22 Δεκεμβρίου 2007

Η δική μου ευχή: Να περάσετε όμορφα!

Προσωπικά αυτές τις μέρες δεν τις είχα ποτέ σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Είναι όμως εκεί. Οπότε θα έπρεπε να δω πως θα συμπεριφερόμουν έτσι που όχι μόνο θα περνούσαν ανώδυνα, αλλά να μου πρόσφεραν και τη μεγαλύτερη δυνατή ευχαρίστηση. Ετσι λοιπόν για χρόνια τώρα αφήνομαι στο ρυθμό των ημερών, πάω όπου με παρασύρει το κύμα, συμμετέχω εκεί όπου τη βρίσκω, αποφεύγω ότι με χαλά, και στο τέλος της ημέρας συνήθως πετυχαίνω μια φυγή από τη ρουτίνα.

Δεν κατάλαβα ποτέ το λεγόμενο Christmas spirit. Ακόμα και τα χρόνια που ξόδευα ώρες ολόκληρες στα παιγνιδάδικα με τα παιδιά μου, μέχρι που να γεμίσει το καπό του αυτοκινήτου με δώρα για όλα τα ξαδέλφια, τους φίλους τα γειτονόπουλα κλπ, ένοιωθα σαν απλός θεατής. Αρνιόμουν να δεχτώ ότι ο ανθρωπος θα πρέπει να προβάλλει την Ανθρωπιά του μιά φορά το χρόνο. Αρνιόμουν να δεχτώ ότι αυτό που θα έπρεπε να είμαστε κάθε μέρα το καταντήσαμε εποχιακό.


Θεωρούσα όμως ότι δεν είχα το δικαίωμα να τη χαλώ στους υπόλοιπους και έτσι συμβιβαζόμουνα και απλώς αφηνόμουνα σε μια κατάσταση που δεν όριζα παρά με όριζε. Μου άρεσε όμως να βλέπω ανθρώπους που παρά το πόνο τους, τις δυσκολίες τους, τα προβλήματα τους, χρησιμοποιούσαν αυτές τις γιορτές σαν μια ευχάριση παρένθεση και ξεδίναν, διασκέδαζαν και νιώθαν διαφορετικά.


Αυτή η χρονιά έτυχε να είναι διαφορετική από όλες τις προηγούμενες. Μακρυά από τους ανθρώπους που αγαπώ όσο τίποτε άλλο στο κόσμο, για τους τελευταίους σχεδόν τέσσερις μήνες, δεν έβλεπα την ώρα να βρεθω κοντά τους. Home sweet home! Τελικά μια φράση σίγουρα όχι κενή περιεχομένου. Είναι πραγματικά πολύ γλυκό να ξαναβρίσκεσαι ανάμεσα στους δικούς σου ανθρώπους. Μέχρι που σκέφτομαι ότι μπορεί και να μην εκτιμώ κάποια πράγματα όσο θα έπρεπε επειδή τα θεωρώ δεδομένα. Ο χωρισμός με έκανε να προσέξω και κάποιες άλλες διάστασεις της μικροκοινωνίας μου.


Λοιπόν αφήνω τη φλυαρία. Η συμβία φρόντισε για μας. Απόδραση για τις επόμενες 4-5 μέρες. Μου απαγόρευσε κάθε επαφή με κομπιούτερς και οτιδήποτε έχει να κάνει με τη καθημερινή μου ρουτίνα των τελευταίων τεσσάρων μηνών. Και δεν νιώθω κανένα λόγο να διαμαρτυρηθώ. Έτσι κατά κάποιο τρόπο θα τη πληρώσει και το μπλογκ. Η αποτοξίνωση από τη καθημερινότητα είναι το ζητούμενο. Σε καλό να μας μπεί!


Εύχομαι σε όλους σας να περάσεται όμορφα. Μην το παρακάνετε! Και η ευχαρίστηση έχει το δικό της μέτρο. Θα τα πούμε ξανά σε μερικές μέρες. Φιλιά σε όλους!

Ο πίνακας είναι ο Domestic Happiness, oil on canvas της Lilly Martin Spencer, του 1849

16 Δεκεμβρίου 2007

Τα γήπεδα γκολφ και δυο γνωμικά (μέρος 2ο)

Το βασικό περιβαλλοντικό πρόβλημα που έρχεται αμέσως στο μυαλό όταν ακούμε για γήπεδα γκολφ είναι βεβαίως το νερό. Όμως η ζημιά στο περιβάλλον είναι πολύ μεγαλύτερη από την κατανάλωση νερού. Για να γίνει ένα γήπεδο γκολφ χρειάζεται να "ξυριστούν" μεγάλες εκτάσεις γης που παρέμειναν απείραχτες για αιώνες. Όλα τα αυτοφυή και ενδημικά είδη χλωρίδας καταστρέφονται και όλα τα είδη πανίδας είτε καταστρέφονται είτε αναγκάζονται να ανατρέξουν σε εξεύρεση νέων καταφυγίων(αν υπάρχουν). Επίσης, η μεγάλη έκταση που καλύπτει ένα γήπεδο διαχωρίζει τον περιβάλλοντα χώρο στα δύο με αποτέλεσμα όπως παραστατικά τα έγραψε ο φίλος ο Άσερας σε σχόλιο του: "Έναν έντομον, μιά αλιζάβρα, έναν φερκόν, ένας βάτραχος, έχει παραπάνω πιθανότητες να ψοφήσει διαπερνώντας πουπάνω που έναν γήπεδον γκόλφ παρά διασχίζοντας έναν αυτοκινητόδρομον παένοντας να έβρει το ταίριν του."

