29 Ιουνίου 2008

Τι διαφορετικό κάνεις από τους προηγούμενους Δημήτρη;


Το να δίνεις προτεραιότητα στο κυπριακό σαν το υπ' αριθμό ένα πρόβλημα που άπτεται της ίδιας της επιβίωσης μας, είναι ένα πράγμα, και να το χρησιμοποιείς σαν άλλοθι για να κρατάς την κοινωνία δέσμια πρακτικών του παρελθόντος αλλά και άλλοθι για την ανυπαρξία μακρόχρονης πολιτικής με όραμα σε όλους τους υπόλοιπους τομείς είναι άλλο.

Πόσα χρόνια ακούμε για εκπαιδευτική μεταρρύθμιση; Ποιοι την πολεμούν; Εκτός από το Ττόμη Ββου μήπως πρέπει να ψάξουμε και άλλους; Πιστεύω είναι πολλοί που θέλουν τα παιδιά μας έρμαια και θύματα της ημιμάθειας τους.


Πόσα χρόνια ακούμε για σχέδιο υγείας; Ποιοι μεγαλογιατροί, ποια κυκλώματα και ποια συμφέροντα θα θιγούν αν εφαρμοστεί; Αν απαντήσεις την ερώτηση, ξέρεις και ποιοι στέκουν τροχοπέδη.


Πόσα χρόνια ακούμε για αφαλατώσεις που θα λύσουν οριστικά το πρόβλημα της λειψυδρίας; Εδώ έχουμε ζήτημα ανυπαρξίας πολιτικής, ανικανότητας, απουσίας προγραμματισμού και οργάνωσης, που παρόλο ότι αποτελεί κανόνα πρώτη φορά έφτασε στο σημείο να ξεπεράσει τα σύνορα μας και να μας κατάντησει διεθνείς επαίτες.


Πόσα χρόνια ακούμε ότι θα λυθεί το πρόβλημα των μεταναστών που κρατούνται στις φυλακές χωρίς να έχουν εγκληματήσει; Πολλοί ψήφισαν Χριστόφια με την ελπίδα να είναι ο Νεοκλής υπουργός για να εφαρμόσει αυτά που δεν πρόλαβε με τον Τάσσο. Οι άνθρωποι ακόμα είναι μέσα.


Πόσοι πολιτικοί παρέλασαν με το λάβαρο της αξιοκρατίας και της ισοπολιτείας και ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έκανε τίποτε προς τη σωστή κατεύθυνση. Αντίθετα οι ίδιοι οι βουλευτές, οι υπουργοί και οι κρατικοί αξιωματούχοι συντηρούν το νοσηρό φαινόμενο που κατάντησε ολόκληρο περήφανο λαό (στραβάρα μας!) να παρακαλά και να λαδώνει για μια θεσούλα κλητήρα για το παιδί του, για μια χαλάρωση 5-6 τ.μ. στην άδεια οικοδομής, για να πάρει προτεραιότητα στην εγχείρηση, για να κανονίσει το στρατιώτη του κοντά στο σπίτι του κλπ, κλπ.


Ποιος άγγιξε τους 4-5 κοντρακτόρους που μοιράζονται τα κοντράτα του δημοσίου εναλλάξ και με προσυμφωνημένες τιμές. Πόσοι και ποιοι τα μασάνε μέσα στις αρμόδιες υπηρεσίες;


Ποιος τόλμησε να θίξει τα κατεστημένα που τρώνε με δεκαοκτώ μασέλλες από την απάτη που ονομάζουμε στρατό;


Πότε οι βουλευτές μας θα ψηφίσουν νόμο που θα καταργεί τις βίζες "καλλιτέχνιδας" με τις οποίες το κράτος διευκολύνει τους μαστροπούς να τροφοδοτούν με φρέσκο "κρέας" τη βιομηχανία της πορνείας στην οποία έχουμε τη πρωτιά; Τα παίρνετε σε cash ή σε είδος κύριοι;


Πότε θα πάψει αυτό το κράτος να αποφεύγει την φροντίδα των πολιτών του με ειδικές ανάγκες και των αναξιοπαθούντων αφήνοντας την στην (λυτρωτική των τύψεων τους) αλτρουιστική διάθεση των Κυπρίων.


