24 Απριλίου 2008

Πώς η ιδεολογία της αγάπης γίνεται δολοφόνος;


Αγαπάτε αλλήλους! Ίσως η πιο σημαντική φράση της χριστιανοσύνης. Η πεμπτουσία μιας φιλοσοφίας ζωής που βασίζεται στο σεβασμό μεταξύ των ανθρώπων, στην αγάπη και την ανεκτικότητα, στη δικαιοσύνη και την ισότητα.

Αυτό που πάντα με ενοχλούσε είναι ο τρόπος που οι άνθρωποι στο όνομα της μεγαλύτερης θρησκείας του "πολιτισμένου" κόσμου, διέπραξαν ίσως τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Δεν ξέρω αν υπάρχουν κάποιες μελέτες που να υπολογίζουν τον αριθμό των νεκρών όλων των πολέμων που έγιναν στο όνομα του Ιησού Χριστού, όμως πιστεύω ότι είναι πολύ περισσότεροι ακόμα και από αυτούς του 2ου παγκοσμίου πολέμου.

Τελικά μήπως είναι η μοίρα όλων των μεγάλων φιλοσοφιών που έχουν στο επίκεντρο τους τον άνθρωπο να καταντούν όπλα στα χέρια του κάθε επίδοξου δικτάτορα, στρατηλάτη, κατακτητή και μανιακού. Το είδαμε να συμβαίνει με τον κομμουνισμό που ενώ στις αρχές του περασμένου αιώνα αποτελούσε την ελπίδα του κάθε καταπιεσμένου, κατάντησε να θεωρείται ίσος κι' όμοιος με τις χειρότερες δικτατορίες της ανθρωπότητας. Και αυτό γιατί η ηγεσία της κατ΄εξοχήν χώρας που βάλθηκε να εφαρμόσει το νέο σύστημα έπεσε στα χέρια αδίστακτων ανθρώπων που δεν είχαν κανένα σημείο επαφής με τη ιδεολογία την οποία υποτίθεται ότι υπηρετούσαν.

Όμοια και ο χριστιανισμός διαχρονικά για πολλούς αιώνες, σχεδόν όσους και η ύπαρξη του, έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης των εκμεταλλευτών και μέσο καταπίεσης των μαζών. Κάποιος θα μπορούσε να κατανοήσει αυτό το φαινόμενο αν περιοριζόταν στις περιπτώσεις απολίτιστων, εξαθλιωμένων ή υπανάπτυκτων πληθυσμών. Όμως η δεσπόζουσα θέση των εκπροσώπων της θρησκείας εξακολουθεί να υπάρχει και σε κοινωνίες με ψηλό μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο. Ενώ στη σύγχρονη εποχή με τη ταχύτητα και τη συχνότητα μετάδοσης πληροφοριών ο κάθε άνθρωπος γίνεται κοινωνός της διαφθοράς και στη καλύτερη περίπτωση της απόστασης που έχουν οι ηγέτες της εκκλησίας από την ουσία της χριστιανικής διδασκαλίας, τεράστιες μάζες κλείνουν μάτια και αυτιά και στηρίζουν πειθήνια θρησκευτικούς ηγέτες δυνητικά επικίνδυνους.

Οι όποιοι χριστιανοί πατέρες ακολούθησαν το πνεύμα της φιλοσοφίας του χριστιανισμού, στη καλύτερη των περιπτώσεων έγιναν άγιοι είτε επειδή μαρτύρησαν, είτε επειδή μονάχιασαν. Οι φημισμένοι εκκλησιαστικοί ηγέτες όλων των χριστιανικών δογμάτων έχουν όλοι, χωρίς εξαίρεση, πολλή ή λιγότερη δράση που ερχόταν σε αντίθεση με τις αρχές που η θρησκεία τους επέβαλλε.

