικά πιστεύω όμως πως είναι η ανάγκη που έχουμε όλοι μας να "πάρουμε τον λόγο" και να πούμε όλα εκείνα που δεν λέγονται και συνήθως μας πνίγουν. Ζούμε εξάλλου σε μια κοινωνία γεμάτη με γερά συμπλέγματα που απλά εξαφανίζονται κάτω από την κουλ εικόνα που εκπέμπουμε μέσα από το αρκιβό μας αυτοκίνητο και τα πανάκριβα μας ρούχα, χωρίς να θέλω να είμαι απόλυτος. Δεν υπάρχει πουθενά δημόσια συζήτηση στην Κύπρο και ευθύνες φέρουν και τα ΜΜΕ, ειδικά οι τηλεοπτικοί σταθμοί που μας αραδιάζουν τις βραζιλιάνικες σαπουνόπερες τους σε ώρες που κάλλιστα θα μπορούσε να υπάρχει μια δημόσια συζήτηση για διάφορα κοινωνικά θέματα, μακριά από πολιτικες τοποθετήσεις για το ποιός φταίει και γιατί και να μπορεί και ο απλός πολίτης να λάβει μέρος, να πάρει τον λόγο που τόσο του στερούν σε αυτό το τόπο. Χωρίς πάλι να θέλω να είμαι απόλυτος, πιστεύω πως το μπλόγκινγκ δίνει την ευκαιρία σε πολλούς από εμάς να εκφραστούμε και -ειδικά- να ακουστούμε. Αν αποτελέσουμε και κοινωνικό έργο με τον Α ή Β τρόπο, καλώς!
Καλή συνέχεια σε όλους :)

Ανώνυμος είπε...

Ζήτω τα μπλογκς!


"Ζήτω!"

Sceptic Anonymous είπε...

Που την άλλη μπορείς να πεις ότι το μπλογκινγκ οδηγεί στο κατακερματισμό ιδεών, με άλλα λόγια ο καθένας το βιολί του. Άρα τι κοινωνικό έργο επιτελούμε;

Απλώς δημοσιεύουμε σκόρπιες σκέψεις αλλά ξεχνούμε ότι είμαστε σταγόνα στο ωκεανό. Απλώς είναι μία εναλλακτική έκφραση του ατομικού μας κόσμου.

Όσοι νομίζουν ότι υπάρχει πιθανότητα να αλλάξει η Κύπρος με πέντε μπλογκ θαυμάζω την αισιοδοξία σας. Φυσικά παρά το απόλυτο σκοτάδι, καλό και το κεράκι αλλά μέχρι εκεί. Οι τομές πρέπει να γίνουν αλλού.

Lexi_penitas είπε...

Σκεπτικιστή, προτιμώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο παρά μισοάδειο. Αν πετάξουμε και την ικανότητα να ελπίζουμε, στα σκουπίδια τι θα μας μείνει; Η προσπάθεια που κάνει το ποστ είναι να ενθαρρύνει τόσο τους μπλόγκερς όσο και τους αναγνώστες να γίνουν δραστήριοι μελετητές και να παρεμβαίνουν στα κοινωνικά δρώμενα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μέσα από το μπλόγκιγκ που είναι προσιτό, ευχάριστο και δημιουργικό. Δεν αναμένω κοινωνικές ανατροπές που να ξεκινούν από το μπλόγκιγκ. Για να συνεχίσω όμως από εκεί που έμεινες: Πολλά κεράκια κάνουν φως. Νάσαι καλά!

Unknown είπε...

ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μπλόγκερς είναι άνθρωποι που εναντιώνονται σφόδρα στο πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο

Είπες όλο το ζουμί σε αυτές τις λίγες αράδες. Και αν στην Ελλάδα πήρε χρόνο το μπλογκιν να ξεπεράσει σε κάποιο βαθμό το πρώτο στάδιο που έμενε σε εξομολογήσεις προσωπικές και υποκαθιστούσε τον ψυχαναλυτή, εδώ για λόγους πυκνότητας (μικρός τόπος) για λόγους κοινωνικούς- ο μπλόγκερ στην Κύπρο είναι ήδη μία "πρωτοπορία" αξιωματικά γιατί εκφράζει το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας, για αυτούς και άλλους πολλούς λόγους, εδώ το φαινόμενο είναι πιο ώριμο. Ή ωρίμασε πιο γρήγορα. Να μη γράψω σεντόνι ανάλυσης...

