Κάτι κινείται
Τάσσος φεύγει, Δημήτρης έρχεται. Παρακολουθήσαμε οικογενειακώς την τελετή εγκαθίδρυσης του νέου προέδρου. Με μια περίεργη προσμονή. Ανυπομονησία μπορώ να πω, λες και τα θέλαμε όλα να γίνουν τώρα. Όλα αυτά που νιώθουμε ότι άργησαν. Με τη γκρίζα σκιά της προηγούμενης διακυβέρνησης να αραιώνει σιγά σιγά και να φέγγει δειλά το φως πίσω από βαριά σύννεφα που όμως δεν λέγαν να φύγουν. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε ότι τα σύννεφα θα εξακολουθούν να βρίσκονται εκεί μέχρι που να αρχίσει να διαφαίνεται ρήγμα στο τείχος της διαίρεσης της πατρίδας μας.
Τα σημάδια που ξεχωρίσαμε μέσα από το τελετουργικό, τη σύνθεση του υπουργικού και τις πληροφορίες που συνόδευαν το παρασκήνιο, αλλά και τις εν γένει συμπεριφορές των πρωταγωνιστών, μας έδοσαν ελπίδες ότι ξεκινάμε καλά.
Τι ξεχωρίσαμε:
1. Την αποφασιστικότητα του Δημήτρη να περιορίσει όσο το δυνατό την επιρροή του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ στη νέα κυβέρνηση. Επέμεινε σθεναρά να στέλλει τον Κάρογιαν πίσω μέχρι που να φέρει το γραπτό του αλάνθαστο. Μέχρι να αντιληφτεί ότι ΔΕΝ μπορεί να γίνει το δικό του. Τα σημαντικά υπουργεία που για μένα είναι τα παιδείας, δημόσιας τάξης, άμυνας και εσωτερικών πήγαν σε άτομα που προέρχονται ή πρόσκεινται στο ΑΚΕΛ. Επίσης έκανε φανερή τη πρόθεση του να κόψει τον αέρα στο Κάρογιαν και να καταστήσει σαφές ότι γνώμονας του είναι το πρόγραμμα του και δεν θα ανεχτεί καμιά κηδεμόνευση. Προσωπικά ένιωσα αρκετή ανακούφιση!
2. Εμπεδώσαμε την φυσιογνωμία του λαφυραγωγού που χαρακτηρίζει το ΔΗΚΟ το οποίο φρόντισε να μας την υπενθυμίσει ακόμα μια φορά. Αποδείκτηκε περίτρανα τόσο από το πήγαινε έλα και την επιμονή να επιβάλει στο Δημήτρη το ποια υπουργεία θα πάρει και με ποιους, όσο και από τη προσπάθεια να δόσει το μήνυμα ότι με τη παρουσία του στη κυβέρνηση θα φρόντιζε τη συνέχιση της πολιτικής Τάσσου (μη κακό).
3. Τους χαμηλούς τόνους εκατέρωθεν από το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ! Επιβεβαιώνεται ακόμα περισσότερο ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι αποφασισμένη να στηρίξει το Δημήτρη στη τεράστια προσπάθεια που ανάλαβε να λύσει το κυπριακό. Από την άλλη φαίνεται ότι και το ΑΚΕΛ ανταποδίδει την ετοιμότητα να συμβάλει σε μια πλατύτερη ενότητα. Το κλίμα που φαίνεται να εμπεδώνεται δεν αφήνει περιθώρια στο ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ να εκφέρουν διχαστικό λόγο. Γιατί θα δούν πόρτα και δεν το αντέχουν.
4. Οι προγραμματικές δηλώσεις του Δημήτρη στη βουλή αν και γενικόλογες καθρέφτιζαν το πρόγραμμα του και δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνίας όσον αφορά τη ετοιμότητα του να το εφαρμόσει. Το γεγονός ότι και από το επίσημο βήμα έκανε ιεράρχηση των ευχαριστιών σε αυτούς που τον στήριξαν, αφήνοντας ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και Οικολόγους τελευταίους δεν είναι τυχαίο. Αν δεν αντιλήφθηκαν αυτοί οι κύριοι το ρόλο που τους επιφυλάσσει (και που πολύς τους είναι), θα τους τον πω εγώ. Γνωρίζοντας ότι για τα πόστα είναι έτοιμοι για όλα, τους πρόσφερε το απόλυτα ελάχιστο υπό τις περιστάσεις, καθόρισε το στάτους τους και δείχνει πως μάλλον αυτός θα τους ποδηγετήσει.