Πόσα χρόνια θα πρέπει να περιμένουμε για να πάψουν οι ποϊνάες, οι νταήδες, οι ανίκανοι και οι καλοπερασάκηδες να αποτελούν την πλειοψηφία αλλά και να επιβάλλουν το πνεύμα του αστυνομικού σώματος;


Σκέφτηκα να γράψω και κάτι για τη προστασία των τετράποδων και των φτερωτών που μοιράζονται το νησί μαζί μας (τόση γη, εδώ ξέμειναν τα έρμα), αλλά το αποφεύγω επειδή θα είμαι εκτός θέματος.


Πότε τέλος πάντων οι άρχοντες του τόπου θα πάψουν να δίνουν το κακό παράδειγμα της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας, του εύκολου (παράνομου) πλουτισμού στον υπόλοιπο λαό; Πως περιμένουμε να εκλείψει η αμπαλατοσύνη σε μια χώρα που ο μετρημένος, ο λογικός και ο αξιοπρεπής δεν έχουν υπόθεση;

Αφήσαμε κανένα υπουργείο πίσω; Η ανικανότητα, η ανοργανωσιά, η διαφθορά, η αναξιοκρατία και όλα τα κακώς έχοντα διαπερνούν το κράτος μας απ' άκρου σ' άκρον.


Αν τα γράφω όλα αυτά δεν είναι για να προσθέσω ακόμα ένα ποστ με μουρμουρητά για τα κακώς έχοντα. Ούτε αναμένω ότι κάποτε θα απαλλαγούμε παντελώς από αυτά και τα άλλα που μας ταλαιπωρούν. Απλά οι ελπίδες ότι η κυβέρνηση της αριστεράς θα έδειχνε την απαιτούμενη ευαισθησία, εξανεμίζονται. Είδατε εσείς όραμα; Ακούσατε τίποτα που δεν το άκουσα εγώ; Οι καλές προθέσεις δυστυχώς δεν φτάνουν.


Τι διαφορετικό κάνεις από τους προηγούμενους Δημήτρη για να περιμένεις άλλο αποτέλεσμα; Ή μήπως βολεύεσαι με την σκέψη ότι αυτό το κάτι τις περισσότερο που θα κάνεις (και πιστεύω θα το κάνεις), είναι αρκετό για τον μη απαιτητικό Κυπραίο να διατηρήσει το κόμμα σου στην εξουσία; Μάλλον αυτό είναι.

24 Ιουνίου 2008

Αμπάλατος

Δεν ξέρω από που προέρχεται η κυπριακή αυτή λέξη. Νομίζω ότι είναι περίπου συνώνυμο του "απολίτιστος". Για αυτό όμως που είμαι σίγουρος, είναι ότι σε αυτό τον τόπο υπάρχουν πολλοί αμπάλατοι. Το ζούμε καθημερινά. Το βλέπουμε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια κάθε καλοκαίρι με τις πυρκαγιές.

Πόσο μυαλό θέλει ρε αμπάλατε για να σκεφτείς ότι αν δουλεύεις με οξυγόνο κοντά σε βλάστηση, οι πιθανότητες να προκαλέσεις πυρκαγιά είναι αυξημένες. Ή ότι για να καψαλίσεις τις ποκαλάμες σε 2-3 σκάλες χωράφι δεν αρκεί να έχεις δίπλα σου ένα λάστιχο με νερό. Ή ότι αν δεν θέλεις να λερώσεις το τασάκι του καινούργιου ΒΜW σου, τότε δεν πρέπει να καπνίσεις. Επειδή δεν χρειάζεται ψηλό IQ για να καταλάβεις ότι γίνεσαι δυνάμει εμπρηστής.

Την ώρα που πετάς το τσιγάρο ρε αμπάλατε, πέρασε από το μυαλό σου ότι μπορεί από την πυρκαγιά που πιθανόν θα προκαλέσεις, να καταστραφούν περιουσίες, να καεί το λιγοστό πράσινο της πατρίδας σου και πιθανόν να σκοτωθούν άνθρωποι;

Το δικό σου να γίνει ρε αμπάλατε και ας καούν όλα τα άλλα.

Η ερμηνεία της λέξης περιλαμβάνει κάτι από τον ανεύθυνο, τον άξεστο, τον ατομιστή, τον απολίτιστο, τον ακοινώνητο κλπ. Και δυστυχώς κάτι τέτοιοι μας περισσεύουν.