Η μαγιά υπάρχει. Και έχω την αίσθηση πως αν υπάρξει μια κάποια κινητοποίηση κάπως πιο "συντονισμένη" θα υπάρχει και κάποιος αντίλαλος. Και το πρώτο που πρέπει να γίνει, να επιδιωχθεί, ειναι τα Κυπριακά μπλογκς να διαπεράσουν το φράγμα του διαδυκτίου και να φτάσουν ως "θέμα" σε εφημερίδες και ραδιόφωνα. Για τηλεοράσεις δεν συζητάω μάλλον , είναι Η απελπισία το επίπεδό τους. Επίσης, νομίζω πως ένα άλλο στοιχείο είναι η υποστήριξη των μπλογκερς μεταξύ τους, δηλαδή η συμμετοχή στα άρθρα με σχολιασμούς. Όχι ντε και καλά με κατάφαση και αλληλοθαυμασμούς -άλλο Ελλαδίτικο παρακμιακό σύμπτωμα- αλλά απλά με συμμετοχή.

Τι θα λέγατε για ένα δίωρο στον Άστρα με κουβέντα και μουσική για το τι ειναι μπλόγκιν κλπ; Ο κόσμος, σε ένα μεγάλο ποσοστό ΔΕΝ ξέρει καν.

Ανώνυμος είπε...

καποιος ειπε (αν δεν κανω λαθος ο κυριος Πιττας)οτι "ο μπλόγκερ στην Κύπρο είναι ήδη μία "πρωτοπορία" αξιωματικά γιατί εκφράζει το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας".

μονο που εχω την εντυπωση (την εκθετω με ολη την καλη διαθεση, χαρην διαλογου και προβληματισμου )οτι ετουτη η "πρωτοπορια" μοιαζει να είναι "εκτος" κοινωνιας(αυτο ερμηνευεται αναλογα με το τι περιεχομενο θα προσκολλησετε στην εννοια κοινωνια).

ενδιαφερον θα ηταν να μελετησουμε και να σκεφτουμε, ιστορικα ποια σχεση διαμορφωνουν οι εκαστοτε διαφορες "πρωτοποριες"
με την "κοινωνια".

εχω επισης την εντυπωση οτι για να πει κάποιος για τους μπλοκερς οτι αποτελουν το πιο ριζοσπαστικο κομματι της "κοινωνιας", θα πρεπει να δειξει στην βάση ποιων χαρακτηριστκών αυτη η ομαδα ανθρώπων, συγκροτείται ως αυτο το ριζοσπαστικο κομματι.
(δηλαδη ποια ειναι αυτα τα ενοποιητικα ριζοσπαστικα χαρακτηριστικα. κατα την αποψη μου τα ενοποιητικα χαρακτηριστικα των κυπριων μπλοκκερς δεν ειναι της ταξης του ριζοσπαστικου)

επειδη εχω παλι την εντυπωση ότι εχετε προσδωσει(απευθυνομαι στον συμπαθη κυριο Πιττα) μια ευθεια σχεση μεταξυ πρωτοποριας και ριζοσπαστισμου, τον ιταλικο φουτουρισμο οπως αυτος εκφραστηκε με τον Μαρινετι(που ήταν ασφαλώς πρωτοπορια) θα ως εκφραση ενος ριζοσπαστικου κοινωνικου κομματιου για την τοτε ιστορικη συγκυρια.

Ανώνυμος είπε...

διορθωση θα τον βλεπατε ως εκφραση ενος ριζοσπαστικου κοινωνικου κομματιου στην τοτε ιστορικη συγκυρια.

Related Posts with Thumbnails

Έλα στην παρέα μας

Αλήτη ! Απόψε είν' η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή ! Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ' ένα παγκάκι, αλήτη ! Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ, πόκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.

Τεύκρος Ανθίας - Τα σφυρίγματα του αλήτη