Στη θέση της ελιάς, της χαρουπιάς, της τρεμυθιάς,της σχοινιάς, της ξυσταρκάς, της λατζιάς, του θρουμπιού και τόσων άλλων φυτών που επιβίωναν χωρίς να ζητήσουν ένα ποτήρι νερό από τον άνθρωπο, φυτεύεται το ξενόφερτο είδος του γρασιδιού. Το γρασίδι είναι είδος που ευδοκιμεί σε ψυχρότερα κλίματα και χρειάζεται νερό σε καθημερινή βάση.

Γίνεται αντιληπτό ότι η μεταφορά του στις δικές μας θερμές και άνυδρες συνθήκες προϋποθέτει πέραν του νερού και προετοιμασία του εδάφους με προσμίξεις χώματος και άμμου που θα έρθει είτε από άλλες περιοχές είτε από το εξωτερικό.

Επιπρόσθετα το ξενόφερτο γρασίδι είναι ευαίσθητο σε μια σειρά από ασθένειες με πρώτη το σιριβίδι, και ως εκ τούτου χρειάζεται τακτικό και σε κάποιες περιόδους καθημερινό ψέκασμα. Το συχνό ψέκασμα δημιουργεί τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή εξαφανίζοντας ακόμα και εκείνα τα έντομα και τους οργανισμούς που κατάφεραν να επιζήσουν μετά το φύτεμα του γρασιδιού. Επίσης η ανάγκη να διατηρείται το γρασίδι σε καλή κατάσταση προϋποθέτει τη συχνότατη λίπανση του και την επιβάρυνση των υπογείων υδάτων με ένα σωρό χημικά κατάλοιπα των λιπασμάτων.


Με λίγα λόγια στη θέση του ντόπιου φυσικού περιβάλλοντος μεταφέρουμε και εγκαθιστούμε ένα απροσάρμοστο και προβληματικό είδος του οποίου η διατήρηση σημαίνει συνεχή ρύπανση του χώρου. Και αυτό για την τέρψη των πλούσιων Βόρειων και της τσέπης των ντόπιων επιχειρηματιών.


Κάτω από το βάρος της έλλειψης νερού, η κυβέρνηση επέβαλε πρόσφατα στα υπό ανέγερση γήπεδα γκολφ την δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης έτσι που να μην χρησιμοποιούν νερό από τα αποθέματα του τμήματος υδάτων για αρδευτικούς σκοπούς. Περίμενε να εκφραστεί ανακούφιση από τον κόσμο για την έστω και εκ των υστέρων ευαισθητοποίηση της. Έλα όμως που οι ειδικοί άλλα γνωρίζουν. Τόσες ενεργοβόρες μονάδες αφαλάτωσης θα δημιουργήσουν τεράστια αύξηση της ανάγκης σε ηλεκτρισμό, ειδικά στη καλοκαιρινή περίοδο όπου όπως γνωρίζουμε οι εγκαταστάσεις της ΑΗΚ λειτουργούν στο όριο. Αυτό θα δημιουργήσει ανάγκη για επένδυση σε νέο εξοπλισμό. Ποιος θα πληρώσει τα εκατομμύρια που θα χρειαστεί η ΑΗΚ; Μα ο χαζο-λαουτζίκος φυσικά.

Επιπρόσθετα η καταστροφή που θα προκληθεί μακροχρόνια στο θαλάσσιο οικοσύστημα από την απόρριψη των κατάλοιπων της αφαλάτωσης και του αλατιού πίσω στη θάλασσα είναι δεδομένη. Μακροχρόνια η απόρριψη των αποβλήτων της αφαλάτωσης αλλάζει τη θερμοκρασία του νερού και την περιεκτικότητα του σε αλάτι. Δημιουργεί ρεύματα και δίνες. Τα ψάρια και άλλα θαλασσινά αναγκάζονται να μεταναστεύσουν. Ενθαρρύνεται η δημιουργία άλγης και άλλων βλαβερών μικροοργανισμών.

Είμαι σίγουρος πως κάποιος ειδικός θα μπορούσε να μας υποδείξει και άλλα προβλήματα που δημιουργούνται από το βιασμό της φύσης με τη δημιουργία γηπέδων γκολφ. Μένω σε αυτά που εμπέδωσα με τη μακροχρόνια τριβή μου με το θέμα.


Η εικόνα φίλοι μου είναι πεντακάθαρη. Η κυβέρνηση δεν νοιάστηκε καθόλου ούτε για την περιβαλλοντική καταστροφή, ούτε για το ότι τα γήπεδα γκολφ δεν είναι βιώσιμες επιχειρήσεις στα κυπριακά δεδομένα. Έπρεπε πάση θυσία να ικανοποιηθούν οι αδηφάγες ορέξεις κάποιων μεγαλοεπιχειρηματιών. Με το έτσι θέλω και ενάντια σε κάθε λογική έπρεπε να φροντίσει για την αύξηση του πλούτου των αχόρταγων προυχόντων. Με το αζημίωτο φυσικά για κάποιους που χρησιμοποίησαν όλη την επιρροή τους για να περάσει η περιβόητη πολιτική για τα γκολφ.

Τα πλείστα προβλήματα που απαριθμούνται στο άρθρο, δεν απαντώνται, ή ισχύουν σε πολύ μικρότερο βαθμό, σε χώρες όπου το γρασίδι είναι είναι ήδη μέρος του περιβάλλοντος και το γήπεδο δένει αρμονικά με τον περιβάλλοντα χώρο.