16 Ιουνίου 2008

"Στρατός". Αναγκαία απάτη;


Από καιρό λέω να γράψω για την μεγαλύτερη απάτη της εποχής μας. Για τη συνωμοσία σιωπής που την καλύπτει. Για το απυρόβλητο στο οποίο βρίσκεται. Για τις προεκτάσεις στη κοινωνία και ιδιαίτερα στους νέους. Για τον "στρατό" της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ξέρω ότι από πολλούς θα θεωρηθεί ανατρεπτικό και αντεθνικό να υψώνει κάποιος φωνή εναντίον του θεσμού που θεωρητικά προστατεύει τη πατρίδα μας από οποιαδήποτε ξένη επιβουλή και πρωτίστως από πιθανή επέλαση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων. Όμως, είναι με αυτό ακριβώς το πρόσχημα που η μεγάλη απάτη αποτελεί άβατον τόσο για πολιτικούς όσο και για δημοσιογράφους. Ακριβώς για αυτό το λόγο πρέπει κάποιοι κάποτε να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας στα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν στο όνομα της άμυνας.

Θα αρχίσω με κάτι που αποτελεί κοινό μυστικό. Ο στρατός μας, που εκ των πραγμάτων έχει αμυντική αποστολή, έχει ικανότητα απόκρουσης μιας τουρκικής επίθεσης για 2-3 το πολύ 5 μέρες. Προσωπικά το άκουσα από Έλληνα συνταγματάρχη σε στιγμές απόλυτης ειλικρίνειας. Όμως δεν χρειάζονται γνώσεις ειδικού για να καταλάβει κάποιος την απέραντη απόσταση που μας χωρίζει σε στρατιωτικό επίπεδο από τους Τούρκους. Τόσο σε αριθμητικό αλλά κυρίως σε επίπεδο οργάνωσης και εξοπλισμού. Και ρωτώ: Τι περιμένουμε να συμβεί σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα που η Τουρκία χρειάζεται για να κατακτήσει ολόκληρη τη Κύπρο; Να σας απαντήσω. Αν η Τουρκία αποφασίσει να το κάνει, ότι και να συμβεί δεν μας σώζει. Απλώς είμαστε τυχεροί που κάτι τέτοιο δεν ήταν μέσα στις προτεραιότητες της. Και τώρα με την ένταξη μας στην Ε. Ε. το ενδεχόμενο φαίνεται πολύ πιο απομακρυσμένο.

Αναγνωρίζοντας αυτή την πραγματικότητα το μόνο λογικό πράγμα που θα μπορούσε να κάνει η πλευρά μας θα ήταν η μονομερής αποστρατικοποίηση. Τόσο απλά! Ναι τόσο απλά! Απορώ γιατί εκπλήττεστε; Μια καλά προετοιμασμένη αποστρατικοποίηση με την εμπλοκή και υπό την εποπτεία της Ε. Ε. και του ΟΗΕ. Θα μπορούσε να διατηρηθεί ένα μικρό σώμα για σκοπούς διάσωσης και για καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Και αυτό κάτω από τον έλεγχο της Ε.Ε. μέχρι τη λύση του κυπριακού. Ταυτόχρονα η Ελλάδα να ανακαλούσε την ΕΛΔΥΚ. Μη φοβάστε. Οι Τούρκοι δεν θα κάνουν βήμα. Απλούστατα γιατί δεν είναι η ανασχετική ικανότητα της Εθνικής Φρουράς που τους αποτρέπει. Φανταστείτε πόσο γυμνή θα άφηνε την Τουρκία αυτό το σενάριο. Με ποιο επιχείρημα θα μπορούσε να δικαιολογήσει τη παρουσία 40000 στρατού σε ένα ανεξάρτητο αποστρατικοποιημένο κράτος. Από ποιους θα "προστάτευε" τους Τ/Κ;

Γιατί λοιπόν μια τόσο λογική θέση όχι μόνο δεν συζητήθηκε αλλά θα αντιμετωπιζόταν περίπου σαν αιρετική αν όχι προδοτική. Το θέμα είναι απλό. Σκεφτείτε πόσοι έχουν οικονομικά συμφέροντα από την ύπαρξη της Ε.Φ. Ξεκινώ από τα μόνιμα στελέχη. Μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες συμπατριώτες μας οι περισσότεροι των οποίων δεν μπορούν να μοιράσουν θκυό γαδάρων άσιερο, ηγούνται σήμερα του στρατεύματος. Λούφα, παραλλαγή, πρόσβαση στην εξουσία, ευκαιρία να το παίζουν και εξουσία με τα 18χρονα. Τι θα κάνουν αυτοί αν καταργηθεί ο στρατός. Αμφιβάλλω αν όποιο σχέδιο λύσης του προβλήματος μας θα καταργεί το στρατό θα πάρει πάνω από 1% από τους στρατιωτικούς. Οι άνθρωποι που είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλεια μας πνίγονται στις ανασφάλειες τους.

