Τι να γράψω;

Να γράψω για τον αχρείαστο πανικό που προκαλούν στους αχάπαρους πολίτες τα ΜΜΕ βομβαρδίζοντας τους με ότι πιο μαύρο έχουν στο οπλοστάσιο τους σχετικά με τη γρίπη; Να γράψω για τη διεθνή «συνωμοσία», που ανήγαγε την πιο εύκολη στην αντιμετώπιση της πανδημία σε τρομοκρατικό θρίλερ; Για όλους αυτούς που κλείνουν τα αυτιά στις εκκλήσεις ψυχραιμίας των γιατρών, προωθώντας τα συμφέροντα κάποιων πανίσχυρων φαρμακοβιομηχανιών;

Να γράψω για τις προσπάθειες αναβίωσης της προπραξικοπηματικής περιόδου από κοπελλούθκια που εκπορεύονται από ρασοφόρους, κουστουμοφόρους και άλλους ελληνόψυχους με μυστικές και ύποπτες ατζέντες; Ή για τη τσαπατσουλιά και τον ερασιτεχνισμό των κρατούντων στην αντιμετώπιση των φαινομένων;

Να γράψω για την ποθκιαντραποσύνη του Σαμψών που προσπαθεί να μας πείσει ότι το «Καλός Τούρκος, νεκρός Τούρκος» αποτελεί πατριωτικό σύνθημα; Ή για τη συνένοχη σιωπή του κόμματος του;

Μου φαίνονται όλα τόσο αυτονόητα που νιώθω ότι είναι κρίμα το μελάνι.

Γι΄αυτό δεν θα γράψω ούτε για την ύστατη ενέργεια του ΔΗΚΟ να μην δεχθεί διορισμό δικών του στους ημικρατικούς, προκειμένου να σώσει την αξιοπρέπεια των όπου γης δεκαοκταμάσελλων φαγάνων.

Δεν θα γράψω ούτε για την αγωνία του Χριστόφια που τη μια οι δηλώσεις του γεννούν ελπίδες για το Κυπριακό και την επομένη τις σκοτώνουν, καταντώντας τη ψυχολογιά μας ασανσέρ.

Ούτε για το πόνο και τη μεγαλοσύνη της Χαρίτας και της Σουλτάνας. Ούτε γι’ αυτούς που δεν μπορούν να νιώσουν ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Προτιμώ να αφήσω το μυαλό μου άδειο να επιπλέει εκεί στην αγαπημένη μου παραλία με τα κύματα να το ταξιδεύουν σε όνειρα πέραν από τα έκδηλα, τα πεπερασμένα και τα προφανή.

Προσβλέπω στο καλωσόρισμα της κόρης μου που έχει μήνες να τη δω, στο μεγάλο πάρτι που θα κάνουμε στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας έτσι, για να βρεθούμε ένα βράδυ με εκατό φίλους, στις συναντήσεις που θα έχω με τρεις νέους αξιολογότατους μπλόγκερς εκεί στο καφενείο του Εναέριου και την επίσκεψη στο κήπο του παπά του Διάσπορου. Και στα Αυγουστιάτικα όνειρα εκεί στη παραλία μου...

Σας αφήνω με την προτροπή να μην σπαταλάτε φαιά ουσία προσπαθώντας να εξηγήσετε τα ξηγημένα. Κάνει και ζέστη...

Πάω να ξαναδιαβάσω το αριστουργηματικό κομμάτι του Διάσπορου για δεύτερη φορά. Έχετε γεια!

Φθαρμένα φαιά κύτταρα

Λίγο, κάποιες επαγγελματικές υποχρεώσεις με "ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα", λίγο ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Αίγυπτο, και λίγο τα Αιγυπτιακά βακτήρια που κουβάλησα στο πεπτικό μου σύστημα από τη γείτονα χώρα και δεκαπλασίασαν τις επισκέψεις μου στη τουαλέτα για δύο εικοσιτετράωρα, με κράτησαν μακρυά από το μπλογκ.

Για να είμαι ειλικρινής βέβαια, είναι και η γενική χαλάρωση που υποψιάζομαι ότι εκτός από μένα χαρακτηρίζει και πολλούς από σας με το έμπα του Ιούλη, (κάποιους από τον Ιούνη).

