Τα γήπεδα γκολφ και δυο γνωμικά (μέρος 2ο)

Το βασικό περιβαλλοντικό πρόβλημα που έρχεται αμέσως στο μυαλό όταν ακούμε για γήπεδα γκολφ είναι βεβαίως το νερό. Όμως η ζημιά στο περιβάλλον είναι πολύ μεγαλύτερη από την κατανάλωση νερού. Για να γίνει ένα γήπεδο γκολφ χρειάζεται να "ξυριστούν" μεγάλες εκτάσεις γης που παρέμειναν απείραχτες για αιώνες. Όλα τα αυτοφυή και ενδημικά είδη χλωρίδας καταστρέφονται και όλα τα είδη πανίδας είτε καταστρέφονται είτε αναγκάζονται να ανατρέξουν σε εξεύρεση νέων καταφυγίων(αν υπάρχουν). Επίσης, η μεγάλη έκταση που καλύπτει ένα γήπεδο διαχωρίζει τον περιβάλλοντα χώρο στα δύο με αποτέλεσμα όπως παραστατικά τα έγραψε ο φίλος ο Άσερας σε σχόλιο του: "Έναν έντομον, μιά αλιζάβρα, έναν φερκόν, ένας βάτραχος, έχει παραπάνω πιθανότητες να ψοφήσει διαπερνώντας πουπάνω που έναν γήπεδον γκόλφ παρά διασχίζοντας έναν αυτοκινητόδρομον παένοντας να έβρει το ταίριν του."

Στη θέση της ελιάς, της χαρουπιάς, της τρεμυθιάς,της σχοινιάς, της ξυσταρκάς, της λατζιάς, του θρουμπιού και τόσων άλλων φυτών που επιβίωναν χωρίς να ζητήσουν ένα ποτήρι νερό από τον άνθρωπο, φυτεύεται το ξενόφερτο είδος του γρασιδιού. Το γρασίδι είναι είδος που ευδοκιμεί σε ψυχρότερα κλίματα και χρειάζεται νερό σε καθημερινή βάση.

Γίνεται αντιληπτό ότι η μεταφορά του στις δικές μας θερμές και άνυδρες συνθήκες προϋποθέτει πέραν του νερού και προετοιμασία του εδάφους με προσμίξεις χώματος και άμμου που θα έρθει είτε από άλλες περιοχές είτε από το εξωτερικό.

Επιπρόσθετα το ξενόφερτο γρασίδι είναι ευαίσθητο σε μια σειρά από ασθένειες με πρώτη το σιριβίδι, και ως εκ τούτου χρειάζεται τακτικό και σε κάποιες περιόδους καθημερινό ψέκασμα. Το συχνό ψέκασμα δημιουργεί τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή εξαφανίζοντας ακόμα και εκείνα τα έντομα και τους οργανισμούς που κατάφεραν να επιζήσουν μετά το φύτεμα του γρασιδιού. Επίσης η ανάγκη να διατηρείται το γρασίδι σε καλή κατάσταση προϋποθέτει τη συχνότατη λίπανση του και την επιβάρυνση των υπογείων υδάτων με ένα σωρό χημικά κατάλοιπα των λιπασμάτων.

Με λίγα λόγια στη θέση του ντόπιου φυσικού περιβάλλοντος μεταφέρουμε και εγκαθιστούμε ένα απροσάρμοστο και προβληματικό είδος του οποίου η διατήρηση σημαίνει συνεχή ρύπανση του χώρου. Και αυτό για την τέρψη των πλούσιων Βόρειων και της τσέπης των ντόπιων επιχειρηματιών.

Κάτω από το βάρος της έλλειψης νερού, η κυβέρνηση επέβαλε πρόσφατα στα υπό ανέγερση γήπεδα γκολφ την δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης έτσι που να μην χρησιμοποιούν νερό από τα αποθέματα του τμήματος υδάτων για αρδευτικούς σκοπούς. Περίμενε να εκφραστεί ανακούφιση από τον κόσμο για την έστω και εκ των υστέρων ευαισθητοποίηση της. Έλα όμως που οι ειδικοί άλλα γνωρίζουν. Τόσες ενεργοβόρες μονάδες αφαλάτωσης θα δημιουργήσουν τεράστια αύξηση της ανάγκης σε ηλεκτρισμό, ειδικά στη καλοκαιρινή περίοδο όπου όπως γνωρίζουμε οι εγκαταστάσεις της ΑΗΚ λειτουργούν στο όριο. Αυτό θα δημιουργήσει ανάγκη για επένδυση σε νέο εξοπλισμό. Ποιος θα πληρώσει τα εκατομμύρια που θα χρειαστεί η ΑΗΚ; Μα ο χαζο-λαουτζίκος φυσικά.

Επιπρόσθετα η καταστροφή που θα προκληθεί μακροχρόνια στο θαλάσσιο οικοσύστημα από την απόρριψη των κατάλοιπων της αφαλάτωσης και του αλατιού πίσω στη θάλασσα είναι δεδομένη. Μακροχρόνια η απόρριψη των αποβλήτων της αφαλάτωσης αλλάζει τη θερμοκρασία του νερού και την περιεκτικότητα του σε αλάτι. Δημιουργεί ρεύματα και δίνες. Τα ψάρια και άλλα θαλασσινά αναγκάζονται να μεταναστεύσουν. Ενθαρρύνεται η δημιουργία άλγης και άλλων βλαβερών μικροοργανισμών.

Είμαι σίγουρος πως κάποιος ειδικός θα μπορούσε να μας υποδείξει και άλλα προβλήματα που δημιουργούνται από το βιασμό της φύσης με τη δημιουργία γηπέδων γκολφ. Μένω σε αυτά που εμπέδωσα με τη μακροχρόνια τριβή μου με το θέμα.

Η εικόνα φίλοι μου είναι πεντακάθαρη. Η κυβέρνηση δεν νοιάστηκε καθόλου ούτε για την περιβαλλοντική καταστροφή, ούτε για το ότι τα γήπεδα γκολφ δεν είναι βιώσιμες επιχειρήσεις στα κυπριακά δεδομένα. Έπρεπε πάση θυσία να ικανοποιηθούν οι αδηφάγες ορέξεις κάποιων μεγαλοεπιχειρηματιών. Με το έτσι θέλω και ενάντια σε κάθε λογική έπρεπε να φροντίσει για την αύξηση του πλούτου των αχόρταγων προυχόντων. Με το αζημίωτο φυσικά για κάποιους που χρησιμοποίησαν όλη την επιρροή τους για να περάσει η περιβόητη πολιτική για τα γκολφ.

Τα πλείστα προβλήματα που απαριθμούνται στο άρθρο, δεν απαντώνται, ή ισχύουν σε πολύ μικρότερο βαθμό, σε χώρες όπου το γρασίδι είναι είναι ήδη μέρος του περιβάλλοντος και το γήπεδο δένει αρμονικά με τον περιβάλλοντα χώρο.