13 Δεκεμβρίου 2007

Τα γήπεδα γκολφ και δυο γνωμικά (μέρος 1ο)

Γέμισε η Κύπρος και το διαδίκτυο διαφημίσεις ξεπουλημάτων

"Φαΐ να φάμεν εν είχαμε τζιαι θέλαμεν ρεπανάκια για την όρεξη" και "ο καυκάς εν για το πάπλωμα" μου έρχονται αβίαστα στο μυαλό όταν ακούω ή διαβάζω ειδήσεις για το θέμα των γηπέδων γκολφ.

Τα ερωτήματα που μπαίνουν είναι: 1. Αν μια χώρα με χρόνιο πρόβλημα λειψυδρίας όπως η Κύπρος θα πρέπει να δημιουργήσει γήπεδα γκολφ για να ελκύσει ποιοτικό τουρισμό. 2. Αν οι ενέργειες που έγιναν από τους εμπλεκόμενους ήταν διαφανείς και με μοναδικό κίνητρο την ανάπτυξη του τουρισμού.

Ο τουρισμός μας βασίστηκε για χρόνια στα τρία ή τέσσερα Ss. Sea, sun, sand. Κάποιοι πρόσθεσαν και το sex. Η συνταγή είναι φανερό ότι εδώ και χρόνια δεν αποδίδει τα αναμενόμενα. Βλέπετε, άλλοι ανταγωνιστικοί προορισμοί με τα ίδια ή και καλύτερα ... προσόντα, τα προσφέρουν σε πιο χαμηλές τιμές. Το 2005 πάρθηκε από τη κυβέρνηση απόφαση να δοθούν άδειες για 11 γήπεδα γκολφ που θα προσθέτονταν στα υφιστάμενα 3, έτσι που να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός 14 που οι εμπειρογνώμονες έκριναν ότι είναι ο ιδεατός για τα δεδομένα της Κύπρου.


Ένα γήπεδο γκολφ από μόνο του, και ιδιαίτερα σε μια χώρα χωρίς ενδιαφέρον για το σπορ από τον ντόπιο πληθυσμό, είναι σοβαρά αμφίβολο αν έχει πιθανότητες οικονομικής επιβίωσης. Έπρεπε λοιπόν να δοθούν κάποια κίνητρα τα οποία εν ολίγοις ήταν η μετατροπή γεωργικής γης σε οικοδομική με συντελεστή 20%. Και ω του θαύματος. Οι ξεροκαυκάλλες να μετατρέπονται εν μία νυκτί σε "παθκιά τζιαι λίρα". Οι εξελίξεις που ακολούθησαν από τότε έρχονται να δικαιώσουν εκείνους που υποστήριζαν ότι οι άδειες δόθηκαν χωρίς να γίνουν οι απαραίτητες περιβαλλοντικές μελέτες. Φάνηκε να μην λαμβάνεται υπόψη ότι οι περιορισμένοι υδάτινοι πόροι δεν θα επαρκούσαν για τόσα γήπεδα. Στο δικό μας κλίμα, κάθε γήπεδο με 18 τρύπες χρειάζεται μεταξύ 300.000 - 500.000 κυβικών μέτρων νερού το χρόνο. Αν μετρήσουμε ακόμα ότι, οι εκατοντάδες επαύλεις που θα χτιστούν γύρω από τα γήπεδα συνοδεύονται από την απαραίτητη πισίνα, καταλαβαίνουμε ότι οι ανάγκες που δημιουργούνται αγγίζουν τα 10.000.000 κυβικά μέτρα νερού το χρόνο. Σήμερα τα αποθέματα μας είναι 22.000.000. Βγάλτε συμπέρασμα πόσο λήφθηκε υπόψη ο παράγοντας νερό στην υιοθέτηση της πολιτικής για τα γκολφ.

Ο άλλος όρος που προνοούσε το νομοσχέδιο είναι ότι η κυβέρνηση θα εγγυόταν στους ξένους αγοραστές την βιωσιμότητα του γηπέδου για 66 χρόνια, έτσι που να μην ανησυχούν ότι, αν ο επιχειρηματίας ντηβέλοπερ τα παρατήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η περιουσία του θα έχανε από την αξία της. Είμαστε η πρώτη χώρα που εξασφάλισε τέτοιου είδους εγγύηση στους αγοραστές. Παράλληλα όμως άφηνε ανοικτό το παράθυρο στους επιχειρηματίες, αφού ξεζουμίσουν το μέλι από την πώληση των επαύλεων, να την κάνουν με ελαφριά πηδηματάκια. Κάτι που ίσως πολλοί να μην γνωρίζουν, είναι ότι η κατασκευή ενός γηπέδου και παρεμφερών κτισμάτων και η αγορά του εξοπλισμού στοιχίζει μεταξύ 4-7 εκατομμυρίων λιρών και η συντήρηση του στις καιρικές συνθήκες της Κύπρου ξεπερνά τα 2 εκατομμύρια το χρόνο. Ακόμα και αδαείς στα οικονομικά μπορούν να καταλάβουν πόσο αμφίβολη είναι η βιωσιμότητα τέτοιων γηπέδων.

Είναι φανερό λοιπόν ότι οι επιχειρηματίες που υπέβαλαν αρχικά γύρω στις 30 αιτήσεις δεν το έκαναν για τη σιγουριά της κερδοφορίας από το γκολφ, αλλά για το μαγικό νούμερο του 20% οικοδομήσιμου εμβαδού. Πολλά λέγονται για την εμπλοκή διαφόρων και το ρόλο που έπαιξαν ώστε να καμφθούν οι όποιες κυβερνητικές αντιστάσεις. Γνωστός για τη συχνή εμφάνιση του σε σκανδαλολογία πρώην υπουργός φέρεται σοβαρά εμπλεκόμενος. Για ευνόητους λόγους και επειδή δεν μπορώ να παρουσιάσω αποδείξεις και χαρτόσημα δεν θα αναφέρω ονόματα. Η ενασχόληση μου όμως για αρκετά χρόνια επαγγελματικά με το αντικείμενο δεν μου αφήνει αμφιβολίες.

Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι ο υπουργός Εμπορίου ζήτησε τον περασμένο μήνα οι άδειες από 14 να αυξηθούν στις 17. Είδε πόρτα από το υπουργικό, αλλά είμαι βέβαιος ότι αυτό έγινε για να αποφύγει η κυβέρνηση το κράξιμο εν όψει εκλογών. Δεν έχουν το θεό τους οι άνθρωποι. Για 2-3 σίκλες νερό που χρειάζεσαι να πλύνεις το αυτοκίνητο σου με το λάστιχο σε τρέχουν στα δικαστήρια.

Είμαι σίγουρος ότι μέχρι τώρα θα έχετε καταλάβει που κολλούν τα γνωμικά στην αρχή του κειμένου.

Το δεύτερο μέρος σε 2-3 μέρες με τις υπόλοιπες περιβαλλοντικές επιπτώσεις τις άλλες πλευρές του σκανδάλου και την απάντηση στο πρώτο ερώτημα.

9 Δεκεμβρίου 2007

Αγαπητέ greekstories...

...σου γράφω γιατί με το που διάβασα τη συνέντευξη του πολυχρονεμένου αρχιεπισκόπου μας στη Σημερινή, ο νους μου πήγε κατευθείαν σε σένα. Και χαλάστηκε η Κυριακή μου. Όσο σκέφτομαι ότι ο διαδικτυακός μου φίλος είναι ένας αμαρτωλός, ένα άτομο με καταρρακωμένη αξιοπρέπεια, ένα άτομο που παρασύρει μικρά παιδιά με σκοπό να τα τραβήξει στην ομοφυλοφιλία, δεν μπορώ να ησυχάσω.

Συγγνώμη που μπήκα απευθείας στο θέμα χωρίς να ρωτήσω καν για τη καλή σου υγεία. Αλλά τι να την κάνεις τη σωματική υγεία όταν η ψυχική σου φαίνεται να είναι φοβερά διαταραγμένη και προβληματική; Η αμαρτία σου κατάκτησε το σώμα. Προσπαθεί τώρα να σου πάρει και τη ψυχή.

Πρέπει να σου πω ότι παρόλες τις διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις μας, μου είχες γίνει πολύ συμπαθής. Όσο και να μην ενέκρινα κάποιες συμπεριφορές που περιγράφεις στα γραψίμια σου, έλεγα ότι είναι δικαίωμα σου εφόσον δεν κάνεις κακό σε κανένα. Αλλά ήρθε η φωνή του πνευματικού μας πατέρα Χρυσόστομου Β να με αφυπνίσει. Μήπως τελικά η ευγενική και ανθρώπινη στάση που επιδείχνεις είναι ψεύτικη; Μήπως ο σκοπός σου είναι να παρασύρεις τους νέους σέρφερς του διαδικτύου στα δίκτυα σου και στον κατήφορο της αμαρτίας; Μήπως παρασυρθώ και εγώ ο αμαρτωλός; Λες και δε φτάνουν οι μέχρι σήμερα αμαρτίες μου.

Επειδή δεν θάθελα να χαθεί η φιλία μας θα σε συμβούλευα να τα παρατήσεις όλα και να πας σε ένα μοναστήρι. Ο πολυχρονεμένος είπε ότι τα μοναστήρια λειτουργούν σαν θεραπευτήρια για αμαρτωλούς σαν εσένα. Μπορεί εκεί να δεις το φως το αληθινό! Μπορεί να καταφέρεις να απαρνηθείς τον φαύλο σου εαυτό και να γίνεις κάποιος άλλος. Ας πούμε να μοιάσεις με την αγιότητα της αυτού μακαριότητος και να ακολουθήσεις τον δρόμο της αγάπης που μόνο εκείνος μπορεί να σου υποδείξει. Δεν βλέπεις με πόση αγάπη προσπαθεί να συγχωρέσει όλους εκείνους του προδότες που διαφωνούν με τις πολιτικές του επιλογές;

Μα πόσο αφελής είμαι τελοσπάντων! Να μην μπορώ να διακρίνω την υποκρισία στα λόγια σου. Μόνο ένας ανυπόκριτος σαν τον αρχιεπίσκοπο μας μπορούσε να με ξεστραβώσει. Ευτυχώς που είναι και αυτή η τίμια φυλλάδα, η Σημερινή που τάχτηκε να υπηρετεί την αλήθεια, και φιλοξένησε τον μεστό και γεμάτο αγάπη για τους απολωλώτες αδελφούς λόγο του. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα φωνές που αντιστέκονται στη ψευδοεξέλιξη, στο ψευδοκράτος και την ηθική σήψη. Συγγνώμη που στο λέω αλλά εμένα πια δεν μπορείς να με παρασύρεις. Φωτίστηκα!

Έχεις μια τελευταία ευκαιρία αγαπητέ μου greekstories. Αν θέλεις να αποκολληθείς από το βούρκο που είσαι κολλημένος, αν θέλεις να μην είσαι μίασμα στα μάτια των ορθοδόξων χριστιανών συμπατριωτών σου, αν θέλεις να είσαι φίλος μου, τράβα σε ένα μοναστήρι.

