Ο πόλεμος του κυπριακού μέσα από τα μπλογκς

Το άρθρο αυτό γράφτηκε για την νέα εβδομαδιαία εφημερίδα "Γνώμη" και δημοσιεύεται στην έκδοση της Παρασκευής 8 του Γενάρη 2010

Τα μπλογκς έγιναν τους τελευταίους μήνες πεδίο μάχης ανάμεσα στους μπλόγκερς των δύο σχολών σκέψης για τη λύση του κυπριακού. Ήταν αναπόφευκτο οι καθημερινές αψιμαχίες που παρακολουθούμε μέσα από όλα τα άλλα μέσα μεταφοράς και διακίνησης ιδεών και ειδήσεων, να μεταφέρονταν και στο διαδίκτυο. Εδώ θα αναφερθούμε στην αντιπαράθεση που αναπτύσσεται μέσα από τα ιστολόγια (μπλογκς), αφού δώσουμε περιληπτικά κάποια στοιχεία που θα βοηθήσουν τον αναγνώστη να αντιληφθεί καλύτερα τα τεκταινόμενα στο χώρο.

Τα πρώτα κυπριακά μπλογκς έκαναν την εμφάνιση τους το 2004 και έκτοτε αυξάνονται με γρήγορους ρυθμούς. Σήμερα υπάρχουν γύρω στα 500 ενεργά μπλογκς, από τα οποία ένα σημαντικό μέρος, που αγγίζει το ένα τρίτο, ασχολείται εξ’ ολοκλήρου ή μερικώς με την πολιτική.

Η πρώτη μεγάλη πολιτική μάχη μέσα από τα μπλογκς δόθηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για τις προεδρικές εκλογές. Μέχρι τότε αλλά και μέχρι τον θάνατο του Τάσσου Παπαδόπουλου η παρουσία των οπαδών του απορριπτικού μετώπου μέσα από τα μπλογκς ήταν πενιχρή. Έτσι εκείνη η μάχη κερδήθηκε κατά κράτος από τους οπαδούς της λύσης και της συμφιλίωσης τόσο μέσα από προσωπικά μπλογκς, όσο και μέσα από το συμμετοχικό μπλογκ «Προεδρικές 2008» (http://proedrikes.blogspot.com/). Μέσα από ένα μπαράζ κειμένων, 240 κείμενα σε 7 μήνες, μόνο στο μπλογκ «Προεδρικές 2008» και άλλα δυο φορές τόσα, μέσα από τα προσωπικά μπλογκς, οι οπαδοί του Χριστόφια και του Κασουλίδη έδωσαν άτυπα από κοινού τη μάχη για να μην επανεκλεγεί ο Τάσσος στη προεδρία. Οι λίγοι οπαδοί του Τάσσου που δραστηριοποιούνταν στο χώρο, το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να παρεμβαίνουν με σχόλια απαξιωτικά, αλαζονικά και βεβαίως υβριστικά, αφού για αυτούς όποιος υποστηρίζει λύση στη βάση της ΔΔΟ κινείται στη κλίμακα από ενδοτικός μέχρι προδότης.

Μετά το σοκ από την ήττα, και μέχρι τον θάνατο του Τάσσου, η δραστηριότητα των απορριπτικών μέσα στη μπλογκόσφαιρα περιορίστηκε σε κάποιους ανώνυμους υβριστές σχολιογράφους. Τους πρώτους μήνες του 2009 άρχισαν να φαίνονται προσπάθειες οργανωμένης παρέμβασης των δυνάμεων που εναντιώνονται στη διαδικασία της λύσης. Οργανωμένοι και καθοδηγούμενοι, συνασπισμένοι γύρω κυρίως από τη λεγόμενη «Επιτροπή αποκαταστάσεως της δημοκρατίας στη Κύπρο» και το μπλογκ τους που αποκαλούν «Παρατηρητήριο για τη διακυβέρνηση Χριστόφια», έκαναν «εντυπωσιακή» είσοδο στο χώρο της μπλογκόσφαιρας. Δημιουργώντας μπόλικη φασαρία με συνεχή ροή κειμένων κατά κόρον υβριστικών, αισχρών και εμετικών που όζουν ανηθικότητα και φασίζουσα νοοτροπία, προσπαθούν μέσα από μεθόδους που παραπέμπουν στη προπραξικοπηματική περίοδο να επιβληθούν στο χώρο.