Και για να μη μακρηγορώ με τα αυτονόητα απλώς θα αναφέρω τη δική μας, την ολόδική μας περίπτωση, όπου για χρόνια τώρα η ηγεσία της εκκλησίας έχει ταυτιστεί με τους εμπόρους, τη τάξη που ο ίδιος ο Ιησούς εκδίωξε από το ναό, και έχει να παρουσιάσει μια σειρά από πράξεις και παραλείψεις που αντίκεινται τόσο στη χριστιανική δοξασία όσο και στο δημόσιο αίσθημα περί δικαίου. Προσωπικά τρέφω μεγάλο σεβασμό σε κάθε θρησκευόμενο άνθρωπο. Δεν μπορώ όμως να του συγχωρήσω το γεγονός ότι γίνεται πιόνι στα χέρια του κάθε μεγαλοπαπά ενώ γνωρίζει τόσο το βίο και τη πολιτεία του, όσο και την ουσιαστικά ανύπαρκτη σχέση του με την ουσία της θρησκείας.

Ας απαντήσει κάποιος θρησκευόμενος αναγνώστης. Ποια η ανάγκη να εκφράζεις τη πίστη σου συλλογικά; Γιατί δεν μπορεί κάποιος να το κάνει μόνος του στη ηρεμία του προσωπικού του χώρου; Μήπως η δεσπόζουσα θέση των παπάδων ωθεί το κόσμο να προβάλλει την θρησκευτικότητα του μήπως και έχει κοινωνικό πλεονέκτημα σε σχέση με μη θρησκευόμενους. Πραγματικά υποθέσεις κάνω. Μπορεί και εντελώς άστοχες. Μήπως πάλι μπαίνει θέμα ανασφάλειας. Η ομαδοποίηση υπήρξε πάντα τρόπος άμυνας του ανθρώπου ενάντια σε πραγματικές ή φανταστικές απειλές. Δεν κατανοεί όμως ότι έτσι συντηρεί σαθρές εξουσίες που μόνο ζημιά μπορούν να προκαλέσουν στην ίδια τη εκκλησία, την έκφραση της πίστης του;

Σκοπός μου δεν είναι να "κολάσω" κανένα χρονιάρες μέρες που είναι. Απλώς αυτές τις μέρες που η θρησκευτική αφοσίωση του καθενός βρίσκεται στο απόγειο, η περιέργεια μου όσο αφορά αυτά τα καίρια αλλά "αιρετικά" ερωτήματα κτυπάει κόκκινο. Και αν δεν κάνω τις ερωτήσεις μου τώρα θα τις κάνω πιθανότατα του χρόνου το Πάσχα

Το Πάσχα έπαψε να είναι η αγαπημένη μου εποχή εδώ και πολλά χρόνια. Ποτέ όμως το μήνυμα της αγάπης που μεταφέρει δεν έπαψε να με αγγίζει. Εύχομαι σε όλους τους αναγνώστες του μπλογκ να περάσουν όμορφα και να συντηρήσουν βαθιά μέσα τους τα μηνύματα της γιορτής κόντρα στο κατεστημένο της εκκλησίας και της κοινωνίας που περί άλλων τυρβάζει.

11 σχόλια:

Έλατο Χελιδόνι είπε...

ΛεξηΠένητα, η Εκκλησία πλέον έν έσηει σχέση με την Θρησκεία εκτός που το ότι την έσηει ως βιτρίνα. Μεν παίρνεις αμυντική στάση τζιαι κανένας εν θα σε πέι βλάσφημο αμαν λαλείς τα κοινά μυστικά που καταστέφουν την κοινωνία.

Έθιξα το θέμα τζιαι στο δικό μου μπλόγκ. Όπως εσχολίασε τζιαι ο Κυριάκος: Κάτω οι Παπάες

Meropi είπε...

Λεξηπένητα μου,
πέρασα να σου ευχηθώ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ειρηνικό με αγάπη.
Πολύ ωραίο το ποστ σου. Κάτι παρόμοιο έχω αναρτήσει κι εγώ.

Banana Republic Cyprus είπε...