+Με Χριστιανική αγάπη, ο εν Χριστώ αδελφός σου

Λεξιπένητας

6 Δεκεμβρίου 2007

Δεν ψηφίζω μόνο για το Κυπριακό

Διερωτάται ο φίλος μου ο Νίκος Τόκας στο σημερινό Φιλελεύθερο, γιατί με την αποκάλυψη και μόνο φαινομένων όπως αυτά στην Στέγη "Νέα Ελεούσα" με το χαπάκωμα και τον εγκλεισμό των παιδιών, που στο πολιτισμένο κόσμο θα προκαλούσαν πραγματικό σοκ στην κοινή γνώμη και… ρήγματα στην πολιτική ζωή της χώρας, στη Κύπρο (την ευρωπαϊκή), δεν… ιδρώνει το αυτί κανενός;

Διερωτάται ο Σκεπτικιστής σε σχόλιο στο προηγούμενο ποστ, γιατί κανένας από τους υποψηφίους προέδρους δεν ανήγαγε τον πόλεμο ενάντια στους νονούς της νύκτας και στη σεξουαλική εκμετάλλευση χιλιάδων γυναικών, σε ένα από τα κύρια θέματα της προεκλογικής εκστρατείας του;

Διερωτώμαι και εγώ ο πένης, ποιος θα τα βάλει με τα κυκλώματα, ποιος θα ξηλώσει τις διασυνδέσεις τους με τους επίορκους αστυνομικούς και να βάλει τάξη στο αστυνομικό σώμα, όταν σαν θέμα απουσιάζει εντελώς από την προεκλογική εκστρατεία;

Τη βία στην οικογένεια που είναι άλλο ένα από τα επιμελώς καλυμμένα προβλήματα στο μικρόκοσμο μας, θα βρεθεί κάποιος να την αποκαλύψει γυμνή μπροστά στα μάτια του κοιμώμενου λαού και να μας πει πως θα την αντιμετωπίσουμε, ή θα μας αφήσουν να υπνώττουμε μακαρίως.

Επίσης, τα ναρκωτικά, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, οι διακρίσεις ενάντια στους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, η ομοφοβία και τόσα άλλα κοινωνικά απαράδεκτα φαινόμενα που ανθούν στη νήσο μας, παίρνουν το μερίδιο που τους αξίζει στα προγράμματα των υποψηφίων;

Το κυπριακό, το σχέδιο Ανάν, το ΝΑΙ και το ΟΧΙ, η Ομοσπονδία της μιας η άλλης μορφής, η άρση της απομόνωσης των Τ/Κ είναι το ψωμοτύρι των πολιτικών μας. Διερωτώμαι καμιά φορά και με το επίπεδο των δημοσιογράφων μας. Όταν ανακρίνουν τους υποψήφιους ή τους εκπροσώπους τους γιατί δεν τους ρωτούν ευθέως πάνω σε αυτά τα θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν τη σωστή λειτουργία και την υγιή ανάπτυξη της κοινωνίας; Παρά μόνο κάθε φορά που βγαίνει στη επιφάνεια κάποιο περιστατικό σε σχέση με τα πιο πάνω προβλήματα, ο τρόπος που το προβάλλουν περίπου εκφράζει έκπληξη που αυτά συμβαίνουν λίγο πιο πέρα, ή και μέσα στα σπίτια μας.

Πενήντα τόσα χρόνια, το κυπριακό σε μικρές και μεγάλες δόσεις κατάντησε το ναρκωτικό του λαού! Η ιεράρχηση του από πολιτικούς και ΜΜΕ σαν το μοναδικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, άμβλυνε τις ευαισθησίες μας, εξουδετέρωσε τις αντιστάσεις μας και μας μετέτρεψε σε απαθείς δέκτες και αποδέκτες των τραγικών φαινομένων που ανθούν στο περιβάλλον μας.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που πατροπαράδοτες αρχές οι οποίες μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες θεωρούνταν κορυφαίες από τον Κύπριο, όπως η ανιδιοτέλεια, ο αλτρουισμός, η φιλοτιμία, η πραγματική φιλία θεωρούνται είδη προς εξαφάνιση. Η απουσία ήθους από τους άρχοντες, ο ατιμώρητος αθέμιτος πλουτισμός από τους κρατούντες, η ανοχή αλλά και η ενθάρρυνση της αναξιοκρατίας, του ρουσφετιού, της κουμπαριάς και του γλειψίματος από τους πολιτικούς, όταν καταντούν να θεωρούνται φαινόμενα θεμιτά, δεν μπορούν παρά μακροχρόνια να επιδράσουν αρνητικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των μαζών.

Παρόλη την απαισιοδοξία που εκπνέουν τα πιο πάνω, δεν παύω να πιστεύω ότι υπάρχουν σοβαρές υγιείς δυνάμεις μέσα στο πληθυσμό και ιδιαίτερα ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους. Είναι οι δυνάμεις που στις επόμενες εκλογές πέραν από κομματικές και ιδεολογικές προτιμήσεις θεωρούν καθήκον τους να απαλλαγεί ο τόπος από τους κύριους εκφραστές και εργολάβους της σήψης και της ηθικής κακομοιριάς που επισωρεύτηκε στο τόπο.

Θεωρώ ότι η κάστα των πολιτικών που στηρίζει τον Τάσσο ΔΕΝ επιθυμεί να αλλάξει οτιδήποτε από όλα αυτά. Είναι οι άνθρωποι (και τα παραπούλια τους) που από το 60 και εντεύθεν, κουρνιάζουν στις αγκάλες της εξουσίας, απόκτησαν πλούτο και δόξα χωρίς να το αξίζουν, έχουν τον έλεγχο των μεγάλων οικονομικών κοντραμπάντων και φροντίζουν ο λαός να συνεχίζει να τα θεωρεί όλα αυτά δεδομένα και αυτονόητα.

