24 Αυγούστου 2007

Την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.

Αφορμή για το παρόν σχόλιο μου έδωσε η αντίδραση κάποιων φίλων σε κάποια ποστς στο μπλογκ προεδρικές. Οι αντιδράσεις αφορούσαν βασικά το επίπεδο της γλώσσας που χρησιμοποιείται από διάφορους μπλόγκερς, συμπεριλαμβανομένου και εμού, ως επίσης και την χρήση χαρακτηρισμών (μειωτικών συνήθως) κατά πολιτικών προσώπων.

Αν κάνετε μια βόλτα στα μπλογκς θα παρατηρήσετε ότι το χιούμορ και ο σαρκασμός, συχνά και ο αυτοσαρκασμός είναι πλατιά διαδεδομένα. Αρκετές φορές η χρήση λέξεων "απαγορευμένων" (που δεν συναντάς δηλαδή στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο), στα μπλογκς είναι κοινός τόπος. Και αυτό γιατί ο μπλόγκερ δεν έχει να δώσει λόγο σε καμιά λογοκρίνουσα αρχή. Παρά μόνο στον εαυτό του και στη συνείδηση του.

Συνήθως οι μπλόγκερς εκφράζονται όπως ακριβώς και στις καθημερινές τους συναναστροφές. Πιστεύω, ότι αυτό είναι και η μαγεία του μπλογκ. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο τόσοι και τόσοι άνθρωποι που δεν ξανάγραψαν στη ζωή τους ένιωσαν ελεύθεροι να εκφραστούν και γραπτώς, χωρίς τον φόβο της κριτικής όσον αφορά τη χρήση της γλώσσας.

Πρέπει να παραδεκτώ ότι μεγαλωμένος σε εποχές που η "ευπρέπεια" θεωρείτο απαραίτητο κοινωνικό προσόν η ακατάσχετη βωμολοχία με ενοχλεί. Όσο και αν μεγαλώνοντας καταλάβαινα ότι η περιβόητη "ευπρέπεια" ήταν το πέπλο που κάλυπτε τις βρωμιές μιας υποκριτικής κοινωνίας δεν κατάφερα να αποκολληθώ πλήρως από τις νεανικές μου πεποιθήσεις. Δεν κωλώνω όμως στο άκουσμα της λέξης μαλάκας ούτε στη χρήση των λέξεων αρχίδι ή μουνί. Όταν μάλιστα γράφονται στο σωστό τόπο και χρόνο.

Πόσο τα μιλλωμένα του Λιπέρτη και του Μιχαηλίδη ή τα γαμοτράγουδα που τραγούδησε η Δόμνα Σαμίου θεωρούνται βωμολοχίες; Ας μην καταντήσουμε να ενοχοποιούμε τις λέξεις. Δεν νομίζω όμως ότι οι μπλόγκερς φέρουν όποιαδήποτε ευθύνη για τον εκφυλισμό της γλώσσας. Ισα ίσα που η ενασχόληση με τον γραπτό λόγο σπρώχνει τον άνθρωπο να βελτιώνει τις γλωσσικές του ικανότητες. Εξάλλου ο αριστοτεχνικός χειρισμός της ελληνικής είναι κάτι που εκπλήσσει σε πάρα πολλά μπλογκς. Ας ψάξουμε τους ενόχους για τον εκφυλισμό της γλώσσας μας στα παράθυρα και στα κουτσομπολίστικα μαγκαζίνα των καναλιών (έστω και ας μην χρησιμοποιούν "βρωμικες" λέξεις) και να αφήσουμε τους μπλόγκερς να εκφράζονται ελεύθερα.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπερίζω τον αγαπητό μου φιλο,και πρώτα απ' όλα απευθύνω την απέραντη αγάπη μου.
{Ο κάτοικος του Καταρ λέγεται Καταρέζος;)
Βλέπω ότι οι πολιτικές σου ανυσηχίες μεγαλώνουν όσο μεγαλώνεις,αλλά βλέπω πως οι παρελθοντικοί σου προβληματισμοί και προβλεψεις επαληθεύονται.
Το πιο κάτω είναι παλαιότερο δικό σου:
"η μοναδική μου εγνοια είναι το πώς απεγκλωβίζονται και απελευθερώνονται οι μαζες που κρατάνε "φυλακισμένες" ο Χριστόφιας και η παρέα του. Θεωρώ ότι υπάρχουν επαρκεις υγιείς δυνάμεις στο ΑΚΕΛ που ΔΕΝ πρέπει να αλλοτριωθούν."
Απορία:
Με την κίνηση ΑΚΕΛ (αυτόνομη κάθοδος)απεγκλοβίζονται οι μάζες;
Και αν απελευθερώθησαν θα στηρίξουν Παπαδόπουλο όξα Χριστόφια;ΟΞΑ ΚΑΣΟΥΛΙΔΗ.
Πολύκαρπος

Lexi_penitas είπε...

Αγαπητέ μου Πολύκαρπε σε χαιρετώ και ανταποδίδω την αγάπη μου.

Αν ζούσες στο Κατάρ Αυγουστο μήνα με 50 βαθμούς θερμοκρασία και 90% υγρασία, θα καταλάβαινες γιατί τους λένε Καταραμένους.

Όταν έγραφα για απεγκλωβισμό των μαζών του ΑΚΕΛ, εννοούσα από τον θανάσιμο εναγκαλισμό με τον Τάσσο. Η επιλογή τότε για μας, ήταν ή να διαχωρήσει ο Χριστόφιας τη θέση του, η να υποστηριχτεί άλλος αριστερός υποψήφιος.

Έλεγα επίσης "Όσο πιο μαζική είναι η αντίδραση στην μεθόδευση της κλοπής της λαϊκής ψήφου, τόσο μεγαλύτερο ενδεχόμενο υπάρχει ο Χριστόφιας να ανακρούσει πρύμνη. Βλέποντας μάλιστα τους οπαδούς και τα μέλη του να αντιστέκονται ΕΓΚΑΙΡΑ δεν θα έχει επιλογή."

Λοιπόν, έχει κανένας καμιά αμφιβολία ότι η δυναμική και έγκαιρη πίεση των μελών και των στελεχών του κόμματος που εναντιώνονταν στη συνεργασία με τον Τάσσο, τελικά την απέτρεψε.

Μια πιο τεκμηριωμένη ανάλυση των λόγων για τους οποίους παράτησε το ΑΚΕΛ τον Τάσσο θα βρεις στο ποστ μου της 27 Ιουλίου, "Γιατί το ΑΚΕΛ παράτησε τον Τάσσο συξυλο"

Φίλε μου, αναμένω πιο συχνές παρεμβάσεις σου όσο θα πλησιάζουν οι εκλογές.

Related Posts with Thumbnails

Έλα στην παρέα μας

Αλήτη ! Απόψε είν' η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή ! Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ' ένα παγκάκι, αλήτη ! Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ, πόκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.

Τεύκρος Ανθίας - Τα σφυρίγματα του αλήτη