Πέρασαν οι μέρες της προδοσίας και της εισβολής. Δεν έγραψα επειδή δεν μπορώ να λέω τα ίδια. Και δεν είχα τίποτε καινούριο να πω. Τα λένε τόσο καλά άλλοι μπλογκερς. Αν έγραφα θα ήταν απλά μια ακόμα κοινότυπη καταδίκη σαν τις πολλές που κουραζόμαστε να ακούμε από τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα. Κανένας νεκρός δεν θα γύριζε! Κανένας αγνοούμενος δεν θα ευρίσκετο! Κανένας πρόσφυγας δεν θα γύριζε στο σπίτι του!

Ο χρόνος για τους πολλούς φαίνεται να σταμάτησε το 1974. Σαν κοινωνία και σαν συντεταγμένη πολιτεία δεν καταφέραμε να αντιστρέψουμε ούτε μια συνέπεια της εισβολής. Χιλιάδες οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες στήριξαν και στηρίζουν την ύπαρξη και την "επιτυχία" τους στα τετελεσμένα της κατοχής. Οι πιο "πατριώτες", μας νουθετούν με πύρινους λόγους ότι πρέπει να δείξουμε αντοχή προκειμένου και με τις προσπάθειες μας να αναγκαστεί η Τουρκία να αποσύρει τα στρατεύματα της και να βρεθεί μια λύση στο κυπριακό με βάση το διεθνές δίκαιο.

Να πιστέψω ότι δεν διδάχτηκαν τίποτε από την ιστορία; Ότι δεν γνωρίζουν ότι το μόνο δίκαιο που κυριαρχεί πάντα είναι εκείνο του ισχυρού; Ότι δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο της διχοτόμησης που μοιραία θα καταλήξει σε πλήρη τουρκοποίηση; Δεν αντιλαμβάνονται ότι αν σε 35 χρόνια το μόνο που καταφέραμε ήταν να τουρκοποιηθεί πλήρως το βόρειο τμήμα της πατρίδας μας, τα επόμενα 35 με τα ίδια μυαλά θα τουρκοποιηθεί και το νότιο;

Είπα να μην γράψω για την τραγωδία και πάλι γράφω. Με κούρδισε ένας ασπόνδυλος «υπερέλληνας» πρωί πρωί, στο μικρόφωνο στο πολίτη στο Κανάλι 6, που κατηγορούσε τη Χαρίτα Μάντολες επειδή ,άκουσον άκουσον, πήγε στα κατεχόμενα. Πήγε η γυναίκα να σκάψει με τα χέρια να βρει τα κόκαλα των αγαπημένων της και το χτηνό το μόνο που είδε ήταν ότι πέρασε από το οδόφραγμα! Αφορμή ήταν συζήτηση που γινόταν για το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ του μ. Δημήτρη Ανδρέου "Σουλτάνα και Χαρίτα". Αν από αυτό το συνταρακτικό ντοκουμέντο, κάποιοι το μόνο που μπορούν να καταλάβουν είναι η λεπτομέρεια του περάσματος από το κατοχικό οδόφραγμα, είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Το μόνο που μας μένει αγαπητοί αναγνώστες, είναι να βοηθήσουμε όλοι όπως μπορούμε να καταλήξουν οι συνομιλίες σε λύση. Για να μείνουν άνεργοι και να παροπλιστούν οι πολιτικοί των συνθημάτων και των κούφιων πύρινων λόγων. Οι μεταπράτες του πατριωτισμού και οι έμποροι της εθνικοφροσύνης. Αυτοί που περιορίζουν εργολαβικά τη λειτουργία των φαιών κυττάρων των συμπατριωτών μας. Που τους κάνουν να συμπεριφέρονται σαν ταύροι στην αρένα, που το μόνο που θέλουν είναι να κτυπήσουν με τα κέρατα τους το κόκκινο πανί, μη γνωρίζοντας ότι τους περιμένει ο σίγουρος θάνατος.

Γραμμένο 35 χρόνια και μια μέρα μετά, με πολλή στεναχώρια στη καρδιά μου!

Το έργο στη κορυφή είναι "H Τραγωδία" του Πάμπλο Πικάσο

Πού να χωρέσει τ' όνειρο

Αφιερωμένο με όλη μου την αγάπη στη σύντροφό μου Ελένη! Οι στίχοι εξακολουθούν να μας συγκινούν το ίδιο όπως τότε. Πριν τριάντα χρόνια! (αθεράπευτα ρομαντικοί).

Να μας χαιρόμαστε κορίτσι μου!

Ίσως το καλύτερο λαϊκό του Λεοντή. Όσο κι΄αν έψαξα δεν μπόρεσα να βρω την πρώτη εκτέλεση με τον Περπινιάδη. Και ο Ζωγράφος όμως το εκτελεί υπέροχα!