Δεν ισχυρίζομαι ότι με την εκλογή άλλου προέδρου θα διορθωθούν όλα ως εκ θαύματος. Πιστεύω όμως ακράδαντα, ότι η τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων που δεν αντέχει να κοιτάζει απαθής τη κατρακύλα μας, βρίσκεται στην απέναντι πλευρά από τον Τάσσο. Αν θέλουμε, πέραν από το κυπριακό, το οποίο έτσι κι' αλλιώς με τον Τάσσο οδηγείται στη διχοτόμηση, να έχουμε πρόοδο και στους υπόλοιπους τομείς στους οποίους βαθμολογούμαστε ως άνθρωποι, ας στείλουμε αυτό τον κύριο και τους υπασπιστές του στα σπίτια τους.

4 Δεκεμβρίου 2007

Αποζείν από κέρδη πορνείας

Φίλε, είμαι σίγουρος ότι έχεις ακούσει πολλές φορές τη πιο φράση. Κάθε φορά ο νους σου πάει σε κάποιο προαγωγό που πιθανότατα κατηγορείται για σεξουαλική εκμετάλλευση κάποιας γυναίκας, συνήθως αλλοδαπής. Και όμως αυτό το νέο κατηγορητήριο δεν στρέφεται εναντίον κάποιου κοινωνικού παράσιτου από τα πολλά που εκτρέφει η κοινωνία μας. Απαγγέλλεται εναντίον ΟΛΗΣ της κυπριακής κοινωνίας ως ένοχης και συνένοχης για την εκπόρνευση χιλιάδων γυναικών κάθε χρόνο.

Το κατηγορητήριο δεν αναφέρει εσένα και μένα ονομαστικά, αλλά μη προσπαθείς να βγάλεις την ουρά σου απέξω. Οι κατηγορίες συνοδεύονται από ατράνταχτες αποδείξεις και τεκμήρια για τη συνενοχή μας. Κάποτε είχαν χαρακτηρίσει τη μικρή μας πατρίδα σαν την πόρνη της Μεσογείου για λόγους εντελώς άσχετους με τη γενετήσια πράξη. Σήμερα την κατηγορεί η πολιτισμένη ανθρωπότητα σαν τον προαγωγό της Μεσογείου. Για του λόγου το αληθές, να και το κατηγορητήριο.

-Η "Ευρωπαϊκή" Κύπρος είναι διαμετακομιστικός σταθμός για 2000-3000 γυναίκες το χρόνο, από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, που μεταφέρονται εδώ για σκοπούς πορνείας. Με διαφημίσεις στο τύπο των χωρών προέλευσης τους, οι διάφοροι ατζέντηδες υπόσχονται αξιοπρεπή εργασία σαν χορεύτριες στις κοπέλες, οι οποίες στη προσπάθεια να ξεφύγουν από τη φτώχεια τσιμπούν το δόλωμα. Γιατί η Κύπρος χρειάζεται τόσες καλλιτέχνιδες; Για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του πολιτισμού της;

-Η "Ευρωπαϊκή" Κύπρος προμηθεύει τις γυναίκες αυτές με ειδική βίζα "καλλιτέχνιδας" η οποία έχει ισχύ 3 μήνες με δυνατότητα ανανέωσης. Η βίζα εργασίας των καλλιτέχνιδων δεν εκδίδεται από το υπουργείο εργασίας, αλλά από την υπηρεσία αλλοδαπών του υπουργείου εσωτερικών. Γιατί η εργοδότηση κάποιου να είναι θέμα που χειρίζεται μια υπηρεσία που εργάζεται σε μόνιμη βάση μαζί με την αστυνομία και όχι το υπουργείο εργασίας;

-Το υπουργείο εσωτερικών προμηθεύει τις κοπέλες με ενημερωτικό φυλλάδιο το οποίο ανάμεσα σε άλλα πληροφορεί τη κοπέλα ότι "ο εργοδότης της υποπίπτει σε ποινικό αδίκημα αν την εξαναγκάσει σε πορνεία, ή αν την εκμεταλλευτεί σεξουαλικά ή με άλλο τρόπο. Γιατί μια εργαζόμενη πρέπει να προειδοποιείται από το υπουργείο να προσέχει ώστε να μην τη προάγει ο εργοδότης της σε πορνεία;

-Οι γυναίκες εργοδοτούνται αποκλειστικά σε καμπαρέ σαν "χορεύτριες" και σε μπαρ σαν μπαργούμεν. Οι πελάτες των μαγαζιών αυτών είναι αποκλειστικά άνδρες, (ο αδελφός σου, ο πατέρας σου, ο άνδρας σου, ο φίλος σου, ο γείτονας σου, ΕΣΥ!). Οι πελάτες των καμπαρέ μπορούν να πληρώσουν τη "χορεύτρια" να "χορέψει" ουσιαστικά γυμνή, στη θέα των υπολοίπων θαμώνων του μαγαζιού, στα γόνατα τους. Αγοράζοντας της δε, αριθμό υπερτιμημένων ποτών ή πληρώνωντας απευθείας το τίμημα στον εργοδότη μπορούν να την πάρουν μαζί τους φεύγοντας. Γιατί επιτρέπεται και θεωρείται νόμιμος ο εξευτελισμός της γυναίκας από τους "ευυπόληπτους" άνδρες της κοινωνίας μας; Και μην μου πείτε ότι οι θαμώνες είναι μόνο "αποβράσματα"