Ο στρατός έγινε το πιο εύκολο πεδίο "παροχής υπηρεσιών" από τα κόμματα προς τους ψηφοφόρους τους. Ανενδοίαστα θα ακούσετε και αυτό τον υπουργό άμυνας (όπως όλους τους προηγούμενους) να μιλά για αξιοκρατία στη τελετή ορκωμοσίας των νεοσυλλέκτων τον Ιούλη. ΜΑΛΑΚΙΕΣ! Εκατό στους εκατό φαντάρους χρησιμοποιούν το μέσο τους κυρίως για κάποια ευμενή μετάθεση. Και σε όλες τις περιπτώσεις το μέσο είναι πολιτικό ή στρατιωτικό. Και επειδή οι μεταθέσεις έχουν κάποιους περιορισμούς που δεν αφήνουν ατέλειωτα περιθώρια δράσης, δίνουν και παίρνουν οι αποσπάσεις. Υποτίθεται πολύ πιο αραιές και για μικρό χρονικό διάστημα. Κατάντησαν να είναι πολυπληθέστερες των μεταθέσεων γιατί χρειάζονται λιγότερες διαδικασίες. Μονάδες μένουν χωρίς βασικές ειδικότητες. Μηχανοκίνητη μονάδα έχει πολύ λιγότερους οδηγούς από τα οχήματα που διαθέτει, επειδή με απανωτά σήματα οι οδηγοί αποσπάστηκαν για ανάγκες του στρατεύματος, σε μονάδες που δεν ήταν μηχανοκίνητες και κατά σύμπτωση είναι και κοντά στα σπίτια τους. Η ευνοιοκρατία είναι νόμος μέσα στις ίδιες τις μονάδες. Η σπιουνιά, το γλείψιμο ακόμα και η δωροδοκία είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο φαντάρος για να περάσει καλά. Η πατρίδα φροντίζει για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των νέων της στις αρχές των πατεράδων τους. Όπως μου έλεγε φίλος στέλεχος του ΑΚΕΛ, η αστική τάξη δεν είχε ποτέ πρόβλημα τακτοποίησης των παιδιών της, η δεξιά είχε πάντα προσβάσεις, τώρα που απέκτησε και η αριστερά έχουν χάσει τον έλεγχο εκεί πάνω στο ΥΠΑΜ και το ΓΕΕΦ.

Η απαλλαγή στράτευσης έχει καταντήσει επιδημία. Η αναστολή λαίλαπα. Γιατί δεν βγαίνουν να μας δώσουν διαχρονικά στοιχεία απαλλαγών και αναστολών; Γιατί δεν εφαρμόζουν τον περιβόητο νόμο για εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία. Μα πώς; Το καημένο το παιδί που έχει ψυχολογικά χρειάζεται να αρχίσει τις σπουδές του στην Ευρώπη στα 18 για να τα ξεπεράσει. Και άσε τους άλλους να βγάζουν διπλοσκοπιές. ΚΑΝΕΝΑΣ φαντάρος σήμερα δεν αγαπά τον στρατό. Ούτε καν τον ανέχεται. Συνειδητοποιεί, και αν όχι υποψιάζεται, ότι όλα είναι ένα καλοστημένο παιγνίδι προς δόξαν ή/και βόλεμα ή/και πλουτισμό μερικών. Τέλος πάντων, μισεί τον θεσμό για τον οποίο υποτίθεται όπως μας λένε οι πολιτικοί και στρατιωτικοί προϊστάμενοι του ότι είναι περήφανος που τον υπηρετεί.

Άλλο τόσο περήφανοι πρέπει να νιώθουμε και εμείς που ακόμα ταλαιπωρούμαστε με την εφεδρεία. Κοροϊδία στο τετράγωνο! Χάσιμο χρόνου, μαζικός αυνανισμός! Ανίκανοι που σκοπό έχουν να τελειώσει η μέρα τους χωρίς παρατράγουδα και να πάνε σπιτάκια τους, χωραφάκια τους, ή δεύτερες δουλείες τους βρίσκονται επικεφαλής αυτού του εκτρώματος που ονομάζουμε στρατό.

