Γιατί μπλοκάρω

Το μπλογκ φιλοξενεί σήμερα ένα συνειδητοποιημένο και ευαίσθητο κείμενο από ένα μπλόγκερ "διαφορετικό" όπως ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του, τον greekstories. Σημειώνω με ικανοποίηση ότι ο greekstories ο οποίος είναι παλιός μπλόγκερ με ξενόγλωσσα μπλογκς, ενθαρρυμένος από τη συζήτηση μας, αποφάσισε να κάνει την εμφάνιση του και στη Κυπριακή μπλογκόσφαιρα.

Το κείμενο δημοσιεύεται και στο μπλογκ του, Ψυχές και Σώματα. Τον ευχαριστώ για την πρωτοβουλία που πήρε, να μας το παραχωρήσει.

Με αφορμή αυτά που διαβάζω στο Μπλοκ του Λέξη έκανα κι’ εγω κάποιες σκέψεις πάνω στο θέμα.. Γιατί μπλοκάρω άραγε;

Τις απαντήσεις μου τις βρήκα κάπως τρομακτικές: Μπλοκάρω…

- Γιατί είμαι μόνος. Γιατί δεν έχω κανέναν να μιλήσω, να εκφραστώ, ίσως και γιατί δεν θέλω και κανέναν να ακούσει η να ξέρει αυτές μου τις σκέψεις και τα βιώματα. Απ'τήν άλλη αυτό είναι ψυχοπαθητικό γιατί αν δεν ήθελα κανέναν να τα ξέρει δεν θα τ'αγραφα.

- Γιατί το μπλοκ μου είναι η παρέα μου. Δεν μου αντιμιλά, δεν διαφωνεί μαζί μου, ακούει στωικά, υπομονετικά και δεν με πρήζει με τα δικά του.

- Γιατί όταν άρχισα να γράφω στην ηλικία των δέκα ανακάλυψα ότι είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία. Εξοικονόμησα τα λεφτά που θα δινα στον ψυχοθεραπευτή μου και τα βρήκα από πολύ νωρίς με τον εαυτό μου. Γράφοντας τις αμφιβολίες μου, τις σκέψεις μου, τα συναισθήματα μου, τα βιώματα μου και καταγράφοντας έτσι και την πορεία μου, μάλλον τον αγώνα μου στην ομοφυλοφιλία ήξερα υποσυνείδητα πολύ πριν το καταλάβω συνειδητά ότι η σεξουαλικότητα μου και ψυχοσύνθεση μου είναι διαφορετικές. Αυτή η συνειδητοποίηση η υποσυνείδητη μου έδωσε απερίγραπτη δύναμη σ’έναν απερίγραπτο Γολγοθά.

- Γιατί αν δεν μπλόκαρα δεν θα μπορούσα να τελειώσω το πρώτο μου βιβλίο. Άσχετο αν τοχει φάει η σκόνη των μπαιτς, εγώ το τέλειωσα. Αν θα το εκδώσω τώρα είναι άλλη κουβέντα.

- Γιατί όταν μ’ εγκατελειψε ο πρώτος μου και μοναδικός μου μεγάλος έρωτας στην ηλικία των είκοσι γιατί αποφάσισε να πάει να παντρευτεί με μια κότα (ή δυο;) και να κάνει τρία παιδιά, δεν είχα κανέναν να ξεδώσω εκτός απ’ τα γραφόμενα μου.

- Γιατί όταν με κυριεύουν οι μοναξιές εδώ στα ξένα και πεθυμώ πολύ πιο έντονα την μανά μου, τον αδελφό μου, το σπίτι μου, την θάλασσα, τον ήλιο, την Κύπρο, κανένας άλλος δεν δείχνει τόση κατανόηση στις νοσταλγίες μου όσο το μπλοκ μου.

- Γιατί είμαι εγωιστής. Δημιουργώντας, δεν το κάνω μονό για να μειώσω τα ζαναξ. Θέλω να διαβαστώ, θέλω ακουστώ, ίσως και να θέλω να γίνω διάσημος. Ίσως όντως να με ανακαλύψει κάποιος και να με κάνει συγγραφικό σταρ. Ποιος ξέρει;

- Γιατί δεν είμαι μονό εγωιστής, αλλά και πελαγωμένος με το σύνδρομο της μητέρας Τερέζας. Θέλω με τις εμπειρίες μου να δείξω και σε άλλους που ακόμα έχουν δυσκολίες με την σεξουαλικότητα τους ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο μαύρα όσο φαίνονται. Ότι στις στιγμές μου νιώθουν μονοί και εγκαταλελειμμένοι να σκέφτονται ότι έστω και με τα’αψυχα γραφόμενα κάποιου αλλού μπορούν να βρουν μια ελπίδα απ’ το πουθενά.