Θεωρώ πως όλο και περισσότερος κόσμος, ειδικά ανάμεσα στην λεγόμενη "νέα γενιά" έχει καταφέρει να διαχωρίσει την θρησκεία από την εκκλησία. Η προκλητικότατη προβολή του (υλικού) πλούτου της εκκλησίας μπροστά στα μάτια το κάθε φουκαρά που ζει και ελπίζει σε καλύτερες μέρες *με τη βοήθεια του Θεού*, όπως θα έλεγε, έχει σπρώξει αρκετό κόσμο στο να γυρίσει τις πλάτες του στην εκκλησία.
Επίσης θεωρώ ΚΡΙΜΑ που τέτοιοι τσαρλατάνοι όπως τους παπάδες μας (με εξαίρεση ίσως κάποιους παπάδες απομωνομένους σε μικρές κοινότητες) διασύρουν το πραγματικό νόημα της θρησκείας "μας". Φυσικά αυτό συμβαίνει σε όλες τις θρησκείες, και όχι μόνο στην δική "μας". Στο κάτω κάτω όλες οι θρησκείες οι ίδιες είναι, σχεδόν. Όλες μιλάνε για αγάπη και ειρήνη, απλά παρουσιάζονται με διαφορετικές λέξεις. Κάτι σαν τα λεξικά. Που άμα κοιτάξεις την ερμηνεία της λέξης "αγάπης" θα πάρεις 20 διαφορετικές ερμηνείες από κάθε ξεχωριστό λεξικό. Το θέμα όμως είναι ένα: χρειάζομαι την εκκλησία ή ακόμη και την θρησκεία για να μάθω και να υιοθετώ την έννοια της αγάπης και της ειρήνης; Αν αγαπώ αλλήλους για παράδειγμα, και άλληλοι είναι κι οι ομοφυλόγιλοι, οι λάτριες διαφορετικών θρησκειών, είμαι αμαρτωλός; Μη χέσω. Η μοναδική θρησκεία που θα με έπειθε θα ήταν αυτή που θα με ρωτούσε αν θέλω να την υιοθετήσω πριν με αναγκάσει στον ένα μήνα ζωής μου να την ασπαστώ, κι ας μην καταλάβω Θεό!
Καλές διακοπές σε όλους (αυτό μετρά για τον περισσότερο κόσμο κι ας είναι χέστες και δεν το λένε) και καλά να περάσετε με τις οικογένειες σας.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Λεξιπένητα, ενδιαφέρον το ποστ σου, όπως πάντα. Δε νομίζω να βρεθούν πολλοί που θα διαφωνίσουν ότι οι υψηλά ιστάμενοι θρησκευτικοί ηγέτες πολύ απέχουν από το πρότυπο της χριστιανικής διδασκαλίας. Όμως, ο κόσμος έρχεται κυρίως σε επαφή με τους ιερείς της ενορίας του. Κι έχω πολύ θετικές εντυπώσεις τουλάχιστον για τους ιερείς της Εκκλησίας όπου πηγαίνω αραια και πού.
Θα αρκεστώ να σου πω ότι, χωρίς να θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα θρήσκο, η λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου (η πρωινή) πάντοτε με συγκινεί. Η ταραχή και η χαρά που νιώθω στο άκουσμα του "ανάστα ο θεός", ενώ ο παπάς βγαίνει από την Αγία Πύλη σχεδόν τρέχοντας, ρίχνοντας στον κόσμο δαφνόφυλλα, είναι συναισθήματα που δεν μπορώ να εξηγήσω. Και τα έθιμα του Πάσχα, με στέλνουν πίσω στην παιδική μου ηλικία, με τη γιαγιά μου να ζυμώνει τις φλαούνες στο χωριό και να μου εξηγεί πως ο Ιούδας που θα κάψουν το βράδυ στη Λαμπρατζιά δεν είναι πραγματικός... Βλέπεις, πέρα από τη θρησκευτική του ουσία, το Πάσχα πλημμυρίζει την ψυχή πολλών με μια γλυκειά ηρεμία, με μια τρυφερή νοσταλγία, την οποία θα ήθελα να μεταδώσω και στα παιδιά μου, κάποτε! Καλό Πάσχα σε όλους σας!

kyriakos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
kyriakos είπε...