Άφησα για το τέλος το πιο ζουμερό. Τη μάσα. Εδώ και αν γίνεται πλιάτσικο. Εδώ οι προμήθειες έχουν δημιουργήσει αρκετούς εκατομμυριούχους ανάμεσα στους Κύπριους και πλούτισαν αρκετούς άλλους. Τι οπλικά συστήματα, τι κατασκευαστικά έργα, τι τρόφιμα, τι αναλώσιμα και ο κατάλογος είναι ατέλειωτος. Σκεφτήκατε πόσοι τρώνε; Πολιτικοί, στρατιωτικοί, μεσάζοντες, κοντρακτόροι, ψουμάες, κασάπηες, γαλατάες, σουβλιτζίες, σιωφέρηες και δεν υπάρχει τελειωμός. Πόσοι καταδικάστηκαν για τα κατά καιρούς σκάνδαλα που βγήκαν στη φόρα; Κανένας! Και όσο σκέφτομαι ότι έφαγα κράτηση κατηγορούμενος για δωροληψία, όταν ήμουν εφοδιαστής του τάγματος, επειδή ο διοικητής βρήκε στο ψυγείο ένα σακουλάκι με χοιρινό συκώτι (από αυτά που δεν πουλιούνται), που ο προμηθευτής των κρεάτων μας άφησε για ένα μεζέ, ανάβουν τα λαμπάκια μου.

Δικαιολογείται λοιπόν ή όχι η πρόταση για μονομερή αποστρατικοποίηση που έκανα πιο πάνω; Γνωρίζω όμως ότι δεν θα γίνει ποτέ επειδή είναι πολλοί που θα χάσουν. Έτσι η απάτη καθίσταται αναγκαία. Άσε που κάτι τέτοιο θέλει ηγεσία με όραμα αλλά και αρχίδια. Κάτι που στη Κύπρο είναι πιο σπάνιο και από λεοπαρδάλεις.

7 Ιουνίου 2008

Γιατί (μπορεί και να) είμαι ευγνώμων στον Τάσσο!

Πλησιάζουμε στις 100 μέρες από τότε που ο κυπριακός λαός απαλλάχτηκε από την αλάζονα διακυβέρνηση του Τάσσου. Μόνο 100 μέρες και οι αλλαγές που συνέβηκαν σε αυτό το διάστημα μοιάζουν κοσμογονικές. Μιλάω πάντα για το κυπριακό. Εκεί που φαίνεται ότι ο νέος πρόεδρος έχει ρίξει τις περισσότερες δυνάμεις του.

Το ξεγύμνωμα του Τάσσου και της πολιτικής του άρχισε από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησης Χριστόφια. Ο Τάσσος και ο περίγυρος του πιάστηκαν απροετοίμαστοι. Οι καταλυτικές εξελίξεις γκρέμισαν με εκπληκτική ταχύτητα τους μύθους και την πλεκτάνη της μη λύσης, που έστηναν για πέντε χρόνια. Ακόμα και η προσπάθεια να κεφαλαιοποιήσουν τις δυσκολίες που εμφανίστηκαν στην πορεία των διαπραγματεύσεων έπεσε με κρότο στο κενό. Το άγχος και η αγωνία τους δεν τους αφήνει να σκεφτούν και να δράσουν μεθοδικά. Καθοδηγούμενοι από την ενδόμυχη επιθυμία τους να αποτύχουν οι συνομιλίες, πέφτουν σε σοβαρές πολιτικές γκάφες. Αλλιώς δεν δικαιολογείται η προσπάθεια τους να πλήξουν την στρατηγική Χριστόφια που μέχρι τώρα στο μέτωπο των συνομιλιών ήταν απλά άψογος.

Είδαν και απόειδαν να μας πείσουν ότι ο Χριστόφιας άρχισε το ξεπούλημα με αφορμή το ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου. Όταν και αυτή η προσπάθεια έπεσε στο κενό, έλεγα σε φίλους ότι το ξεγύμνωμα της κλίκας της άρνησης πλησιάζει στην ολοκλήρωση. Ο λαός είναι φανερό ότι δεν το αγοράζει πια το παραμύθι τους. Μήπως η πατριδοκαπηλία δεν πουλάει πια; Μήπως η επίκληση των ηρώων, των ιερών, των οσίων, και κάθε ηρωικής στιγμής του έθνους των Ελλήνων δεν δημιουργεί πια μπλοκάρισμα στο μυαλό του μέσου Κύπριου. Έχω δίκιο να σκέφτομαι ότι οι Κύπριοι πλέον, μάλλον θεωρούν προσβλητική την εκμετάλλευση για μικροπολιτικούς σκοπούς ανθρώπων και καταστάσεων που σημάδεψαν την ιστορία τους;