-Η "Ευρωπαϊκή" Κύπρος έχει περίπου 120 καμπαρέ που το καθένα εργοδοτεί 10 "καλλιτέχνιδες". Άλλα τόσα μπαρ που εργοδοτούν από 3-4 μπαργούμεν. Οι κοπέλες αυτές διαμένουν σε διαμερίσματα που τους παρέχουν οι εργοδότες τους, τα οποία είναι υπό συνεχή φύλαξη από μπράβους. Ο χρόνος που μια κοπέλα μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερη είναι αυστηρά περιορισμένος. Αν παραβεί το ωράριο της υπόκειται σε κυρώσεις. (Αποκοπή μισθού κλπ) Οι απειλές για αποκοπή από τα δεδουλευμένα είναι και το αρχικό μέτρο πίεσης μέχρι η κοπέλα να συγκατανεύσει να προσφέρει τις υπηρεσίες της στους πελάτες. Αν δεν δεχτεί τότε μπαίνει σε ενέργεια ακόμα και η σωματική βία. Γιατί ανεχόμαστε το κάθε απόβρασμα και τους μπράβους του να στερούν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα από συνανθρώπους μας μπροστά στα μάτια μας;

Και όλα αυτά συμβαίνουν εν γνώσει και με την ανοχή και πολλές φορές την κάλυψη του κράτους και της κυβέρνησης. Των εκλεκτών δηλαδή, που εσύ και εγώ επιλέγουμε να ηγηθούν της κοινωνίας μας και να προστατέψουν τους πολίτες της.

Θυμάσαι τον ανεκδιήγητο πρώην υπουργό της σοσιαλιστικής ΕΔΕΚ κ Δώρο Θεοδώρου, που ξεστόμισε το ανεπανάληπτο "το 45% των γυναικών σ' αυτές τις χώρες ονειρεύονται να γίνουν πόρνες". Με λίγα λόγια, εμείς είμαστε αθώοι, αφού με τη θέληση τους εκπορνεύονται.

Θυμάσαι τον άλλο τον παλληκαρά υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης κ. Νικο Κόσιη, που έβγαζε και λογαριασμούς για τον τζίρο των καμπαρέ και τον υπολόγιζε σε 200,000 λίρες την ημέρα;

Είχαμε δηλαδή παραδοχή από τα πιο επίσημα χείλη, τους καθ' ύλην υπουργούς, ότι ΝΑΙ η Κύπρος ΕΙΝΑΙ κεντρο εκπόρνευσης χιλιάδων γυναικών, ενταγμένη στην αλυσίδα του διεθνούς κυκλώματος διακίνησης γυναικών με σκοπό την πορνεία.

Δεν νομίζω να γνωρίζεις ότι οι σεβαστοί βουλευτές μας "αγωνίζονται" σκληρά από το 1998 για να ακυρώσουν με νόμο τη έκδοση βίζας για "καλλιτέχνιδες" αλλά ακόμα δυστυχώς δεν το κατάφεραν. Ποιος τους δένει τα χέρια;

Ασχολήθηκα με το θέμα με αφορμή την εκστρατεία που ανακοίνωσε η ΜονάχουςΧ2, αλλά και την αγανάκτηση μου για τη κατάντια μας, μετά που διάβασα το άρθρο της Financial Times που μας παρουσιάζει σαν τους κατόχους του χειρότερου ρεκόρ στην Ευρώπη σε σχέση με το trafficking.

Θα ακολουθήσει 2ο μέρος με άλλες παραμέτρους του θέματος.

3 Δεκεμβρίου 2007

Οι μπλόγκερς... εκδίδονται

Πρόκειται για την εφημερίδα ΠΕΣΤΑ που εκδίδει ο γνωστός σε όλους δημοσιογράφος Δημήτρης Μάμας. Στη μακρόχρονη παρουσία του στα ΜΜΕ αλλά ιδιαίτερα μέσω των τηλεοπτικών εκπομπών του, ο κ. Μάμας κατάφερνε πάντα εκτός από τις συζητήσεις επί των θεμάτων που παρουσίαζε, να δημιουργεί και θόρυβο σε σχέση με το είδος των θεμάτων αλλά και το ύφος, τα κίνητρα και τις μεθόδους του. Με λίγα λόγια είναι από τους πιο πολυσυζητημένους δημοσιογράφους με πολλούς να μην εγκρίνουν την αντίληψη του περί δημοσιογραφίας όπως αυτή έβγαινε μέσα από τις εκπομπές του. Προσωπικά τις θεωρούσα λαϊκίστικες με περιορισμένες δυνατότητες κοινωνικής ευαισθητοποίησης, κυρίως λόγω της εστίασης τους σε καθαρά προσωπικές καταστάσεις.

Μετά από ένα διάστημα αφάνειας ο κ. Μάμας άρχισε να εκδίδει την εφημερίδα ΠΕΣΤΑ. Ήταν τότε που μου ζήτησε με e-mail να αναδημοσιεύει κομμάτια μου. Τηλεφωνηθήκαμε και από τότε τα κείμενα μου δημοσιεύονται στην εφημερίδα. Τον κ. Μάμα δεν τον γνώρισα προσωπικά όμως οφείλω να αναφέρω ότι σε όλη τη διάρκεια της συνεργασίας μας ήταν άψογος. Την αρνητική μου άποψη για τις εκπομπές του δεν τη θεωρώ λόγο για να αρνηθώ την δημοσίευση των κειμένων μου σε ένα έντυπο μέσο. Αρκετό από το χώρο της εφημερίδας καταλαμβάνουν κείμενα γνωστών μπλόγκερς. (Φιρφιρής, Γιώργος Στρατής, Νέο Λήδρας, Παράγκα του κυρ Μάικ, Ζοππόβορτος, CNC minus TV, Λεξιπένητας). Είμαι σίγουρος ότι ο κ.Μάμας ευχαρίστως θα... εξέδιδε και όποιον άλλο μπλόγκερ θα το επιθυμούσε