Πάντως λέξη .. δεν έχουν τρομερό ενδιαφέρον οι νέες δηλώσεις του αρχιεπισκόπου για το κυπριακό???
Ότι δηλαδή συμφωνεί στηρίζει και υποστηρίζει (!) τον Δ. Χριστόφια στο κυπριακό..

Υπάρχουν 3 ενδεχόμενα:

Πρώτο ενδεχόμενο: Η εκκλησία δεν έχει κανένα ενδιαφέρον ούτε ουσιαστική άποψη για τίποτε άλλο εκτός από το να συνεργάζεται με την εξουσία και να ταυτίζεται μαζί της οποιαδήποτε και αν είναι η στάση της για οτιδήποτε. Να είναι δηλαδή το κολοσφόντζη της εξουσίας είτε αυτή είναι ο Τασσος ή ο Χριστόφιας είτε η Χούντα ή Οι Τούρκοι ή ακόμα και ο ίδιος ο διάβολος! Για την εκκλησία δεν έχει καμία απολύτως διαφορά.

Δεύτερο ενδεχόμενο: Τον δουλεύει κανονικά ο Χριστόφιας και δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα.

Τρίτο και πιο απομακρυσμένο είναι να αντιλήφθηκε τα εν δυνάμει οικονομικά οφέλη που θα έχει η εκκλησία σε περίπτωση λύσης και αναθεώρησε την στάση του…

Πραγματικά προβληματίζομαι…
Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το τι συμβαίνει στο μυαλό του Τόμυ..

Καλομάθαμε με τον ουδέτερο λόγω ανωτέρας βίας Τομυ Α’ και τώρα ο φασαριόζος Πάφου μιας έπιασε αδιάβαστους..

stalamatia είπε...

Πένητα όπως τα λές είναι και ξέρω πολύ κόσμο που συμφωνεί με αυτά που λες .Όλα έχουν καταντήσει εμπόριο ΑΚΌΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΌΣΤΑΥΡΟΙ ΜΕΡΙΚΏΝ.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.

Drapetis είπε...

Τα εγκληματα στα οποια αναφερεσαι φιλε λεξηπενητα υποθετω ειναι οι σταυροφοριες, η ιερα εξεταση κτλ. Ας μην ξεχνουμε οτι ολα αυτα ειναι πεπραγμενα του δυτικου 'χριστιανισμου' που ουδεμια σχεση εχουν με την ορθοδοξια. Για τις διαφορες δεν θα επεκταθω τωρα, υπαρχει πληθωρα πληροφοριων στο ιντερνετ.
Οσο για την διαφθορα που λετε οτι υπαρχει στα υψηλα δωματα της εκκλησιας, η απαντηση ειναι μεσα στην ιδια την Καινη Διαθηκη, τον Χριστο ενας μαθητης του τον προδωσε, και ενας ληστης κερδισε πρωτος τον παραδεισο. Πιστευω οι παραλληλισμοι ειναι προφανεις.
Οπως μερικοι κακοι δικαστες δεν κανουν τον νομο λαθος, ετσι και ελαχιστοι ιερωμενοι που δεν ανταποκρινονται στο λειτουργημα τους δεν καταργουν το κηρυγμα του Χριστου.
Ψαξτε λιγο το εργο που κανουν οι ιερεις, αρχιζοντας απο την ενορια σας και επισκεφτειτε μερικους πνευματικους καταξιωμενους πριν να βαζετε ολη την Εκκλησια στο ιδιο καζανι. Θα εκπλαγειτε.
Επισης, η ιστοσελιδα www.oodegr.com εχει ενα πλουτο πληροφοριων για ολα αυτα τα θεματα. Eυχομαι Καλη Ανασταση σε ολους σας!

kyriakos είπε...