- Γιατί θέλω να είμαι μια φωνή δυνατή σε μια κοινωνία που είναι ακόμα μουλωχτή και υποκρίτρια και δεν δέχεται τους διαφορετικούς ενώ πίσω απ’ τα σκηνικά είναι όλοι μπουρδέλο. Να γίνω ένα σημείο αναφοράς σε μια κοινωνία που το γαμάτε γιατί χανόμαστε έχει γίνει κρέντο σαν την Αμερική αλλά το θεαθήναι είναι πιο σημαντικό απ’ την ουσία.

- Γιατί είμαι περήφανος που καταφέρνω έστω και διαφορετικός να επιβιώνω αν και η μανά κι’ ο πατέρας της καλύτερης μου φίλης δεν μου ξαναμίλησαν όταν άκουσαν μετά από τριάντα χρόνια στενών δεσμών ότι είμαι γκέι.

- Γιατί το συναίσθημα ότι σε χρειάζονται όταν είσαι ο μόνος που καταλαβαίνεις τις δύσκολες ψυχικές καταστάσεις των φίλων σου είναι σκέτη καύλα επειδή τότε αντιλαμβάνεσαι ότι αν δεν ήσουν διαφορετικός δεν θα είχες αυτή την ικανότητα.

- Γιατί όταν ο κολλητός σου κάνει κέρατα στην πολύχρονη γκόμενα του και θέλει να βγει έξω με την καινούργια έρχεται σε σένα και τον παίρνεις για κάλυψη στο γκέι μπαρ μαζί με την καινούργια όπου δεν τους ξέρει κάνεις κι’ έχεις την ικανοποίηση ότι έκανες κάτι καλό και παράλληλα το διασκεδάζεις. Κι επειδή δεν μπορείς να το πεις σε κανέναν ανοίγεις το νόουτμπουκ σου, μπαίνεις στο μπλοκ και τα ξερνάς όλα και δεν έχεις και τύψεις ότι έβλαψες κανέναν.

- Γιατί όταν θέλω να ξεράσω από αναχρονιστικές μαλακίες, μπαίνω στο μπλοκ μου και βρίσκω την υγεία μου. Όπως τότε σε μια ευρωπαϊκή πόλη που πήγα τον πρώην μου με τα τρία παΐδια σ’ ένα γκέι μπαρ μαζί με τον αδελφό μου και έκανε ότι ήθελε να ξεράσει απ’το πουσσλικι που έβλεπε μπροστά του. Τον χρόνο όμως που πηδιόταν μαζί μου κάθε άλλο παρά ξερνούσε. Μην χέσω. Και για να μην χέσω και για να μην βλάψω κανέναν μπαίνω στο μπλοκάκι μου και τα βγάζω όλα από μέσα μου κι έτσι δεν τρελαίνομαι.

- Γιατί όταν δήθεν αγωνιστές και αγωνίστριες στην Κύπρο γίνονται υπουργοί και φημίζονται για το ήθος και τις αξίες τους κανένας δεν θέλει να ξέρει τι σκατά έκαναν πριν και πόσο κακό έκαναν σε κόσμο και κοσμάκη και τι χέρι είχαν στα πραξικοπήματα. Και τα παιδιά τους είτε γκέι είτε λεσβίες μπορούν και κάνουν καριέρα κι όλα είναι καλά κι ωραία αλλά όταν ένας άμοιρος προσπαθήσει να μπει στην ιδία πορεία τον γαμάν γιατί είναι διαφορετικός. Κι’όταν θέλω να βγάλω αυτή την αδικία από μέσα μου και δεν μπορώ γιατί θα είμαι μια φωνή στην έρημο μπαίνω στο μπλοκ μου και ξεθυμαίνω.

- Γιατί ταχω παίξει με την καλπάζουσα μαλάκια που βλέπω γύρω μου κάθε μέρα. Και γράφω για να καταλάβω αν όντως είμαι εγώ παιγμένος ή οι άλλοι.

- Γιατί επικοινωνώ. Μπορεί να μην ξέρω αυτούς που επικοινωνώ αλλά μου λείπει κι έτσι βρίσκω την καθημερινή επικοινωνία με άλλους ανθρώπους που σκέφτονται και προβληματίζονται με τον δικό τους προσωπικό τρόπο. Με κάνει πλούσιο σε εμπειρίες και μου ανοίγει άλλους, καινούργιους ορίζοντες. Μπορεί να διαφωνώ αλλά αυτό δεν είναι σημαντικό. Σημαντικό είναι ότι υπάρχουν κι άλλες απόψεις.

Ίσως και να υπάρχουν κι’αλλοι πολλοί λόγοι γιατί μπλοκάρω. Αλλά μόλις ξύπνησα μετά από μια πολύ μαλακισμένη γκέι νύκτα στην Κολωνία, βρωμάω Smirnoff Ice και τσιγαρίλλα κι’ο σκύλος θα με φάει αν δεν τον βγάλω για jogging. Άρα ετοιμάζομαι για τρέξιμο τώρα να κάψω και τις θερμίδες του πότου από χθες το βραδυ και μετά θα σκεφτώ κι’αλλους λόγους γιατί μπλοκάρω.

Ό πίνακας είναι το έργο "The Soul Hovering Over the Body" του Louis Schiavonetti (1765-1810)