Η σχέση των «αποκαταστατών επιτρόπων» με την απορριπτική πτέρυγα του ΔΗΚΟ, το κυπριακό Ποντίκι και όλο το συρφετό των απορριπτικών τόσο στη Κύπρο όσο και στην Ελλάδα είναι φανερή. Τα κείμενα που ανταλλάσσουν με το Ποντίκι, τα έγγραφα και οι πληροφορίες «από μέσα» που δημοσιεύουν και αφορούν το ΔΗΚΟ, αλλά και ψίθυροι που κυκλοφορούν, συσχετίζουν άμεσα τη δύναμη κρούσης των απορριπτικών στα μπλογκς με τον πυρήνα των σφοδρών πολέμιων της διαδικασίας λύσης που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Δύσκολα θα μπορούσαν κείμενα που στρέφονται κατευθείαν εναντίον πολιτικών προσώπων αλλά και άλλων μπλόγκερς, να είναι αισχρότερα, ανηθικότερα, και πιο βρώμικα από αυτά που ανεβάζουν οι αποκαταστάτες επίτροποι στα μπλογκ τους. Με απευθείας χυδαίες προσωπικές επιθέσεις εναντίον του Δημήτρη Χριστόφια, του Μάριου Καρογιάν, του Άντρου Κυπριανού, του Νίκου Αναστασιάδη του Τουμάζου Τσιελεπή, του Νίκου Τριμικλινιώτη αλλά και των δημοσιογράφων Μακάριου Δρουσιώτη, Μιχάλη Μιχαήλ, Κώστα Κωνσταντίνου και πολλών άλλων, κάνουν τα κείμενα απορριπτικών αρθρογράφων του ημερήσιου τύπου να φαντάζουν εκθέσεις παιδιών του δημοτικού.

Κύριο στοιχείο που χαρακτηρίζει τα κείμενα τους είναι οι βρισιές, οι εθνικιστικές και σοβινιστικές κορώνες, η έλλειψη επιχειρημάτων και το ύφος των ανθρώπων που κατέχουν την απόλυτη αλήθεια.

Η τεράστια πλειοψηφία των μπλόγκερς και των αναγνωστών τους, επιλέγει να τους αγνοεί. Όσους εξάλλου προσπάθησαν να ανοίξουν διάλογο μαζί τους, τους έχουν αποκλείσει από το να αφήνουν σχόλια στα μπλογκς τους. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν καμιά σχέση με μπλόγκερς. Βρίσκονται στη μπλογκόσφαιρα σε διατεταγμένη αποστολή, καταστρατηγώντας κάθε άγραφο κανόνα που καθορίζει τις ανεκτές συμπεριφορές στο μπλόγκιγκ. Τσαλαπατώντας κάθε έννοια ηθικής και ευπρέπειας κάνουν την ανηθικότητα, την αχρειότητα, την ευτέλεια, τον διασυρμό και τη σπίλωση πολιτών και τη δολοφονία χαρακτήρων τη βασική τους ενασχόληση.

Όσο η προοπτική μιας λύσης θα πλησιάζει, τόσο πιο πολύ θα αφηνιάζουν. Και όσο οι πάτρωνες τους θα αφήνουν και τα τελευταία προσχήματα κατά μέρος τόσο και αυτοί θα φτάνουν σε νέα ύψη αθλιότητας.

Με ένα οπλοστάσιο γεμάτο επιχειρήματα οι μπλόγκερς που υποστηρίζουν την προσπάθεια που καταβάλλεται από τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων για λύση του προβλήματος της κοινής μας πατρίδας, αντιμετωπίζουν ψύχραιμα και αποφασιστικά τις προκλήσεις των έξαλλων «αποκαταστατών». Δηλώνουν μάλιστα έτοιμοι να δώσουν τη μάχη μέχρι τη λύση του Κυπριακού. Με τη σιγουριά ότι η πλειοψηφία των μπλόγκερς και των αναγνωστών τους, θα εκτιμήσει τη νηφάλια, ψύχραιμη και πειστική επιχειρηματολογία τους, και θα απομονώσει τους διαδικτυακούς τραμπούκους.

Πριν κλείσω θα ήθελα να αναφέρω σαν σημαντικό στοιχείο του χώρου, την σχεδόν παντελή απουσία των κομμάτων και των πολιτικών. Κάποιοι πολιτικοί διατηρούν μπλογκ αλλά δεν το λειτουργούν σωστά. Απλά αντιγράφουν σε αυτό κάποιες ομιλίες που έκαναν αλλού, πράγμα που δείχνει ότι το έφτιαξαν κυρίως για το θεαθήναι. Και ίσως η απουσία των πολιτικών να είναι ένας από τους λόγους που κάνει τη μπλογκόσφαιρα πιο ελκυστική.