Δρόμοι όλο λάσπη και σπίτια ρημαδιό
πού να χωρέσει τ' όνειρο σε κάμαρη δυο πήχες.
Έλα καλή μου, φόρεσε τ' άσπρο μαντήλι που είχες
και τ΄αύριο πιο καλό απ΄το χθες, για μας τους δυο.

Σφυρίζει η φάμπρικα, η βάρδια μου τελειώνει
κι αν θες ν' αλλάξουμε ζωή, να πάμε σε μιαν άλλη,
έλα καλή μου, φόρεσε τ' άσπρο μαντήλι σου πάλι
και τ' αύριο πιο καλό απ' το χθες για μας τους δυο.

Πέφτει σκοτάδι στους δρόμους τους στενούς
και τα παιδιά μαζεύτηκαν τριγύρω στο μαγκάλι.
Έχουμε οι δυο μας δύναμη να ξαναρχίσουμε πάλι
σε κόσμους άλλους κι ουρανούς, πιο φωτεινούς.

Στίχοι: Μιχάλης Παπανικολάου
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Βαγγέλης Περπινιάδης & Ρία Νόρμα

Σκάνδαλο ολκής με το νερό! Πού είσαι Περδίκη;

Γνωρίζετε ότι:

1. Τα δύο γήπεδα γκολφ στο Χα-ποτάμι και το ένα στη Τσάδα ποτίζονται με νερό από τους υδατοφράκτες.
2. Τουλάχιστον οι δύο ιδιοκτήτριες εταιρείες των γηπέδων στο Χα-ποτάμι, έχουν κατασκευάσει κινητές μονάδες αφαλάτωσης.
3. Οι μονάδες αφαλάτωσης έχουν αποπερατωθεί και ελεγχθεί. Ενώ μπορούν να παράγουν νερό παραμένουν κλειστές.
4. Ο λόγος είναι ότι η κυβέρνηση έδωσε άδεια παροχής νερού από τους φράκτες σε κόστος πολύ χαμηλότερο από το νερό των αφαλατώσεων.
5. Τα τρία γήπεδα γκολφ θα σπαταλήσουν περισσότερο από ενάμισι εκατομμύριο τόνους νερό μέχρι το τέλος του χρόνου.
   
6. Το νερό αυτό αντιστοιχεί με το φορτίο 70-80 τάνκερς που μας το κουβαλούσαν από την Ελλάδα.
   
7. Αυτό το νερό το στερούν από τα νοικοκυριά με το δικαιολογητικό ότι τα αποθέματα είναι ανεπαρκή και οι περικοπές επιβεβλημένες.
8. Όλα αυτά, για «άγνωστους» λόγους τα καλύπτει πέπλο σιωπής.

Ο υποφαινόμενος ποτέ δεν συμφώνησε με τη θέση ότι η σημερινή υδατική κατάσταση επιβάλλει περικοπές νερού στα νοικοκυριά. Σε άρθρο μου εδώ, από το τέλος του Μάρτη, υποστήριζα ότι οι περικοπές θα έπρεπε να σταματήσουν. Οι πιο πολλοί αναγνώστες στα σχόλια τους διαφώνησαν.

Υπό το φως της πιο πάνω αποκάλυψης, επιμένω ότι οι περικοπές στα νοικοκυριά πρέπει να σταματήσουν. Είναι εγκληματικά σκανδαλώδες, μόνο και μόνο για να μην επιβαρύνονται οι επιχειρηματίες από το αυξημένο κόστος του αφαλατωμένου νερού, να στερούμε από τους πολίτες το πολυτιμότερο αγαθό.

Ξεκαθαρίζω ότι δεν είμαι εναντίον της εξοικονόμησης νερού. Όμως δεν θα συναινέσω ποτέ στη στέρηση του νερού από τους πολίτες στη Κύπρο του 21ου αιώνα.

Να κόψουν το λαιμό τους να προμηθεύουν απρόσκοπτα νερό τα νοικοκυριά! Να σταματήσει τώρα το πότισμα των γρασιδιών με νερό από τους φράκτες!

***************************************
***************************************
Άσχετο: Πόσοι γνωρίζουν ότι ο βουλευτής κ. Βότσης, που βάζει και θέμα απαγόρευσης του καπνίσματος ακόμα και σε ανοικτούς χώρους, είναι ιδιοκτήτης των "Antismoking centers";