5. Σημαντικό μέρος της ανακούφισης οφείλεται στο ότι στο υπουργικό δεν υπάρχουν όνοματα όπως Κουταλιανός, Σοφοκλέους, Φωτίου, Πάλμας, Μαυρονικόλας, Κενεβέζος και άλλα. Αμάν ρε θράσος μερικοί!
Το πρώτο τεστ ο Δημητράκης το πέρασε με ψηλό βαθμό. Πάντα τέτοια! Άντε με το καλό για τη πρώτη μικρή χαραμάδα στο τοίχο. Κι' αν είναι η Λήδρας η χαραμάδα, ακόμα καλύτερα.
14 σχόλια:
Τουτο το post εσύ τωρά εν το θεωρείς διχαστικό ενεν;
Γιώργο μου πιστευω ότι η πλειοψηφία των οπαδών του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ δεν ειναι αδιάλλακτοι απορριπτικοί και δεν θα έχουν λόγο να εναντιωθουν τις προσπάθεις για επανένωση. Εκείνο που τους παρέσυρε ήταν ο παροξυσμός του ΟΧΙ, το ότι ΚΑΙ το ΑΚΕΛ υποστηριξε ΟΧΙ και σίγουρα το ασαφές για τον κόσμο και ετερόβαρες σχεδιο.
Σε μια προσπάθεια να βρεθεί λύση μέσω διαπραγματευσεων πιστευω ότι θα στηρίξουν το Χριστόφια.
Εκείνοι που φοβαμαι είναι οι ηγεσίες και κυρίως του ΔΗΚΟ. Η διαχρονική συμπεριφορά τους αποδυκνύει ότι η εγνοια τους ειναι η καρέκλες. Όσο πιο λίγη επιρροή έχουν τόσο πιο λίγο κόσμο θα παρασύρουν στον απορρηπτισμό.
Ειδες πουθενά να μιλήσω για τους οπαδούς των κομμάτων αυτών. Μπορώ νομίζω να ξεχωρίζω. Ακόμα και τα ονόματα που χρησιμοποίησα ήταν προσεκτικά επιλεγμένα. Κάποιοι επειδή συμβολίζουν τη προηγούμενη κυβέρνηση, κάποιοι λόγω προτοφανούς εμπάθειας στη προεκλογική και κάποιοι λόγω κουμπαριάς.
Και μη ψάχνεις για αγίους στη πολιτική Γιωργο. Εδω δεν υπάρχουν ούτε στις εκκλησιές
O Πάφου είναι Αγιος...
ΟΚ?
Εκόψαν το "Αμύνεσθαι περί πάτρης" στο ΡΙΚ. Πιστεύκετε το; Νοιώθω μια απίστευτη αγαλλίαση!
Είδετε τους στην παράδοση-παραλαβή; Ο πιο άνετος ήταν σαφώς ο Νεοκλής (κατίshi της Άννης, τούντην φορά έν του γλιτώνει) ο πιο χαμένος, ο Πασχαλίδης (ο άνθρωπος εν καλός, αλλά ανεπαρκής)Χαμένος ήταν επίσης ο Νικολαϊδης, αλλά, θα δείξει. Χαρακτηριστικό επίσης, ήταν το πίκρικο ύφος των απερχομένων. Φωτίου, Σοφοκλέους, Μιχαηλίδης, ακόμα λίο να κλάψουν. Η Παμπαλλή έκλαψε.Είχε πλάκα να παρακολουθείς τις αντιδράσεις τους.
Κακιούλες Μοναχους ;)
Ωραία η ανάλυση σου φίλε Λέξη, εύγε, απόλαυσα το κείμενο σε κάθε του λέξη και μόνο...πενία νοημάτω δεν βρήκα :-)
Το επόμενο διάστημα, οι επόμενοι μήνες θα είναι γρίφος για δυνατούς λύτες και ίσως η πιο ενδιαφέρουσα περίοδος της σύγχρονης Κυπριακής Ιστορίας.
Το πιο μεγάλο δώρο, δεν είναι η "λύση" του Κυπριακού, αλλά η διατήρηση της ενότητας του λαού και της κοινωνίας στη διαδρομή προς την όποια λύση...
Κάλό μήνα σε όλες και όλους :-)
Σοκαριστική παγκόσμια ψύξη και πομπηιακή αδιαφορία...
