Δεν ψηφίζω μόνο για το Κυπριακό

Διερωτάται ο φίλος μου ο Νίκος Τόκας στο σημερινό Φιλελεύθερο, γιατί με την αποκάλυψη και μόνο φαινομένων όπως αυτά στην Στέγη "Νέα Ελεούσα" με το χαπάκωμα και τον εγκλεισμό των παιδιών, που στο πολιτισμένο κόσμο θα προκαλούσαν πραγματικό σοκ στην κοινή γνώμη και… ρήγματα στην πολιτική ζωή της χώρας, στη Κύπρο (την ευρωπαϊκή), δεν… ιδρώνει το αυτί κανενός;

Διερωτάται ο Σκεπτικιστής σε σχόλιο στο προηγούμενο ποστ, γιατί κανένας από τους υποψηφίους προέδρους δεν ανήγαγε τον πόλεμο ενάντια στους νονούς της νύκτας και στη σεξουαλική εκμετάλλευση χιλιάδων γυναικών, σε ένα από τα κύρια θέματα της προεκλογικής εκστρατείας του;

Διερωτώμαι και εγώ ο πένης, ποιος θα τα βάλει με τα κυκλώματα, ποιος θα ξηλώσει τις διασυνδέσεις τους με τους επίορκους αστυνομικούς και να βάλει τάξη στο αστυνομικό σώμα, όταν σαν θέμα απουσιάζει εντελώς από την προεκλογική εκστρατεία;

Τη βία στην οικογένεια που είναι άλλο ένα από τα επιμελώς καλυμμένα προβλήματα στο μικρόκοσμο μας, θα βρεθεί κάποιος να την αποκαλύψει γυμνή μπροστά στα μάτια του κοιμώμενου λαού και να μας πει πως θα την αντιμετωπίσουμε, ή θα μας αφήσουν να υπνώττουμε μακαρίως.

Επίσης, τα ναρκωτικά, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, οι διακρίσεις ενάντια στους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, η ομοφοβία και τόσα άλλα κοινωνικά απαράδεκτα φαινόμενα που ανθούν στη νήσο μας, παίρνουν το μερίδιο που τους αξίζει στα προγράμματα των υποψηφίων;

Το κυπριακό, το σχέδιο Ανάν, το ΝΑΙ και το ΟΧΙ, η Ομοσπονδία της μιας η άλλης μορφής, η άρση της απομόνωσης των Τ/Κ είναι το ψωμοτύρι των πολιτικών μας. Διερωτώμαι καμιά φορά και με το επίπεδο των δημοσιογράφων μας. Όταν ανακρίνουν τους υποψήφιους ή τους εκπροσώπους τους γιατί δεν τους ρωτούν ευθέως πάνω σε αυτά τα θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν τη σωστή λειτουργία και την υγιή ανάπτυξη της κοινωνίας; Παρά μόνο κάθε φορά που βγαίνει στη επιφάνεια κάποιο περιστατικό σε σχέση με τα πιο πάνω προβλήματα, ο τρόπος που το προβάλλουν περίπου εκφράζει έκπληξη που αυτά συμβαίνουν λίγο πιο πέρα, ή και μέσα στα σπίτια μας.

Πενήντα τόσα χρόνια, το κυπριακό σε μικρές και μεγάλες δόσεις κατάντησε το ναρκωτικό του λαού! Η ιεράρχηση του από πολιτικούς και ΜΜΕ σαν το μοναδικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, άμβλυνε τις ευαισθησίες μας, εξουδετέρωσε τις αντιστάσεις μας και μας μετέτρεψε σε απαθείς δέκτες και αποδέκτες των τραγικών φαινομένων που ανθούν στο περιβάλλον μας.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που πατροπαράδοτες αρχές οι οποίες μέχρι πριν κάποιες δεκαετίες θεωρούνταν κορυφαίες από τον Κύπριο, όπως η ανιδιοτέλεια, ο αλτρουισμός, η φιλοτιμία, η πραγματική φιλία θεωρούνται είδη προς εξαφάνιση. Η απουσία ήθους από τους άρχοντες, ο ατιμώρητος αθέμιτος πλουτισμός από τους κρατούντες, η ανοχή αλλά και η ενθάρρυνση της αναξιοκρατίας, του ρουσφετιού, της κουμπαριάς και του γλειψίματος από τους πολιτικούς, όταν καταντούν να θεωρούνται φαινόμενα θεμιτά, δεν μπορούν παρά μακροχρόνια να επιδράσουν αρνητικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των μαζών.

Παρόλη την απαισιοδοξία που εκπνέουν τα πιο πάνω, δεν παύω να πιστεύω ότι υπάρχουν σοβαρές υγιείς δυνάμεις μέσα στο πληθυσμό και ιδιαίτερα ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους. Είναι οι δυνάμεις που στις επόμενες εκλογές πέραν από κομματικές και ιδεολογικές προτιμήσεις θεωρούν καθήκον τους να απαλλαγεί ο τόπος από τους κύριους εκφραστές και εργολάβους της σήψης και της ηθικής κακομοιριάς που επισωρεύτηκε στο τόπο.

Θεωρώ ότι η κάστα των πολιτικών που στηρίζει τον Τάσσο ΔΕΝ επιθυμεί να αλλάξει οτιδήποτε από όλα αυτά. Είναι οι άνθρωποι (και τα παραπούλια τους) που από το 60 και εντεύθεν, κουρνιάζουν στις αγκάλες της εξουσίας, απόκτησαν πλούτο και δόξα χωρίς να το αξίζουν, έχουν τον έλεγχο των μεγάλων οικονομικών κοντραμπάντων και φροντίζουν ο λαός να συνεχίζει να τα θεωρεί όλα αυτά δεδομένα και αυτονόητα.

Δεν ισχυρίζομαι ότι με την εκλογή άλλου προέδρου θα διορθωθούν όλα ως εκ θαύματος. Πιστεύω όμως ακράδαντα, ότι η τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων που δεν αντέχει να κοιτάζει απαθής τη κατρακύλα μας, βρίσκεται στην απέναντι πλευρά από τον Τάσσο. Αν θέλουμε, πέραν από το κυπριακό, το οποίο έτσι κι' αλλιώς με τον Τάσσο οδηγείται στη διχοτόμηση, να έχουμε πρόοδο και στους υπόλοιπους τομείς στους οποίους βαθμολογούμαστε ως άνθρωποι, ας στείλουμε αυτό τον κύριο και τους υπασπιστές του στα σπίτια τους.