Όταν πριν περίπου ένα χρόνο ο κ. Μάμας είχε ζητήσει την άδεια να αναδημοσιεύει κομμάτια από τα μπλογκς, είχε γίνει αρκετή συζήτηση επί του θέματος ανάμεσα στους μπλογκερς. Αρκετοί ήταν αυτοί που είδαν με αρνητικό τρόπο την όλη υπόθεση. Προσωπικά έδωσα το οκ μου στο κ. Μάμα. Δεν είχα ποτέ καμιά αναστολή γι' αυτό, όχι επειδή αντιμετωπίζω το θέμα με διάθεση αυτοπροβολής αλλά επειδή δεν θα έλεγα όχι σε κανένα βήμα που πληρεί τα μίνιμουμ κριτήρια αξιοπρέπειας.

Αν στόχος σου είναι αυτά που γράφεις να φτάνουν όσο το δυνατό πιο μακρυά, τότε δεν βλέπω γιατί να μην αξιοποιείς αυτές τις ευκαιρίες. Επίσης θεωρώ ότι η έκδοσή των μπλόγκερς μπορεί να κάνει ακόμα πιο γνωστή τη ίδια την ύπαρξη τους. Στη νηπιακή ηλικία της η κυπριακή μπλογκόσφαιρα δεν νομίζω να είναι σωστό να θέτει αυστηρότατα κριτήρια για το που θα προβάλλεται. Βεβαίως ο κάθε μπλόγκερ έχει δικαίωμα να δει το ζήτημα με το δικό του φακό. Είναι μπλόγκερς που τους αρκεί να γράφουν για όσους τύχει να τους δουν. Είναι και κάποιοι που μου δίνουν την εντύπωση ότι γράφουν μόνο γι' αυτούς. Δικαίωμα τους σεβαστό. Προσωπικά θα ήθελα να με διαβάζουν... όλοι :)

ΣΧΕΤΙΚΟ: Η παρουσία του φίλου "ραδιοφωνιτζή" Γιώργου Πήττα στη Κυπριακή μπλογκόσφαιρα από μόνη της αλλά κυρίως λόγω της συχνής αναφοράς του στο μπλόγκιγκ μέσα από τις εκπομπές του, είμαι σίγουρος ότι έχει αυξήσει τους αναγνώστες των Κυπριακών μπλογκ. Είναι και αυτή μια μορφή... έκδοσης, έτσι Γιώργο; Σε ευχαριστώ πάντως πολύ για τη συστηματική έκδοση μου! (Παρένθεση:Αποκλειστικές πληροφορίες μου, λένε ότι αυτό το Σάββατο δεν θα εκδοθώ για χάρη κάποιου άσημου γυαλάκια, ρε πως τον λένε.... ααα ναι, John Lennon. Μη τη χάσετε!)

Η εφημερίδα βγαίνει κάθε δεύτερη Παρασκευή. Ρίξτε της ένα βλέφαρο.

2 Δεκεμβρίου 2007

Το ΡΙΚ ξανά πρωτοπόρο στη διαίρεση του λαού

Δεν κουράζονται εκεί στο ΡΙΚ να προκαλούν κατάφωρα τα δημοκρατικά αισθήματα της κοινής γνώμης. Από τη χθεσινή Χαραυγή χωρίς άλλα σχόλια:

Μια απίστευτη υπόθεση εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες στους διαδρόμους του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, μάρτυρας της αρρωστημένης νοοτροπίας μιας -ευτυχώς- πολύ μικρής μερίδας του πληθυσμού που δεν θέλουν τον κόσμο να γνωρίζει ότι Τ/κ και Ε/κ μπορούν να εργαστούν και συνυπάρξουν. Ασφαλείς πληροφορίες της "Χ" κάνουν λόγο για φιλοκυβερνητικούς κύκλους εντός του ΡΙΚ, που χρησιμοποιώντας συγκεκριμένο στέλεχος επιχειρούν να εκδιώξουν τους Τ/κ εργαζόμενους, με το να μειώσουν τις απολαβές και ωφελήματα τους.

Το στερούμενο κάθε λογικής αιτιολογικό αυτής της αναχρονιστικής παρέμβασης είναι ότι οι Τ/κ δεν διαμένουν στις ελεύθερες περιοχές επομένως δεν δικαιούνται να απολαμβάνουν τα ίδια ωφελήματα με τους άλλους συναδέλφους τους. Να σημειώσουμε ότι ανάμεσα στα ωφελήματα που θέλουν να τους στερήσουν είναι ο τιμάριθμος και η άδεια ασθενείας. Αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι η συγκεκριμένη πρόταση δεν θα υιοθετηθεί, το γεγονός και μόνο ότι κάποιοι προσπαθούν να υπονομεύσουν το εργασιακό καθεστώς στο ΡΙΚ και να δυναμιτίσουν την συνεργασία Ε/κ και Τ/κ, είναι καθόλα ενδεικτικό των προθέσεων κάποιων, που θέλουν να επιβάλλουν καταστάσεις διαίρεσης ανάμεσα στους Κυπρίους εργαζομένους.


Related Posts with Thumbnails

Έλα στην παρέα μας

Αλήτη ! Απόψε είν' η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή ! Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ' ένα παγκάκι, αλήτη ! Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ, πόκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.

Τεύκρος Ανθίας - Τα σφυρίγματα του αλήτη