Μακάρι η καταγεγραμμένη στον πίνακα
εν εξελίξει κατακόρυφη κάθοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίαςνα δει τους κανίβαλους γκόρηδες και να σταματήσει, και μακάρι, έστω και τώρα να αρχίσει οπουδήποτε συζήτηση για την κατεπείγουσα ανάγκη για Διεθνή Εκεχειρία και αποκέντρωση των βαβυλώνων σε μικρές πόλεις με αυτάρκη αγροκτήματα.
re ma akoma touton to post exeis?
kanei politika evarethikame!
grapse kamian pellara
Ναι ναι γράψε τζιαι τίποτε άλλο .Κανεί χουμίσια αστον τον Δημητράκη να κάμει τη δουλειά του μεν τον αγχώνεις :@
Λεξιπένητα συντάσσομαι με τον Γ.Ι. Βρίσκω ο άρθρο σου γιεμάτον χιναεκλίκκιν για το δήκο τζαι την εδέκ. Νομίζω ότι είναι αντιπαραγωγικό ακόμα τζαι στην προσπάθεια του νέου προέδρου να κτίσει κλίμα ενότητας. Θκιέβας το άρθρο του Τάκη Χατζιηγεωργίου στον Πολίτη της Κυριακής. Θα καταλάβεις τί εννοώ. Το Δήκο τζαι η Εδέκ εφανήκαν εντάξει, ειδικά η Εδέκ. Όλα αυτά τα πλάσματα δεν είναι Τάσσοι. Δκιάβασε το άρθρο του Γιώργου Ιορδάνου που λέει πως φαντάζεται την λύση.
Αν εμείνισκεν Χριστόφιας Τάσσος στο 2ο γυρόν ήταν να δείς πόσον συνεπής ήταν η υπέρβαση των συναγερμικών. Πολλοί από αυτούς μου εξομολογηθήκαν κατά τον δεύτερον γυρόν "άιστο ίνταν που ελαλούσαμεν, ήταν για να γλυκάνουμεν τους ακελικούς να μας ψηφίσουν στο 2ο γυρό αν εμεινίσκετε έξω".
Οι φυσικοί σύμμαχοι της αριστεράς είναι το κέντρο τζαι οι σοσιαλδημοκράτες. Τους χρειαζούμαστιν να είναι υπερ της λύσης που θα εύρουμεν.
Ασερα, χαρηκα που συμφωνώ σχεδόν στην ολότητα του με το κείμενο του Γιώργου το οποίο διάβασα πριν μου το υποδείξεις.
Μέσα από συναισθηματισμούς νομίζω χάνεις την ουσία. Φαίνεται ότι δεν μετρας το γεγονός ότι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ, η πλεοψηφία των ψηφοφόρων του ενδιάμεσου χώρου ΔΕΝ απορρίπτουν την επανένωση. Δεν παίρνω ούτε λέξη πίσω από τα πιο πάνω, γιατί οι ανθρωποι εναντίον των οποίων καταφέρομαι έιναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτοί που μου κόλλησαν τη ρετσινιά του προδότη και του ανθρώπου που χρηματιζόταν από τους ξένους για να ξεπουλήσει τη πατρίδα του. Και αυτές τις ηγεσίες που παράσυραν τον κόσμο στο εθνικιστικό παροξυσμό του 2004 ΔΕΝ τις συγχωρώ μέχρι να δω διαφορετικά δείγματα γραφής. Ο κόσμος του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ μπορεί να νιώσει τωρα απελευθερωμένος και να υποβάλει στις ηγεσίες του αλλαγή πλευσης προς πιο πραγματιστικές θέσεις.
Οι φυσικοί σύμμαχοι της αριστερας σε αυτή τη φάση και σε σχεση με τη λύση του κυπριακού, είναι ολοι οι πολίτες που αναμένουν με αγωνία να κτυπήσουν οι καμπάνες της επανένωσης
Αυτές οι διευκρινίσεις μας φέρνουν πιό κοντά. Μεν νομίζεις ότι εγώ τρώω κόνναρα. Ξέρω πολλά καλά ότι αν ο Τάσσος ξαναεκλεγόταν πρόεδρος οι ίδιοι ανθρώποι θα ήταν συνταγμένοι με τους απορριπτικούς και θα ανέχονταν (αν δεν το έκαμναν τζαι οι ίδιοι τζιόλας) να κατηγορήσαι εσύ τζαι εγώ προδότες πουλημένοι. Επειδή όμως μπορούν να λειτουργήσουν τζαι αλλιώς, ας το θέσουμεν όπως το θέτεις στην τελευταίαν σου παράγραφον.
Η λύση πρέπει να ψηφιστεί που το 90% του κυπριακού λαού, το λιγότερον από το 76%. Γιατί η ουσία δεν είναι να υπογραφτεί κάτι, η ουσία είναι να φέρει αυτόν το κάτι ειρήνην τζαι χαράν στην πατρίδα μας.
Ως τότε πέρκι τζιαι καταφέρωτα να ψηφίζω τζιαι εγιώ στη Κύπρο.
Δημοσίευση σχολίου