Δεν λες κουβέντα.
Δε λες κουβέντα,
κρατάς κρυμμένα μυστικά
και ντοκουμέντα
κι ακούω μόνο
συνθήματα μεταλλικά
των μικροφώνων
Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή
Περνούν οι νύχτες,
τα δευτερόλεπτα βαριά
στους λεπτοδείκτες
ζητώντας κάτι
που να μη γίνεται ουρλιαχτό
κι οφθαλμαπάτη
Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή
Στων χιλιομέτρων
την ερημιά και στη σιωπή των χρονομέτρων
ακούγονται τώρα
σειρήνες μεταγωγικά κι ασθενοφόρα
Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή
Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Ερμηνεία: Σωτηρία Μπέλλου και Δήμος Μούτσης
Οποιοιδήποτε συνειρμοί ευπρόσδεκτοι....
2 σχόλια:
Τελικά παίζει πολλή μουσική σε τούτο το μπλογκ! :-)
Η μουσική που μας αρέσκει νομίζω εν παραπάνω που το βιογραφικό μας.
Αντί βιογραφικού έπρεπε να γράφουν τις μουσικές τους επιλογές οι ανθρώποι. Θα ήταν πιο safe να ξέρεις με ποιούς έσιεις να κάμεις τζαι με τες πιο γενικές τους γνώσεις τζαι ικανότητες.
Από το συγκεκριμένο δηλώνω άρρωστη με τον Τριπολίτη μετά με τον Μούτση τζαι μετά με τη θεά του ελληνικού τραγουδιού.
oppa μουσικούδες dj λεξης!
:)
Δημοσίευση σχολίου