Αφού άνοιξε το θέμα ο δραπέτης..

Σίγουρα η ορθόδοξη εκκλησία δεν έχει στο ιστορικό της τόσο αίμα όσο η δυτική
Και σίγουρα υπάρχουν και πραγματικa καλοί χριστιανοί στους κορμούς της. Οι διεφθαρμένοι όμως είναι οι.. Αξιότεροι..
Να σου θυμίσω ότι το σχίσμα έγινε το 1200 ενώ η πρώτη σταυροφορία το 1100
Και μάλιστα μετά από παράκληση της ανατολικής εκκλησίας να ελευθερωθούν τα ‘’σκλαβωμένα’’ της εδάφη από τους Τούρκους και τους Εβραίους..
Έτσι ξεκίνησαν οι σταυροφορίες..
Στην πρώτη δεύτερη και Τρίτη συμμετείχαμε μια χαρά. Από την τεταρτη (1202) και μετά όχι.. Και οι ορθόδοξοι έχουν βρόμικη την φωλιά τους.. να μην ξεχάσουμε τις σφαγές ενάντια στους 12θεηστές και τους Αριανούς , το κλείσιμο των φιλοσοφικών σχολών κτλ κτλ.. το πέταμα στην πυρά των αντιφρονούντων δεν είναι μόνο ‘’δυτικό έθιμο’’
Μετά το σχίσμα φυσικά και οι ελληνορθόδοξοι ήταν στόχος των σταυροφόρων αλλά δευτερεύων.. αφού ούτως η άλλως το 1400 μας έπιασαν όλους οι Τούρκοι..

Αυτά για την ιστορία..


(εμείς όμως οι Κυπραίοι είμαστε αθωοι..)

Ανώνυμος είπε...

Μιχάλης

Επειδή γίνεται πολλής λόγος για τις διδασκαλίες του χριστιανισμού και για το ότι κάποιοι παπάδες απέχουν από αυτές, ίσως είναι καιρός να καθορίσουμε πλέον (όχι επιλεκτικά) ποιες είναι οι αρχές του χριστιανισμού.

Είναι άραγε (μόνο) οι προτροπές για αγάπη;
Και αν ναι πώς εννοεί τη λέξη αγάπη;
Σε ποιους απευθεύνεται αυτή η προτροπή;

Είναι πραγματικά τραγικό να θεωρούμε ότι ιερά εξέταση υπήρξε μόνο στη Δύση.
Μια ματιά σε κείμενα της εποχής θα μας δείξει ότι από την εποχή του Κωνσταντίνου μέχρι τους Θεοδόσιους, τους Ιουστινιανούς και πάρα πέρα, η ιερά εξέταση της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ως συνιστώντως μέρους της Ανατολικής ΡΩΜΑΪΚΗΣ αυτοκρατορίας είχε προηγηθεί.
Μια νύξη κάνει ο kyriakos.

Ας μη ξεχάσουμε επίσης τους αφορισμούς εναντίον των επαναστατών στην Ελλάδα, υπογραμμένους πάνω στην ιερά τράπεζα και που η ανάγνωση τους παραπέμπει έντονα στις προτροπές του Πρώτου των Αποστόλων, του Παύλου.
Όλα αυτά πρέπει να τα συνυπολογίζουμε όταν τόσο εύκολα διαπιστώνουμε λάθη, παραλείψεις, εγκλήματα και ανηθικότητες στους άλλους…

albert camus είπε...

Nomizw oti exoume syxisei ti thriskeia me tin ekklisia. To gegonos oti merikoi papades den antapokrinontai sto ergo tous den symenei pws oloi einai idioi(p.x o Lemesou). Den prepei na blepoume to dentro kai oxi to dasos...

Related Posts with Thumbnails

Έλα στην παρέα μας

Αλήτη ! Απόψε είν' η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή ! Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ' ένα παγκάκι, αλήτη ! Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ, πόκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.

Τεύκρος Ανθίας - Τα σφυρίγματα του αλήτη