Μεγάλε Περδίκη, μα ποιος είσαι τέλος πάντων;
Ευτυχώς που έχουμε εκείνο το λαμπρό παιδί, τον πράσινο που συχνά μετατρέπεται σε γαλανόλευκο, τον Γιώργο καλέ, τον Περδίκη. Όχι μόνο μου έλυσε τις απορίες μου αλλά φρόντισε να μας δώσουν συχώρεση οι ουρανοί και να μας δροσίσουν. (Ποιος τη γ...μει τη τσαμαρέλλα).
Μετά τη αποκάλυψη του Πρασινου Εκδικητή που συντάραξε την ανθρωπότητα, ότι οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι βομβαρδίζουν τα σύννεφα για να διαλύονται μπας και επηρεάσουν τα ραντάρ τους, οι αιώνιοι φονιάδες των λαών έβαλαν τα αεροπλανάκια τους σε περιορισμό. Και ναι! ΔΕΝ έγινε θαύμα. Απλά οι ουρανοί αφέθηκαν να κάνουν τη δουλειά τους. Και όλα αυτά έγιναν και η Κύπρος ξεδίψασε επειδή ο Ηρακλής Πουαρό της μετεωρολογίας εξέθεσε ανεπανόρθωτα τους αχρείους σύγχρονους δράκους του νερού.
Αποκαλύπτω σήμερα αυτό που ο Περδίκης απέφυγε να πει για να μη μειώσουν την αξία της αποκάλυψης του κατηγορώντας τον για προκατάληψη. Οι Αγγλοαμερικάνοι φονιάδες των λαών, (ενίοτε μέσω της δια της δίψας θανατικής καταδίκης) μας τιμωρούν για την απόρριψη του κατηραμένου σχεδίου Ανάν. Αυτό είναι φίλοι αναγνώστες. Ανέμενα να βγουν οι Κουλίες, οι Κακόμηροι και λοιποί εθνοπροστάτες να σιγοντάρουν, αλλά ίσως κάνοντας δεύτερες σκέψεις δεν θέλησαν να εκθέσουν τον συναγωνιστή τους.
Τι σημασία όμως έχουν όλα αυτά τώρα; Ο καθ' ύλην υπεύθυνος επί παντός οικολογικού, κοινωνικού, εθνικού, ποδοσφαιρικού, διαιτητικού (της δίαιτας όχι του διαιτητή), ο τέλος πάντων υπεύθυνος για πάσα νόσο και πάσα μαλακία που δέρνει αυτό το τόπο, καθάρισε. Δοξάστε τον!
Μια χονδροειδής αφέλεια που κανείς δεν ξέρει από που ξεκίνησε, και που αναπαράχθηκε από τα τηλεφωνήματα κάποιων αμπάλατων διψασμένων Λεμεσιανών στο Κανάλι 6 της πόλης μας, μετατράπηκε σε ευκαιρία επίδειξης για τον πολιτικό χαμαιλέοντα της νήσου των αγίων. Για βδομάδες πριν ο Περδίκης "αποκαλύψει" τη μαλακία που μας σέρβιρε, η Λεμεσός έβραζε εναντίον των Εγγλέζων που κοντά στα άλλα τόσα που μας έκαναν, τώρα μας άφηναν και χωρίς νερό.
Μου βγήκε η ψυχή να πείσω συναδέλφους να μη αναπαράγουν τη χαζομάρα. Και εκεί που νόμιζα ότι το πέτυχα, επιστρέφουν τη επομένη θριαμβευτές. Ορίστε κύριε Λεξιπένητα, το είπε και ο Περδίκης! Τι να πεις τώρα; Ήμαρτον!
Περδίκη με κέρδισες! Παραδέχομαι την ήττα μου. Άξιος ο μισθός σου!