Τελικά πιστεύω πως η πενταετία Παπαδόπουλου πρόσφερε και μια θετική υπηρεσία στο τόπο. Οι υπερβολές του εθνικιστικού και παπαδίστικου κατεστημένου προκειμένου να μην βρεθεί τρόπος συνεννόησης με τους συνοίκους, έστρεψε μεγάλες μάζες λαού που το 2004 φαίνονταν να ελέγχονται πλήρως από τον Τάσσο, οριστικά εναντίον του. Η παντελής απουσία πρότασης αλλά και οράματος για το μέλλον μιας πατρίδας που θα έπαυε να είναι διχοτομημένη, έπεισαν πάρα πολύ κόσμο ότι ο Τάσος απλά ροκάνιζε το χρόνο μέχρι την παγίωση της διχοτόμησης. Πόσο μπορεί να αγνοεί ένας ηγέτης τις διαθέσεις του λαού του; Πόσο ατζαμής πρέπει να είναι ένας ηγέτης που από τη λαϊκή αποδοχή της τάξης του 75%-80% δεν καταφέρνει να κρατήσει ούτε το μαγικό 33% που θα τον περνούσε στο 2ο γύρο που σίγουρα θα του έδινε τη προεδρία για 2η πενταετία.

Σκέφτηκα να βάλω για τίτλο "Ο Χριστόφιας μπορεί καλύτερα" αλλά μετά είπα ότι είναι άδικο για εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες άλλους Κύπριους. Γιατί από τον Τάσσο ο κάθε ένας με στοιχειώδεις πολιτικές ικανότητες θα μπορούσε καλύτερα. Το κυπριακό πήγε κατά διαόλου, η Κύπρος μόνο Ευρωπαϊκή χώρα δεν θυμίζει, η Κύπρος έγινε το μαύρο πρόβατο ανάμεσα στους Ευρωπαίους συνεταίρους της αλλά τουλάχιστον απαλλάχτηκε ΟΡΙΣΤΙΚΑ από τους παλαιοκομματικούς πολιτικούς που τη οδηγούσαν με την όπισθεν σε σίγουρη καταστροφή. Ο εκσυγχρονισμός της πολιτικής ζωής του τόπου δεν είναι πια όνειρο απατηλό. Βγήκε ο τόπος από τη πολιτική φεουδαρχία. Μπήκε επιτέλους ο τόπος σε ένα πιο σύγχρονο πολιτικό περιβάλλον. Τα κόμματα του κέντρου που σαν τσιβίτζια (τσιμπούρια) λαθροβιούσαν και νόθευαν όντας μειοψηφία την πολιτική ζωή του τόπου, και εν πολλοίς καθόριζαν την πολιτική των Ε/Κ και κατ' επέκταση τις εξελίξεις, αναμένεται να συρρικνωθούν τόσο στα ποσοστά όσο και στη δυνατότητα παρέμβασης.

Μόνο ο Τάσσος θα μπορούσε με τόση επιτυχία να γκρεμίσει όσα για πέντε δεκαετίες με κόπο έχτισε μαζί με το υπόλοιπο πολιτικό, οικονομικό και παπαδίστικο κατεστημένο. Η συνειδητοποίηση εκ μέρους τους ότι δεν έχουν ΚΑΜΙΑ ελπίδα επανόδου αν δεν έχει γίνει ήδη θα γίνει πολύ σύντομα. Η θλιβερή μοναξιά του Νικόλα Παπαδόπουλου στις δηλώσεις με τις οποίες προσπάθησε να μειώσει την αξία του μνημονίου Κύπρου - Μ. Βρετανίας δείχνει του λόγου το αληθές. Ακόμα και το ΔΗΚΟ ούτε καν προσπάθησε να ευθυγραμμιστεί με τις επιταγές του Τάσσου. Πάει τελείωσε! Φαίνεται ότι η παρέα της οπισθοδρόμησης χάνει και το τελευταίο της εφαλτήριο. Τόσο ΣΚΑΤΑ τα έκανε ο άνθρωπος. Είναι και ο μοναδικός λόγος για τον οποίο μπορεί να του είμαι ευγνώμων.

Related Posts with Thumbnails

Έλα στην παρέα μας

Αλήτη ! Απόψε είν' η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή ! Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ' ένα παγκάκι, αλήτη ! Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ, πόκανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.

Τεύκρος Ανθίας - Τα σφυρίγματα του αλήτη